Mijn natuurlijke Waterbevalling!

Onze unieke waterbevalling.

Het begon allemaal 1 juli.. ik was precies 40 weken zwanger en werd die dag gestript door de VK. Normaal doet ze dit niet voor de 41 weken, maar omdat ik bang was om weer overtijd te lopen (zie eerdere blog) wilde ze bij mij een uitzondering maken.. zorg op maat!

De strippoging was goed gelukt om 11.30, de VK dacht dat ik dezelfde dag nog zou bellen met weeën en gaf mij advies om vooral niet 'te passief' te doen. Dus ik ben naar de winkel geweest, nog wat dingetjes in huis gehaald voor als ik mocht bevallen, nog langs de MC drive, in huis de deuren gepoetst, de zoldertrap gepoetst (hoezo nesteldrang?!)  en wat gedanst op muziek om de boel een beetje op gang te brengen. Rond 14.00 begon ik lichtelijk krampjes te krijgen (zoals bij een menstruatie), had mijn man gebeld om ook nog snel frambozenbladthee te halen, deze was bijna op, maar wilde deze nog hebben voor tijdens de bevalling! 

Mijn VK had me nog een app gestuurd.. "En, hoe voel je je?" Waarop ik terug stuurde, "doe maar je ding, want tot nu toe alleen maar lichte krampjes!". 

Man kwam thuis en gingen lekker frieten eten bij mijn ouders. Onze oudste zoon (3), mijn zusje en vriend waren inmiddels ook daar. Ik heb gegeten alsof het mijn laatste avondmaal was; Curryworst, bamischijf en frikandel speciaal en de frieten uiteraard! Onze zoon bleef bij mijn zusje en vriend slapen. 

Ik zei tegen mijn man.."mooi zo, dan kunnen we straks een flinke wandeling maken om de kleine goed los te lopen" Zo gezegd, zo gedaan.. en inderdaad.. tijdens het wandelen kwamen de krampen goed opzetten. 

Eenmaal thuis na de wandeling rond 21.30 verloor ik mijn slijmprop. Ik dacht "yesss, laat die bevalling maar komen!" En idd een half uur nadat ik de slijmprop verloor, werden de krampen wat heviger. Ondertussen al flink wat kopjes frambozenbladthee gedronken.. met de gedachten.. baadt het niet, dan schaadt het niet!

Om 23.00 werd ik moe, ik dacht nog "ik kan beter nu mijn rust nog nemen, voordat er zometeen echt een bevalling op gang komt". 'S nachts om 01.30 werd ik wakker van een 'lichte' wee. Ik ben gaan douchen en werd inderdaad duizelig en de krampen namen niet af.. dus gelukkig geen voorweeën. (deze had ik namelijk al vanaf 36/37 weken). Manlief lag ondertussen lekker te snurken, waarop ik maar naar beneden ben gegaan. Ik begon door het huis te lopen, mijn bekken te bewegen, in de hoop dat de weeën zouden doorzetten. Ik deed de weeëntimer aan en had inderdaad tussen de 6-8 minuten een wee van 40-60 seconden. Alleen de intensiteit van de weeën namen niet toe.                                     Tot 05.30 in de ochtend heb ik liggen rommelen (zelfs nog een wasmachine gedraaid en opgehangen). Rond 06.00 viel ik even in slaap en om 07.30 werd ik weer wakker van een 'lichte wee', maar toch net iets heftiger dan hoe ik die eerder had in de nacht.

Manlief had lekker doorgeslapen, dus die was fris en fruitig opgestaan.

Rond 9.00 heb ik toch maar eens de VK gebeld met de mededeling dat het toch echt aan het rommelen is. Ze zei "ik eet me een bammetje en ben rond 10 uur bij jou", ze had eigenlijk verwacht dat ik al eerder gebeld zou hebben of dat ik 1 juli zou zijn bevallen.

Om 10.00 constanteerde ze a.d.h.v. mijn weeën dat manlief het bevalbad kon gaan opzetten. Hij vond dit een leuk werkje om te doen, hij had zich hier op verheugd en kon zo van begin af aan al een mooie bijdrage leveren voor de bevalling! 

Rond 11.30 kon ik mijn eerste duik nemen! Maar doordat het water aan de hoge temperatuur was,  namen de weeën i.e.i. af. Ben er vervolgens uit gegaan en gaan lopen door het huis. Wederom in het water gegaan, wat was dat heerlijk, maar ergens ook even onwennig. Ik ging eruit en weer erin en dat ging zo even door. Om 12.45/13.00 deed de VK haar eerste vaginaal toucher bij mij ik had al 6 cm ontsluiting!!! Terwijl de intensiteit van de weeën niet hoog waren, ik vond dit apart en onherkenbaar van mijn vorige bevalling. Ik had daardoor het idee dat de bevalling niet goed vorderde, hier werd ik min of meer onzeker door.

