Snap
  • Bevallingsverhalen
  • gepland?

Mijn bevalling/geplande keizersnede

Daar zat ik, bij de gynaecoloog in het ziekenhuis. Ik en manlief waren al aan het fantaseren welke datum er mooi zou zijn, ik zei 4-3-2 vind ik wel een mooie datum. 4 maart 2020. Dan zou hij geboren worden met 37 weken en 5 dagen. Dat is natuurlijk te vroeg en echt een keuze in datum heb je denk ik ook niet.......... Ik was tijdens mijn zwangerschap gewoon onder controle geweest bij de verloskundige maar omdat ik had aangegeven dat ik dit keer niet gewoon wilde bevallen maar een geplande keizersnede wil, zou ik met 36 weken overstappen naar de gynaecoloog in het ziekenhuis. Die keuze had ik want mijn eerste zoon is geboren door middel van een spoedkeizersnede. 

De gynaecoloog vroeg me waarom ik een keizersnede wilde. Ik heb dit vanaf het begin af aan gezegd en bleef bij mijn keuze. Ik was te bang voor een gewone bevalling. De gynaecoloog gaf aan dat dit een tweede keer veel beter kan gaan maar ik ook een keizersnede mag kiezen. En bij die keuze bleef ik. De controles waren goed en tijdens een echo werd nog even gekeken hoe de placenta lag en hoe de baby lag. Ook voelde de gynaecoloog wel dat het een wat grotere baby zou zijn, daarom heb ik ook tijdens mijn zwangerschap met week 28/30/32 groeiecho’s gehad (dan snap je mijn keuze ook wel voor een keizersnede, mijn eerst zoon was ook al een grote baby en dat paste ook niet). Ik had aangegeven dat ik het fijn zou vinden als de keizersnede door hem gedaan zou worden. De gynaecoloog gaf aan dat het voor hun een routine klus zou zijn maar dit wel mogelijk is. Oké DE datum, tussen 16 en 19 maart (dan zou de gynaecoloog er zijn die ik graag wilde). Ik zou dan al 39 weken 3 dagen zijn maar de gynaecoloog gaf aan hoe later hoe beter voor de baby. Nog een afspraak gemaakt bij de verloskundige voor een controle..... echter had ik altijd al het gevoel: dit termijn ga ik niet halen. 

Ik werd gebeld door het ziekenhuis, op 16 maart 2020 is de operatie gepland. SPANNEND. 39 weken en 3 dagen. Zal ik dat halen?? 

Eindelijk kon ik eens een paar dagen rust houden tijdens mijn verlof. Geen afspraken gepland maar gewoon even helemaal niks. De week dat mijn verlof begon was het schoolvakantie en heb ik veel leuke dingen gedaan met mijn oudste zoon, nu dat nog kon. 

Maandag heerlijk even niks. Dinsdag ook lekker niks en zat ik op de bank tv te kijken. Ik voelde wel echte steken naar beneden. De hele ochtend al. Maar ja kan val alles betekenen. Niet wetende dat het die nacht zou gebeuren. 

Om 22:30u gingen we naar bed. Zoonlief natuurlijk eerder en of ik het van tevoren wist of niet. Ik had hem die avond bij het instoppen verteld dat heel misschien papa en mama in de nacht wel naar het ziekenhuis moesten en dat tante er dan zou zijn. 

