Mijn bevalling die net iets anders ging als gepland

Laatste controle bij de gynaecoloog 

Woensdag 14/4 had ik een afspraak bij de gynaecoloog op exact 39 weken zwangerschap, mijn bloeddruk was verhoogd, er werden eiwitten in mijn urine gevonden en mijn anders zo actieve meid was erg rustig.

Op basis hiervan besloot de gynaecoloog dat ik de volgende ochtend om 6:30 binnen moest om de bevalling te laten inleiden. Dat was even schrikken, ik voelde mij goed en had dit niet zien aankomen.

Die avond ging ik slapen met het gedacht nog even goed te slapen voor we ons meisje gingen ontmoeten. Mijn koffer stond klaar, de wekker was gezet en opvang voor de kindjes was geregeld. Ik plan graag alles en had dan ook mijn bevalling al helemaal gepland, ik zou aangekomen in het ziekenhuis mij omkleden, ons meisje haar eerste pakje klaarleggen etc.. wel ik ben uiteindelijk bevallen in de trui die ik aanhad toen ik binnenkwam, en het eerste pakje werd gekozen door de vroedvrouw uit mijn koffer 😅

Ik had al twee bevallingen achter de rug en wist één ding heel zeker, ik moest en zou epidurale krijgen. Ik moest bij de vorige braken van de pijn, en ik ben van mening dat als er iets bestaat tegen de pijn er geen rede is waarom ik zou moeten afzien.. Heel mijn zwangerschap had ik schrik niet optijd te zijn om nog epidurale te krijgen, dat zag ik dan ook als enige voordeel aan ingeleid worden...

Wel, daar dacht ons meisje anders over 😅

Door alle spanning en stress kon ik niet slapen, ik lag wat heen en weer te woelen in bed en viel rond 1u eindelijk inslaap. Om 2u werd ik wakker met harde buiken, niks aan de hand dacht ik want die had ik al weken.

Stillaan werden die harde buiken net iets pijnlijker, om 2:45 ben ik ze dan beginnen timen en ja hoor, ze kwamen mooi om de 5 minuten. Ik besloot dan maar op te staan, glenn wakker te maken en mijn mama te bellen om op de kindjes te komen passen. Aangezien de weeën nog oké waren twijfelde ik nog of ik niet te vroeg naar het ziekenhuis vertrok, maar dan dacht ik weer aan de epidurale en dacht ik zeker optijd te zijn.

Rond 4u kwamen we aan in het ziekenhuis 

We werden opgevangen door twee lieve vroedvrouwen. Ondertussen waren de weeën heftig, en zat er niet meer als 1/2 minuten tussen de weeën. Ik werd aan de monitor aangesloten en er werd gekeken of ik al opening had, en ja hoor 8cm! De vroedvrouw vroeg of ik epidurale wou, want als ik het wou was het nu. Ze belde de anesthesist en vertelde mij dat deze er ging zijn binnen 10 minuten.

Ondertussen was ik weer aan het braken van de pijn en kon ik echt niet meer, er waren geen pauze’s tussen die weeën. Toen de vroedvrouw 10 minuten later nog eens controleerde had ik al 10 cm.. Mijn intacte vliezen waren het enige dat ons meisje nog binnen hield.

Toen was het volle paniek in mijn hoofd.. 

De gynaecoloog was er nog niet, de anesthesist was nog steeds onderweg en ik was er mentaal nog niet klaar voor om te beginnen persen.

De gynaecoloog kwam aan en het persen kon beginnen. Om 4:56 na 10 minuutjes persen is onze kleine meid geboren. Hier was ze dan, onze meid Elise, geboren met 3300gram en 49 cm.. Ze deed het direct super, ze begon na 10 minuten zelf te zoeken achter de borst. Dat ze een actief klein meisje was zagen ze aan haar navelstreng, ze had er door het vele draaien zelf een knoop in gelegd 🙊

De bevalling zelf was heftig en intens, het is zo snel gegaan dat ik het eerst niet kon vatten dat ze er al was.Ik kijk er wel positief op terug, het was mijn laatste en enige natuurlijke bevalling.Ik ben ook erg blij dat ze zelf heeft beslist er klaar voor te zijn en ik toch niet ben ingeleid..

En vanaf dat ze er was verdween alle pijn en voelde ik niks anders als liefde voor haar, hoe cliché het ook klinkt het is echt zo 🥰 

Hoe mijn partner de bevalling heeft ervaren? 

Die heeft vooral staan lachen, dat hij nog leeft is een klein wonder 😅 Eerst vond die het hilarisch dat de gynaecoloog mijn vruchtwater in haar gezicht kreeg. Toen de gynaecoloog tegen mij zei dat ik ze eruit moest persen zei ik “dat gaat niet, trekt ze er maar uit” blijkbaar was dat ook echt hilarisch, en nog een aantal uitspraken die ik mij niet meer herinner. In ieder geval kon er toch één van ons lachen op dat moment.. Voor de rest was die wel behulpzaam hoor 🤦🏼‍♀️