Snap
  • Bevallingsverhalen
  • baby
  • Bevalling
  • Inleiden
  • Bevallingsverhaal

Mijn bevalling van Vince

Het is 7:00 uur en we lopen naar de beval kamers toe. Heel charmant in mijn pyjama jurk met slippers. Voelde me een waggelende opper tokkie! Maar goed een maal in ‘DE KAMER’ werd ik werd direct aan de CTG gelegd. Ook het ballonnetje is meteen verwijderd. Deze zat er helaas nog in. Hé hé wat een heerlijk gevoel zonder dat ding tussen mijn benen.

Nou al dat rommelen had niet zo veel gedaan. 1 CM ontsluiting door de ballon.

Om 8:00 uur kreeg ik mijn eerste weeën opwekkers. Mega spannend... het kon zijn dat deze nog niet veel gingen doen. Ik zou ze over een paar uur weer krijgen. Nou daar lag ik dan weer aan de CTG. Na een half uur kon ik lekker gaan bewegen.

Ik heb wat rondjes gelopen door die kamer. Ik wilde zo graag dat het ging beginnen. ‘S morgens kwam mijn schoonmoeder gezellig even op bezoek. Heel fijn al die afleiding.

Rond 12:00 uur kreeg ik de tweede dosis.Het rommelde alleen wat helaas. Ik merkte er nog niet zo veel van.De arts begon al over vliezen doorprikken. Uuhhm geef het even wat tijd alsjeblieft. Het leek mij ook gewoon niet prettig. Ik hoopte dat mijn lichaam dat in ieder geval wel zelf ging doen.

Ik besloot na het eten even wat te gaan slapen. Rond 15:00 uur zouden mijn moeder en zusje even langs komen.

Om 14:30 uur werd ik wakker en wilde nog even naar de w.c. gaan voordat ik weer bezoek kreeg. Dus ik sta op en flats... een enorme plas vruchtwater! Dat was niet te missen. Zo veel warm water stroomde naar beneden. Het voelde heel gek en vies eigenlijk. Het vruchtwater zag er gelukkig goed uit. Nog geen 5 min later begonnen de weeën door te zetten. Terwijl mijn zusje en moeder binnen komen loop ik al weeën weg te puffen.

Gelukkig had ik af en toe even tijd om te kletsen. Na het korte bezoek snel even onder de douche gegaan. Ik merkte dat ik de warmte erg fijn vond. Helaas moest ik er weer onderuit om te kijken of de weeën al iets gedaan hadden. 2,5/3 CM het ging goed! Yes! Uren later nog steeds aan het puffen.

Helaas bleef ik hangen op 3 CM en dat was niet goed. De weeën kwamen wel maar geen voortgang in de ontsluiting. Ik wilde eigenlijk heel graag in bad bevallen maar je mag pas in bad vanaf 4 CM ontsluiting.

Mevrouw we gaan via het infuus weeën opwekkers toedienen. Shit! Ik wist wat dit kon gaan betekenen. Na een poosje gilde ik het uit. Ik durfde niet meer te staan en heb mij vastgegrepen aan het bed. Ik lag de shaken van de pijn. Puf puf puf!! Mijn man mocht alleen maar op een stoeltje naast mij blijven zitten. Haha arme hij!

Na een paar uur kon ik gewoon niet meer en vroeg om een ruggenprik. Ik ben als de doods voor naalden. Maar dit keer kon het mij niets schelen. Die prik moest er komen! Na ongeveer 1,5 uur afzien kon ik naar de O.K. Daar zat ik dan voorover gebukt al dat vruchtwater stroomde op de grond naast mijn man en verpleegkundige. Ik mocht mijn weeën niet opvangen anders zouden ze verkeerd prikken. Geloof me dit was geen pretje!

Uiteindelijk zat ie goed en kon ik weer gaan liggen. Was meteen half van de wereld en voelde vrij weinig meer. Jezus wat een goed idee was dit! Ik kwam terug op de afdeling en voelde me prima. Ik belde mijn moeder omdat ik echt trek had. Het enige wat nog te krijgen was was... mac donnalds! Oke prima! Hamburger erin en bevallen maar. Ik genoot echt van het eten. Alle verpleegkundigen rade dit af maar ik moest wel wat gegeten hebben anders kon ik toch geen kind op de wereld zetten?

Na 1,5 uur kreeg ik het gevoel dat ik moest poepen. Ze gingen weer voelen nou mevrouw dit schiet al op.. u heeft al 8 cm ontsluiting. WAT 8 CM ???!! Wat ontspanning al niet kan doen met je lichaam.

Mijn man en ik besloten nog maar even te gaan slapen. Onwijs grappig want mijn man was flink aan het dromen en slaap wandelen. Hilarisch!! Een uur later kwamen ze weer controleren en het was zo ver 10CM!!! Het kon gaan beginnen. Ik was er echt helemaal klaar voor.

De verdoving van de ruggenprik was bijna uitgewerkt dus die heeft mij zo veel gedoe bespaard. Ik heb 44 min geperst met op het einde wel echt de persweeën. Daar was hij dan onze lieve kleine Vince. Geboren op 28/03/2019 om 03:34 uur. 52 cm en 3200 gram rond.

Mijn man kreeg de tranen in zijn ogen en ik lag daar half dood op te wezen. De verloskundige naaide mij nog even twee hechtingen en het was klaar. Bah wat naar die hechtingen! Gelukkig heb je je kindje op je borst en verzacht dat echt de pijn.

Intens gelukkig met een gebroken doos.

Ik zou het zo weer over doen! Wat een intens prachtig gevoel. 

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij ViviannSchouten?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.