Mijn positieve bevalling!

13april 2018 , shit wat was ik zenuwachtig de 40 weken had ik gehaald en nu was het werkelijk wachten tot de babybom zou ontploffen. Omdat ik er lichamelijk helemaal klaar mee was, ik was op ,  ik werd 13 april in de ochtend gestript door de vk. Ik voelde amper wat ,ze zei dat het goed week was maar nog geen ontsluiting, ik stapte lachend en toch gespannen buiten, wanneer gaat het gebeuren?Ik had tegen niemand verteld dat ik gestript zou worden.

Zaterdag 14april, ik was moe , voelde me niet topfit maar verder vrij weinig aan de hand. Zou het niet geholpen hebben vroeg ik mij dan ook af,  ik weet nog goed dat ik tijdens het avond eten wat misselijk was dus at niet veel.  Savonds om iets na 9 moest ik plassen , ik wilde terug opstaan en ik hoorde nog een plons in de wc.. ow my god ohhh shit , is dit vruchtwater, ik keek naar het wc papier en ondertussen google al opgestart :kleur vruchtwater... haha hilarisch als je terug denkt. Maar het klopte. Omdat het weekend was besloot ik dit even bij de vk te melden. Zei had ook weekend dacht ik nog.  Afwachten was het antwoord ik merkte verder nog niets. We gingen naar bed om te slapen.

10 over 4 ,15april 40.4 zwanger ,ik werd wakker en dacht ohhh bah ik heb nu echt buikpijn , stond op naar het toilet en verloor 2x toe veelll vruchtwater, ik dacht nog gelukkig niet in bed. Ik maakte mijn man wakker om te zeggen dat ik dacht dat het nu toch begonnen was.We bleven liggen het was het begin. Pas als het veel erger zou worden wilden we de vk bellen.  Nou dat duurde dus niet erg lang iets na 6 stond mijn man mijn rug al te masseren als een professioneel masseur, en ik gaf hem opdracht de vk te bellen, ik wilde in het geboortehotel bevallen dus ik dacht ik moet optijd zijn. Het was duidelijk dat mijn buikpijn resoluut waren omgetoverd in fantastische sterke rugweeën die zich in een razend tempo op bleven volgen ik kon niet zitten of liggen, alleen staand en masserend kon ik ze opvangen.  Vk arriveerde rond half 8 , en ik bleek al 3/4cm te hebben.  Zo dat ging rap, we spraken af onze spullen te pakken en richting het ziekenhuis te rijden. Ik dacht nog HOE DAN in de auto,  gelukkig was het zondag ochtend geen kip op de weg,gassen maar. Nog net voor we vertrokken verloor ik thuis ook nog de slijmprop.Aangekomen in breda was onze kamer nog bezet, de vk wilde dat ik even kon ontspannen in bad ik had nog niet gezeten of gelegen dat ging niet door die rugweeën. Om half 10 kwam de kamer vrij en om 10u kon ik in bad ik had ondertussen al 7cm. Eerst na 5min in bad dacht ik haal me eruit dit word niks,  maar toch kon ik mijn rust vinden, de weeën werden iets minder door het warme water. Maar toen de klok tegen 11u liep en de weeën weer in alle hevigheid opkwamen wilde ik per direct uit bad en ik vroeg of deze pijn nog erger ging worden want ik vond het wel erg pijnlijk worden. (Voor mijn gevoel was ik er wel klaar mee haha)Nog zonder controle werd me verteld door de vk dat ze het volle vertrouwen in me had dat het zonder ruggenprik ging lukken, en dat ik moest weten als ik het wel wilde ik zoizo een half uur stil moest liggen. Waarop ik al zei nee dat kan ik niet. Ik moest weer gaan liggen om te kijken hoe het met de centimeters was, zelfs daarvoor liggen ging eigenlijk niet. Laat staan en half uur voor een ruggenprik, dacht het niet. 

Voor ik verder ga alvast een applaus voor mijn man hij was nog steeds mijn rug aan het masseren bij iedere wee sinds half 7 sochtends. 

De vk was stil.. Ik dacht oh nee ik ben niets opgeschoten, dit meen je niet zeg het maar gewoon dacht ik.  Maar nee ze was verbaasd ze zegt samantha je bent er bijna je hebt op een klein randje na volledige ontsluiting, serieus  grapje zei ik ,wow het komt nu echt dichtbij!!!

Serieus ow my god ik had ondertussen het gevoel dat ik een meloen in mijn kont had, en ja dat MOET eruit. Ik mocht vanaf toen bij iedere wee wat meegeven. Nou dat heb ik als het heftigste half uur van heel de bevalling ervaren, man wat een kracht gevoel is dat op je reet zeg. Toen heb ik ook geroepen ik wil niet meer boehoeee. Met de zweetdruppels op mijn hoofd. 

Zo ongeveer 30/40 min later iets voor 12 mocht ik op de baarkruk komen zitten, gezien mijn ernstige bekkenklachten en op dat moment mijn rugweeën was dat de beste optie. En OF het de beste beslissing was,  het ging iets TE goed na 1x persen moest ik de volgende wee opvangen anders zou ik kans op schade hebben (you know) uiteindelijk 2 persweeën opgevangen , wat overigens ook niet te doen is maar wel gelukt, en 3 persweeën geperst en toen kwam ze al. 15 april 12.16 is ons lieve mooie prinsesje Bo geboren.

Ik kan niet anders zeggen dan dat ik mijn bevalling echt heel goed heb ervaren. Ik was ook niet bang,  tuurlijk spanning voor wat er zou gebeuren, je weet toch niet werkelijk wat de pijn gaat zijn. Maar zonder pijnstilling in 8uurtjes bevallen van ons eerste kindje , ja daar ben ik stiekem erg trots op.Ohja het is toch een detail wat veel mensen willen weten, ook nog eens 0 hechtingen.Ik roep nu erg hard ik beval liever dan 9maanden zwanger zijn. Maar dat komt natuurlijk door de klachten die ik eerder vertelden.

Heb jij je bevalling ook zo positief ervaren? Ik vind het belangrijk mijn positieve ervaring te delen omdat je meestal alleen de horrorverhalen leest. Maar het kan dus ook erg goed gaan!

Liefs X Samantha