Mijn bevalling eindigde in een drama deel 2

Doordat dus ,werd er besloten om een knip te zetten en mocht dat niet “werken”  een spoed keizersnee . Zoals ik zei ,was ik klaar met de pijn en bevallen dat ik nog even aanzetten vanuit mijn eigen kracht. Opgelucht (en vooral uitgeput) was ik blij dat onze dochter er eindelijk was.. ondertussen dat ze bij mij lag dacht ik dat er gehecht werd, dat zie je altijd meteen erna gebeuren toch??

Na zeker 15min. Werd er mij verteld dat er een wisseling van dienst zou plaatsvinden en ik dan geholpen zou worden… okey raar maar zal wel! Eerste hé ik weet niet beters. Toen ik eindelijk geholpen werd verging ik weer van de pijn! Mijn natuurlijk pijnstilling was natuurlijk al aan het uitwerken… plus hoorde ik onder het hechten dat er drie huidlagen gehecht moesten worden. What the 🤬even op de tandjes bijten.. natuurlijk! 

Nou nadat alles was goedgekeurd en afgehandeld is mocht ik naar huis, beetje raar vond ik dat ook maar goed ik vertrouw(de) op het ziekenhuis..eenmaal thuis verging ik nog steeds van de pijn,kon niet makkelijk lopen ,niet zitten.. ik zei het steeds maar de kraamhulp als de verloskundige zeiden dat komt omdat het z’n zware bevalling is geweest. Na een dag of drie had ik ineens een zak aan mijn linkerbil hangen! Ik in paniek zeg ,hallo der hangt een zak aan mijn bil!!(wat lijkt alsof het een zakje gevuld met water is) Ohw dat is je bekkenbodum zeiden weer verschillende mensen..ik daarin tegen zeg nog, dat kan toch niet dat die op mijn knieën hangt!! Jawel komt omdat je zware bevalling hebt gehad blablabla… okey daarmee kan ik het doen dus.. maar de pijn werd niet minder juist met de dag erger en ik had het niet meer, was dood ongelukkig! kon mijn dochtertje niet verzorgen de borstvoeding kwam niet opgang mede door de pijn en het niet rechtop kunnen zitten, kon ze zelfs niet verleggen als ze in mijn armen lag, aan de borst leggen lukt mij ook niet.. zooo frustrerend dat je niks zelf kan doen. Uiteindelijk heb ik hierdoor ook langer hulp gekregen. Na een week of 5 zag mijn wond er wat onrustig uit en vanwege de aanhoudende pijn stuurde mijn verloskundige me door naar de gynaecoloog. Eenmaal daar begint mijn “gevecht” met het ziekenhuis.. nog steeds niet wetende wat er aan de hand is ( behalve mijn gevoel dat dit veruit niet normaal is!!)

Word weer vervolgd, zoals ik eerder zei een heel verhaal is het 🥺

Bedankt voor het lezen en tot snel! 😘