MIJN BEVALLINGS VERHAAL..

oals de titel al zegt zou ik graag mijn bevallings verhaal met jullie willen delen. 

even een tip: Dit is geen normale bevalling geweest maar, toch heb ik het niet als slecht ervaren. Ik weet niet beter. Mijn zwangerschap is goed verlopen niet veel klachten gehad. uiteindelijk werd het natuurlijk wel een beetje zwaar maar ik heb me erdoorheen gesleept. (misschien blog ik hier nog een keer over)

Zaterdag 08-10-2016

deze dag waren mijn vriend en ik nog druk geweest in de voortuin, die was een grote chaos ik op mijn knietjes en kontje rustig met een aardappelschil mesje het onkruid weg snijden en mijn vriend het grote werk want, Dit kon ik natuurlijk niet meer met mijn dikke zwangere buik.

Zondag 09-10-2016

Deze hele dag rustig aan gedaan. Ik voelde het wel een beetje in mijn rug van de dag ervoor.

19:00 – Mijn vriend en ik zaten rustig op de bank en ineens kreeg ik zon gevoel van ik wil heel graag lekker in bad ontspannen. Ik dacht dat dit me wel goed zou doen. Maar wij hebben geen bad hier thuis dus mijn vriend zei “dan gaan we toch even naar mijn ouders”

19:15 – Mijn vriend had het bad lekker vol laten lopen voor mij. Ik kleedde me uit en probeerde in bad te gaan. AUW! dit bad was super heet. We probeerde het bad kouder te maken voor mij Maar de kraan wou niet kouder alles geprobeerd Maar dat ding wou gewoon niet dus toch maar in dit warme bad gaan zitten. Ik zweette het uit dit bad was echt niet zoals ik het wou even lekker relaxen zat er echt niet in.

19:30 – Ik hielt het echt niet vol, Ik ben uit bed gegaan bloedheet. Ik zweette me kapot
BAH! snel aangekleed, We zijn ook direct weer naar huis gegaan (mijn schoonouders waren niet thuis) Thuis weer lekker op de bank geploft en nog steeds was ik aan het zweten zo warm dat ik het had,

20:00 – Iedere zondag keken wij standaard miljoenenjacht met Linda de Mol. Miljoenenjacht begon en ik kreeg ineens rare krampen in mijn onderbuik. Beetje het gevoel dat ik ongesteld moest worden. Totaal niet storend of pijnlijk dus ik ging ervan uit dat er niks aan de hand was. Dit is de hele avond zo doorgegaan. Het kwam en het nam weer af.

23:00 – Wij gingen naar bed toe. De dag erna moest mijn vriend werken (waar we vanuit gingen) En we gingen er niet vanuit dat de bevalling was begonnen. Dus wij gingen lekker naar bedje toe. Alleen ik kon mijn slaap maar niet vatten door de opkomende krampen.

00:30 – Uiteindelijk ben ik maar naar beneden gegaan om even lekker op de bank een warme kop melk te drinken. Waarvan ik dacht even wat warms dan trekt de buikpijn wel weer een beetje weg. Maar tevergeefs het werd alleen maar erger en de krampen bleven maar komen en gaan waardoor ik mijn zus maar ben gaan berichten of ze toevallig nog wakker was. Gelukkig mijn zus is nog wakker. Samen even gebeld en bericht over en weer. Samen de krampen getimed en toen kwam het toch wel redelijk regelmatig. Maar geen heftige pijnen.

02:30 – Toch maar even de verloskundige gebeld om te vragen of het nu dan echt was begonnen. Ze gaf aan dat het begonnen kon zijn of dat dit voorweeeen konden zijn en adviseerde mij om toch maar even te proberen te gaan slapen voordat het wel begonnen zou zijn had ik mijn energie echt hard nodig zei ze. Op het moment van bellen werd mijn vriend wakker want hij hoorde mij praten aan de telefoon. Versuft kwam hij uit bed, en toen ik klaar was met bellen zei hij tegen mij “met wie ben jij nu nog aan het bellen dan het is half 3 s’nachts ” Dus ik zei de verloskundige waarop mijn vriend met een versuft hoofd zei “wat een gek he zo laat” haha die wist niet helemaal dat je de verloskundige ook in de nacht kan/mag bellen. De verloskundige had met me afgesproken dat ze morgen ochtend meteen bij me langs zou komen. om het te checken of de bevalling was begonnen.

03:00 – Ben gaan proberen te gaan slapen. En YES! het lukte toch nog even.

06:15 – Ik werd wakker van de wekker van mijn vriend, Want die moest gewoon gaan werken en we wisten nog niet zeker of de bevalling echt was begonnen.

07:00 – De verloskundige belde, Ze had een spoedje tussendoor dus zodra ze daar weg kon kwam ze direct naar mij toe.

