Mijn bevalling van Jaxon

Met 38 weken werden wij ingeleid omdat het traject al zo lang had geduurd en deze zwangerschap me mentaal behoorlijk zwaar viel werd het tijd dat onze zoon geboren werd! Daarnaast voelde ik hem steeds minder vaak bewegen en had ik grote angst dat het als nog mis zou gaan. 

Op 4-5-2020 mocht na na een avondcontrole in het ziekenhuis dan ook direct blijven, ik voelde de baby al een aantal uren niet meer bewegen en ik was 37.6 weken en de gynaecoloog vond dat onze stress en last niet meer opwoog tegen de termijn dus we zouden gaan worden ingeleid.. ik kreeg een ballon ingebracht en deze viel halverwege de nacht eruit 

De volgende ochtend werden me vliezen gebroken, na een uur kreeg ik weeën opwekkend en ging de boel aan, omdat het bevrijdingsdag was 5-5-2020 kregen we een gebakje bij de koffie maar kon me eigenlijk nergens toe zetten.. na de koffie kreeg ik een infuus met weeën opwekkers

Het opvangen van de weeën ging de eerste 2-3 uur prima maar opgewekte weeën zijn vreselijk en na 3,5 uur was het tijd voor pijnstilling.. ik had pas 4cm ontsluiting en kreeg een injectie met morfine om de scherpe kantjes eraf te halen. 

En toen ging het ineens heel snel.. na 20 minuten had ik ineens persdrang en zat ik op volledige ontsluiting!! 

Om 15:56 uur werd onze prachtige Jaxon geboren na een bevalling van totaal 7 uurtjes! Een prachtige knappe jongen met een onwijs zoet toetje. 

Een paar uurtjes later waren we thuis en konden we heerlijk in onze bubbel genieten van ons prachtige ventje waar we zolang voor gevochten hebben!!