Om 13.30 zag de VK aan mij dat de weeën afnamen en vroeg of ze ons even alleen moest laten, zodat ik in mijn schulp kon kruipen om zo de weeën weer actief te laten worden. Afgesproken dat ze om 15.00 sowieso terug zou komen en anders indien nodig wij eerder konden bellen. 

Om 14.00 kreeg ik een dip. De weeën verdwenen. Ben op bed gaan liggen en raakte lichtelijk in paniek. Ik dacht toen even "zometeen moet ik alsnog naar het ziekenhuis" ondanks dat probeerde ik me toch te ontspannen en alles even los te laten. Dit hielp want om 14.30 kwam weer een wee..jeeejjj dacht ik eindelijk daar is het weer!

Om 15.00 kwam de VK en ondertussen had ik weer 5 weeën gehad op een half uur tijd, ze constanteerde met toucheren dat ik nu op 8 cm zat?!!!! Ik zei nog "8 cm????" Ik verbaasde mij erover. Ze zei om 15.30 "we gaan je vliezen breken". Toen die eenmaal waren gebroken, kwamen pas echte goede weeën! Om de 3 minuten een wee van een minuut. Dit was voor mij herkenbaar en vond het eigenlijk wel prima. Nu reageerde mijn lichaam pas echt goed, yess dacht ik nog, dit is precies wat ik nodig had om de laatste prestatie te kunnen leveren, ook herkende ik deze krachtige weeën van mijn eerdere bevalling. Ik ging meteen het bad weer in en door het water kon ik de weeën goed opvangen. 

Ze werden in een korte tijd steeds krachtiger en er kwam steeds minder tijd tussen. Ik moest flink puffen en pakte steeds een andere houding in het water. Wat ik ook fijn vond is dat je je bekken goed kan bewegen in het water, dit is fijn voor de laatste loodjes. 

Om 17.00 voelde ik behoorlijke persdrang, ik ging op de knieën voorover gebogen over het bad hangen , mijn man hield me stevig vast. Ik kon goed wiebelen om de persweeën goed op te vangen. Soms draaide ik me lichaam even voor een andere houding. Dit ging prima in het water. Bij de tweede perswee stond de kraamhulp aan de deur, ze kwam in the heat of the moment (precies op tijd). Ze maakte meteen prachtige foto's. Uiteindelijk werd rond 17.30 op mijn knieën met mijn handen voorover gebogen over het bad, mijn man hield me vast.. het hoofdje geboren, wat was dat een heftig, maar voldaan gevoel. De verloskundige zei mij te draaien, zodat ik op de rug in het water bij de volgende perswee het lijfje geboren kon laten worden. Dit was zooooo bijzonder, toen zijn lichaampje was geboren hebben we hem eerst een halve minuut nog in het water gelaten en heb hem zelf boven het water uitgetild. Lieve mensen... dit is zo een mooie, unieke ervaring. Het mooiste wat ik ooit in mijn leven heb meegemaakt. Zo overweldigend prachtig !!!!!

Onze zoon is om 17.34 geboren! We hebben nog dikke 5 minuten in het water nagenoten. Heerlijk.. krijg weer kippenvel bij de herinnering! 

Hij woog 4030 gram en is een flinke man, wat zelfs de VK echt niet had verwacht! 

Had een klein scheurtje, viel reuze mee. Weet zeker als ik niet in het water was bevallen dat ik er niet zo goed vanaf was gekomen!

Vanuit het bad, met hulp van man en VK naar de bank met de placenta nog in mijn buik, werd het bloedverlies gecontroleerd en moest ik nog een keer flink meepersen om de nageboorte  (placenta) te laten komen. Na een prikje, lukte dit 12 minuten nadat hij was geboren. Dit ging ook weer volgens het boekje!

Hij heeft nog 2 uur met zijn navelstreng aan de placenta gelegen, dit terwijl ik hem BV gaf en een kleine hechting kreeg gezet! Alles was zo bijzonder mooi gegaan. Zou het zo weer doen!

Deze ervaring neemt mij nooit meer iemand af, dit is iets wat ik iedere vrouw zou willen aanraden. Als je het aan durft om thuis te bevallen. Huur of koop een bevalbad. Zo mooi en natuurlijk. 

Bevallen kan zo'n mooie ervaring zijn, dit was mijn droom die ik heb laten uitkomen, waar veel mensen om hebben gelachen als ik wel eens zei in bad te willen bevallen. Of de angst van vele, "zou je dit wel doen, stel het gaat mis"... maar als je een goede vertrouwensbasis hebt met je VK en deze heeft ook nog eens ervaringen met badbevallingen thuis, zou ik zeggen DOEN! 

Lieve dames die dit ook willen, laat je niet door angst tegenhouden of door een mening van iemand anders. Volg je eigen gevoel..

Dit was mijn bevallings blog. Hopelijk kan ik hiermee andere dames insprireren!

Liefs xxx