‘Mijn dochter bleek een sterrenkijker’

21/2/2019: Ik ga die middag lunchen met een vriend van mij. Het valt me die ochtend op dat mijn dochtertje in mijn buik heel rustig is. Normaal voelde ik haar volop schoppen en bewegen en nu was het erg rustig in m’n buik. Ik ben 39+8 weken zwanger dus ik wijd het eraan dat de bevalling vast niet lang meer op zich zal laten wachten. Ik maak me er ook niet heel druk om gezien ik haar nog wel voel bewegen en heb een super gezellige lunch verder. 

Rond 14:00 ben ik weer thuis en begin wat te porren in m’n buik. Waar ik normaal altijd meteen schopjes terug krijg voel ik nu totaal geen reactie. Wat te doen? De verloskundige bellen of toch even afwachten? Ik besluit even rustig te gaan liggen op mijn zij en als ik na 30 min geen reactie terug heb gekregen bel ik toch de verloskundige. Ik mag direct even langskomen. Het hartje klopt gelukkig mooi maar ze is het met me eens dat ze weinig tot geen kindsbewegingen waarneemt. Ondanks dat ik het hartje heb gehoord wordt ik toch een beetje zenuwachtig als ik haar hoor bellen met de gynaecoloog dat ze me wil doorsturen voor een ‘minder leven consult’. 

Bij de gynaecoloog wordt ik aan het CTG gelegd, er wordt bloed geprikt, urine gecheckt en bloeddruk gemeten en na een klein uurtje komt de gynaecoloog al binnen dat ik vandaag niet meer naar huis ga en dat ik mijn vriend moet gaan bellen om naar het ziekenhuis te komen. Ons kindje beweegt inderdaad te weinig en mijn bloeddruk is aan de hoge kant. Ze schatten in dat ons meisje aan de grote kant is (dit kwam ook uit de echo’s bij de verloskundige en blijkbaar zaten ze er allemaal naast) en dus wordt er besloten om de bevalling in te leiden. 

Prima let’s go denk ik en bel mijn vriend. Hij komt vanuit z’n werk, pikt thuis de ziekenhuistas en nog wat andere spullen op en komt richting het ziekenhuis. Er wordt een ballonnetje geplaatst en we krijgen een kamer in het ziekenhuis om de nacht door te brengen. Ik heb die nacht flink last van krampen al en de volgende ochtend valt het ballonnetje vanzelf uit. ‘Over een paar uur heb je een baby in je armen hoor’ lacht de verpleegster die langskomt voor de bloeddruk. 

Little did I know.. 

Deel 2 volgt snel!