Mijn bevalling was een droom

Ja je leest het goed.. Sommige zullen wel denken, een droom? Eerder een nachtmerrie.. Maar nee wauw wat was het een bijzonder mooi moment. Zeker een van de mooiste van mijn leven.

Na de bevalling van Louá die ik graag in het ziekenhuis wilde, koos ik nu voor een thuisbevalling mocht alles goed gaan natuurlijk. Helaas lag Diaz tot 37 weken en stuit en zag ik eigenlijk mijn badbevalling in duigen vallen. Moxa therapie, spinning babies en 2 versies verder kregen we gelukkig het verlossende woord, ' We hebben een hoofd ligging'. Ik kan je vertellen, de tranen biggelden over mijn wangen.

Met 38.5 weken op controle bij de verloskunde. Bleek ik al 5 centimeter te hebben.. En spontaan braken mijn vliezen bij haar in de behandelkamer, zo vreemd en wat hebben we gelachen (bij Louá gebeurde dit precies zo, en dan te bedenken dat vliezen niet zomaar breken en al helemaal niet 2 keer bij de verloskunde op afspraak).

Mijn weeën kwamen lichtelijk op gang, maar ik heb nog lekker in het huis gerommeld, het bad langzaam opgezet en vooral veel bewogen, dat was mijn voornemen. Het was prima te doen en ik dacht echt dat dit voorweeën waren, appeltje eitje. Na 2 uurtjes waren de krampen nog steeds hetzelfde, totaal niet pijnlijk alleen wel om de zoveel minuten. Ze kwamen om de 2/3 minuten en duurde maar 40 seconden ongeveer.

Mijn moeder (kraamverzorgende) had ik toch maar even ingelicht en die kwam eens even kijken hoe of wat. We belden ook de verloskunde. Ze constateerde dat ik al 7 centimer had maar dat mijn weeën echt nog niet krachtig genoeg waren. Hoe kon dit, nu al 7 centimeter zonder dat ik ergens echt goed last van had..

Ik ging even douchen en na driekwartier kwam ze weer even kijken, nu leken de krampen/weeën wel iets krachtiger, ze kwamen nog steeds om de 2/3 minuten en weer maar 40 seconden ongeveer. Ik had zo niet het gevoel dat ik aan het bevallen was..

Ze toucheerde me en ik kreeg de woorden, je hebt 9 centimeter, ga het bad maar in. Alles werd klaargezet en eigenlijk direct kreeg ik persweeën. De eerste perswee kwam eraan en ik voelde de druk komen. Bij de 2e perswee draaide ik me op zodat ik op mijn knieën zat. Ik perste mee, zijn hoofdje werd geboren en de wee erna kwam zijn lijfje. Ik zat nog geen 10 minuten in bad en heb hem zelf ter wereld kunnen brengen.

Jij en ik lieve Diaz, we dit it!