Mijn bevalling uit een (sprookjes)boek

Toen ik nog zwanger was van onze kleine meid, durfde ik niet zo goed bevallingsverhalen te lezen.

Dit had twee redenen. De eerste reden, ik wilde het allemaal op mij af laten komen en er zo onvoorbereid in gaan. Ik had geen plan of iets dergelijks, trust me dat is voor mij als structuurjunkie al heel wat. De tweede reden, vaak op social media lees je pittige bevallingen of spannende verhalen.

Ik was in gesprek geraakt met een vriendin van mij, Jaimy (@de.familieklein); en ik gaf aan dat bloggen mij leuk leek alleen ik het spannend vond om mijn bevallingsverhaal te delen. Zij motiveerde mij om te starten en here we are. Ik ben begonnen met mijn eerste blog.

Want mijn bevalling verliep rustig, ontspannen en totaal niet pijnlijk. Een bevalling die ik iedereen gun en daarom deel ik meer over mijn “sprookjes bevalling”.

Ik was net een week met verlof, bijna 37 weken zwanger, toen ik madam minder voelde. Ik had sinds donderdag met vlagen rugpijn, niet wetend dat dit voorweeën waren. Op zaterdag toch het ziekenhuis gebeld en we mochten komen voor een check. Ze bleek naar binnen te zijn gedraaid en daarom voelde ik haar minder. Zondagmiddag nog een echo gehad en die zelfde nacht braken mijn vliezen(1.13) terwijl ik lekker lag te slapen.

Om 03.00 gingen wij naar het ziekenhuis, ik wilde graag in het ziekenhuis bevallen, maar ook al wilde ik een thuis bevalling, i.v.m. een medische indicatie ben ik dit verplicht. Ik heb namelijk een maag verkleining gehad. Rond 7.00 gingen ze kijken hoeveel ontsluiting ik had, 2cm, ik zou dus volgens de 1cm per uur regel in de avond bevallen. Prima ik ging regelmatig onder de douche en liep rond.

Rond 9.30 vond ik het pittiger worden kwa weeën en rugpijn, maar het was te doen. Vooral die drang kon ik niet plaatsen omdat het pas een paar cm was volgens de berekening, wist ik veel.. Mijn man drong er op aan om op het belletje te drukken. Na een paar keer koppig nee te zeggen, toch maar gedaan. En wat bleek.. ik had al ruim 9cm ontsluiting. Iedereen kwam in actie om alles klaar te zetten en ik zat ondertussen mijn drang weg te puffen. Want ik moest nog even wachten. Rond 9.40 kreeg ik de verlossende GO en 7 min later was onze prinses er. Het ging zo snel dat het niet rustig eerst het hoofdje en dan de rest was, maar gewoon direct de hele baby. Ik heb totaal geen pijn ervaren en was verbaasd dat ze er al was. Een bevalling waar ik van droomde kwam uit en ik gun dit iedereen!

Na een uur mochten wij naar huis, madam bleek zichzelf niet warm te kunnen houden, dus wij mochten in de avond terug. Wat een rollercoaster van emoties was mijn kraamweek maar hier vertel ik, als jullie dat leuk vinden, later een keer meer over.