Om 00:15 moest ik alweer naar het toilet , dat hoort erbij. Soms wel 3x in de nacht. Ik wilde iets van de grond rapen en ik hoorde een knak, ik dacht bij mezelf dit is een bekend geluid en gevoel. Bij mijn eerste zoon zijn mijn vliezen ook thuis eerst gebroken en heb ik dit ook duidelijk gehoord(dit vertel ik later nog wel). Ik voelde nog niks dus ging gewoon plassen. Toen ik weer in bed lag en me om draaide voelde ik het er langzaam uit stromen, jaaaaa het was dus echt zo. Mijn vliezen zijn gebroken en precies op hetzelfde termijn als bij mijn eerste zoon. Op 37 weken en 5 dagen. Snel uit bed en de douche in. Spulletjes klaargezet en het ziekenhuis gebeld. We mochten komen. Zus gebeld en om 01:30u waren we in het ziekenhuis. Controles waren goed en ze vertelde ons dat we nog even konden slapen en in de ochtend te horen zouden krijgen hoe laat de operatie zou zijn. Ik kreeg elk half uur wel wat harde buiken maar niet heel pijnlijk. Om 08:00u kreeg ik al wat vaker harde buiken en begon het ook wat pijnlijker te worden. Niet leuk, ik zou voor een geplande keizersnede gaan en nu heb ik toch weeën. Om 09:30u kwam ze vertellen dat de operatie om 15:00u in de middag zou zijn. Ik raakte in paniek en begon te huilen, waarom zo laat?? Ik had gehoopt in de ochtend en wilde die weeën niet. Ze vertelde mij als het eerder nodig is gaan we er tussen door plannen en wordt het weer een ‘spoed’. Ze vroeg of ze moest kijken hoeveel ontsluiting ik al had. Dat wilde ik wel, 2 cm. Ik was volgens haar nog niet aan het bevallen, al vond ik van wel. Om 11:00u kwamen de weeën al om de 2 minuten en waren echt niet leuk meer. Hoezo een geplande keizersnede ik ben aan het bevallen. Ze vertelde mij ook dat als ik wilde en dit misschien voor 15:00u in de middag zou zijn ik gewoon mag bevallen. Maar ik bleef bij mijn keuze, ik heb een keizersnede gekozen en daar blijf ik bij. Ik durf het niet en vind het nu al pijnlijk. Rond 11:00u hebben we weer iemand geroepen. Ze vroeg hoe het ging en ik zei dat dit niet meer te doen was. Ze had weer gekeken hoeveel ontsluiting ik had en nu zat ik op 4 cm. Ze belde de gynaecoloog en ik mocht eerder. We mochten met 10 minuten naar boven. Nu moest alles weer sneller dan gepland maar dat maakte me niet uit. En daar lag ik, met pijnlijke weeën en was ik al ‘gewoon aan het bevallen’. In afwachting op de keizersnede. Ik had al gevraagd welke gynaecoloog er zou zijn op de OK en alsof het zo moest zijn, de gynaecoloog waar ik een week eerder aan tafel zat en wie ik graag wilde dat de operatie zou uitvoeren was er. Hij kwam nog even langs voordat de operatie zou plaatsvinden en het eerste wat ik zei is: ja sorry ik ben 3 weken te vroeg. Lief dat hij even langs kwam en hij zei, ik heb iemand zijn plek op de OK ingepikt dus wel even toneel spelen dat je pijn hebt. Nou daar hoefde ik geen toneel voor te spelen, die pijn was er. Ik had rug en been weeën en die zijn niet leuk!

Maar uiteindelijk kwam die ruggenprik tussen de pijnlijke weeën door. Wat een opluchting. En om 13:17u is onze zoon doormiddel van een gentle sectio geboren en wel op 4-3-2. Op 4 maart 2020. We konden via het luikje meekijken en daarna kwam hij bij mij liggen. Huid op huid. Wat een wonder. Ondanks dat dit niet op deze dag gepland was en alles toch nog anders was is dit een mooie ervaring geweest. De gynaecoloog was er die ik graag wilde en heb hem redder in nood genoemd, al 2x. Die weeën zijn natuurlijk niet voor niks geweest en goed dat mijn lichaam aan gaf dat de baby er klaar voor was. Met een termijn van 37 weken en 5 dagen was zijn gewicht van 3620 gram super. Hij heeft een goede start gehad, gelukkig!!! Het OK personeel en de gynaecoloog zijn toppers. Wat een super team en ga nog een keer langs om ze persoonlijk te bedanken. De afspraak is dit keer telefonisch i.v.m de maatregelen van corona, maar het komt goed!!! 

Gepland of niet??