09:00 – De verloskundige kwam aan. Heeft me direct gecontroleerd en bleek dat ik 2CM ontsluiting had. YESS de bevalling was dus echt begonnen maar nog in het begin stadium.
We hadden afgesproken dat ze rond 13:00 weer langs zou komen. en adviseerde mij dat mijn vriend beter maar wel naar huis kon komen. Want het kan ineens heel snel gaan zei ze.

13:00 – Mijn vriend was thuis. De verloskundige kwam weer langs en heeft me weer gecontroleerd Dit bleek jammer genoeg nog steeds 2CM te zijn. Straks zou ze weer langs komen.

13:30 – Mijn zus kwam ondertussen ook even langs om te kijken hoe het nu met me ging. Ik stond even te douchen. Ze heeft me even geholpen met douchen en aankleden en toch nog een beetje make-up op mijn gezicht te doen ze zei ” is mooi voor straks de foto’s” hihi
We kregen alle drie een beetje trek. er werden patatjes gehaald met frikandellen tussen de weeen door even patat eten. hahaha

16:30 – Mijn zus was ondertussen weer even naar huis gegaan. en de verloskundige kwam langs. en heeft me weer gecheckt, 4CM ontsluiting!!! Mijn vliezen werden gebroken. Zodat we zeker wisten dat de kleine binnen 24uur geboren zou worden. Omdat ik al 4CM ontsluiting had mocht ik ook direct naar het ziekenhuis gaan. Spullen bij elkaar gepakt laatste dingetjes in de vluchtkoffer gedaan. opladers , iPad, telefoon, laatste papieren Check alles zit erin. MAXI-COSI die al weken klaar stond konden we eindelijk pakken en wetend dat dit de laatste minuten hier thuis zouden zijn met z’n 2e!

17:15 – Aangekomen bij het ziekenhuis, We mochten ons melden bij de spoed eisende hulp. Daar werd gezegd dat er iemand aankwam om me naar mijn verloskamer te brengen. ik kon al bijna niet meer lopen het werd me zwaar en doordat de vliezen waren gebroken voelde het me allemaal niet meer zo lekker “daar beneden” Voor mijn gevoel duurde het wel een uur voordat er iemand kwam die me in een rolstoel zette en naar mijn kamer bracht denk dat het toch maar een kleine 10 minuten heeft geduurd maar goed,
Mijn verloskamer 01 werd onze kamer. Mijn vriend alle spullen beetje neer gelegd en ik ben op bed gaan ploffen. De weeen waren nog niet super sterk maar toch, moest ik ze wel een beetje weg zuchten, en nog steeds het gevoel dat ik ongesteld moest worden alleen wat extremer gevoel. Zelf ben ik ook niet heel kleinzerig dus ik vond het allemaal wel meevallen.

19:00 – ik werd moe van de weeen opvangen en vroeg of ik pijnstilling mocht krijgen zodat ik misschien nog even lekker kon gaan slapen. ik werd gecontroleerd en ik bleek nu 6CM ontsluiting te hebben. De verpleegkundige kwam om een infuus aan te brengen zodat ik de pijnstilling kon gaan krijgen.

19:00 – Toch nog even een laatste check voordat je de pijnstilling gaat krijgen en wat blijkt ik had gewoon al 8CM ontsluiting!! Nou zeg maar doei tegen mijn pijnstilling nu mocht het niet meer omdat mijn ontsluiting al zover was gevorderd. Ik moest het nu op eigen houtje gaan doen. Baalde enorm want, ik was bekaf!

20:00 – de gynaecoloog vond dat mijn weeen nog niet sterk genoeg waren voor de CM ontsluiting wat ik had. Dus ik kreeg weeen opwekkers. Ik zelf vond de weeen ondertussen wel super heftig. Ik bleek een hormoon aan te maken die je lichaam eigen pijnstilling aanmaakt. elke keer als ik een wee kreeg viel ik een soort van weg. Mijn ogen begonnen te draaien en was helemaal in mezelf gekeerd. de verloskundige zei ook al dat ze dit niet vaak had gezien dat ik die pijnstilling zo heftig aanmaakte dat ik er elke keer een beetje van weg viel. Doordat ik pijnstilling wou werd ik overgedragen aan het ziekenhuis en mocht mijn verloskundige mijn bevalling niet meer doen. Dit vond ik super jammer. Omdat ik achteraf geen pijnstilling heb gehad.

21:30 – Er werd weer gecontroleerd hoeveel ontsluiting ik nu had. ik bleek al 9,5CM ontsluiting te hebben en mocht bijnaaa gaan persen. alleen aan de linkerkant van mijn baarmoedermond was nog een een klein randje wat ook nog weg moest voordat ik mocht persen dus ik moest op mijn linker zij gaan liggen Dit was enorm pijnlijk en vond dit echt niet fijn. na 10 minuten ben ik weer terug gedraaid op mijn rug want, ik kreeg het gevoel dat ik naar het toilet moest dus ik zei tegen de verpleegster die er liep dat ik moest “poepen” haar antwoord was “O pers maar een beetje” en ik met mijn rare opmerkingen af en toe ” Ik ga hier toch niet liggen poepen” GATVERDAMME!
gynaecoloog kwam er ook bij en ik had volledige ontsluiting dus ik mocht gaan persen.
Ik had een CTG scan op mijn buik om de hartslag van de kleine in de gaten te houden. Maar door het persen verschoof de band op mijn buik continue en af en toe viel de hartslag van de kleine weg.. waardoor ze besloten om een inwendige hartslag meter op het hoofdje van de kleine te plakken. Dit was gedaan en tien minuten later zei ze ze kleine moet er nu echt uit. bij elke wee die ik had daalde de hartslag van de kleine. ik werd plaatselijk verdoofd (daar beneden) en er werd een knip gezet zodat de kleine er makkelijker doorheen kon.

Mijn vriend heeft me tijdens de bevalling echt super goed proberen te helpen, Maar toch is dit lastig als man die machteloos ernaast staat. Bij het persen heeft hij heel stevig mijn hoofd op mijn borst geduwd zodat ik meer kracht kon zetten. heb zijn broekzak stevig vast gehouden. echt een scheetje was hij

22:19 – YESSS!! ons zoontje is geboren. Zijn naam is Luca. Trots als een pauw waren we.
Mijn eerste reactie naar mijn vriend was “wat is hij mooi! he schat!! ”

Ik kreeg een spuit in mijn been, Zodat de placenta los zou komen. Ik moest nog een keer persen zei de verloskundige van het ziekenhuis. Dus ik perste maar de placenta kwam niet los. nog maar even 10 minuten wachten proberen we nog een keer. nou nog een keer geprobeerd te persen om de placenta eruit te krijgen maar tevergeefs Hij wou echt niet los.

de gynaecoloog werd opgeroepen. En heeft met grof geweld geprobeerd om de placenta los te krijgen. Met zijn elleboog in mijn buik en zijn andere arm trekken aan de navelstreng. Maar dit mocht helaas niet baten. Er werd besloten dat ik naar het OK moest om de placenta operatief te verwijderen. Maar nog niet al het personeel was aanwezig dus moest nog even wachten

Ondertussen waren mijn schoonouders ook al een tijdje in het ziekenhuis en mijn vriend vroeg of hij even naar hun toe mocht. Natuurlijk mocht dit van mij en ging even paar minuutjes naar zijn familie toe. Kwam terug om te vragen of de familie even mocht komen. Ik lag met mijn onderlichaam ontbloot dus ik zei dat het mocht maar wel even “down under” een laken overheen te doen. Ze kwamen binnen en waren allemaal super gelukkig en emotioneel. na even te hebben gepraat en genoten van het moment voelde ik het ineens heel warm worden daar beneden en zei dat ik iets voelde lopen. mijn schoonmoeder keek op dat moment naar de vloer. Er liep bloed druipend van het bed af. de verpleegkundige zei dat ik nu direct naar het OK moest. Ze hebben even snel de matjes onder mij vandaan gehaald en gewogen hoeveel ik nu was verloren ik bleek nu al 1,8 Liter bloed verloren te zijn. Luca werd van mijn borst afgehaald en aan mijn vriend gegeven. en ik werd direct weggereden. aangekomen bij het OK vroeg ik of iedereen er wel was en werd al snel in slaap gebracht. (hoe deze operatie word gedaan bespaar ik jullie)

02:30 – Ik werd wakker op de intensive care, (snachts zijn er geen uitslaap kamers omdat er dan geen personeel is. Direct toen ik wakker werd vroeg ik aan de verpleegkundige die toevallig net bij me was waar mijn vriend en mijn zoontje waren. en of alles goed was met mijn zoontje ik heb hierom 3x gevraagd en ze besloot om mijn vriend erbij te halen. Ik wou hem zo graag zien. Luca werd apart gezet in een klein kamertje met een slot op de deur hoorde ik later. Mijn zus was ook naar het ziekenhuis gekomen. Ze had al een tijdje niks meer van mij gehoord dus was bezorgd en is naar het ziekenhuis gekomen. (mijn vriend had ook mijn telefoon en werd overdonderd met telefoontjes en berichten) hij had verteld dat we waren bevallen en dat het goed gaat met de klein en dat ik naar het OK moest voor een placenta verwijdering en meer niet.

03:00 – ik werd naar mijn kamer gereden. de kleine was ondertussen mooi aangekleed en gewogen en alles hier ben ik niet bij geweest dit vond ik super jammer, maar gelukkig had hij zijn familie die erbij was.

ik kreeg te horen dat ik intotaal 2,5 tot 3 liter was verloren. en mijn ijzer hoogte was nog maar 4,4. en kreeg twee bloed zakken om aan te sterken. Ik moest nog wel even blijven.de volgende dag mochten we in de avond naar huis. rond 21:30. we konden gaan genieten. DACHTEN WE………

Dolgelukkig zijn wij met de geboorte van onze zoon Luca hij is 49CM groot en weegt 3770 Gram.