Mijn bevalling die begon als een simpele inleiding maar eindigde in een gecompliceerde bevalling

Niet meer naar huis tot de baby geboren is.

Het is Maandag en Merijn en ik zijn onderweg naar de afspraak bij de gynaecoloog. De laatste weken hebben we elke Maandag controle omdat mijn zwangerschap extra risicos heeft door mijn chronische ziekte dus het is een beetje vaste routine geworden. Vorige week was het al een erg spannend afspraak omdat ik de week ervoor was opgenomen en dat nu elke keer een beetje het geval kon zijn. We hebben toen ook besproken dat ik best mocht blijven om het mij wat makkelijker te maken maar omdat ik niet te lang in het ziekenhuis wou liggen besloot ik weer naar huis te gaan. Nu zijn we dus een week verder en stiekem ga ik er vanuit dat ik nu ga blijven. We lopen de behandelkamer binnen en bespreken hoe de afgelopen week is gegaan. Ik vertel dat het mij erg zwaar viel en mijn lichaam gewoon volledig is uitgeput. Het is klaar. We hadden van te voren het doel gesteld dat ik heel graag 37 weken wou halen en omdat ik morgen 37 weken zwanger ben spreken we af dat ik deze week word ingeleid. We komen tot de conclusie dat het beter is als ik gelijk opgenomen word. Zodat we vocht kunnen geven en ik kan beginnen met verneveling. Ik mocht tot nu toe nog niet vernevelen omdat dit weeen kan opwekken maar aangezien dat nu niet meer uitmaakt kan dit mij hopelijk de verlichting geven die ik nodig heb. Zo kan ik aansterken en zo fit mogelijk de bevalling ingaan,

Alles word in werking gezet.

Allereerst maakt de gynaecoloog een echo om te kijken hoe het met de kleine man gaat. Gelukkig is alles goed ondanks de hogere bloedruk en mijn hoge hartslag. Ze kijkt al vast of ik ontsluiting heb maar hier gebeurt nog niks. Er word er voor gekozen om morgen een ballonkatheter te plaatsen zodat er ontsluiting opgewekt kan worden. Ik word opgehaald en meegenomen naar een kraamsuite. Hier mag ik verblijven en straks overnachten met onze baby. Wat een fijne kamer is dit en ook het personeel is heel erg aardig. Ik voel mij hier gelijk op mijn gemak en voel nog helemaal geen bevallings spanningen. Alles word uitgelegd en ingevuld. Vervolgens krijg ik een ctg scan zodat ze alles goed in de gaten kunnen houden en mag ik voor het eerst weer vernevelen. Zo wat geeft dit een lucht. Er word uitgelegd dat Merijn elke avond mee kan eten als hij wilt en ook mag hij blijven slapen. De eerste nacht slaapt hij thuis zodat hij nog even kan bijslapen maar hij heeft wel met zijn werk geregeld dat hij niet meer komt werken die week.

De eerste stappen.

De dinsdag ochtend word ik meegenomen naar een verloskamer voor de ballonkatheter. eerst word weer gekeken of ik zelf al ontsluiting heb. Dit blijkt drie cm te zijn. Maar omdat het beter is om 4 cm te hebben voor je kan worden ingeleid word er in overleg gekozen om toch de ballon te nemen. Het zetten zelf is vervelend maar doet niet perse veel pijn. Ze leggen uit dat als ik 4 cm heb de ballon waarschijnlijk vanzelf er uit valt en dat ze morgen sowieso weer checken. Wanneer ik nog niet genoeg ontsluiting zou hebben zouden ze nogmaals een ballon plaatsten. Stiekem hoop ik toch dat dat niet nodig is want comfortabel is anders. De hele dag voelt het of ik al iets van weeen heb. Maar dit is logische vertellen de verpleegkundige mij omdat door de druk van de ballon er signalen worden afgegeven naar de baarmoeder. Ik grap aan de telefoon met mijn moeder nog even dat de bevalling misschien ook nog wel vanzelf zou kunnen beginnen. De volgende ochtend voelt het of de ballon is gezakt maar hij zit er wel nog steeds in. De verpleegkundigen hadden verteld dat als er plek was op de verloskamers ik ochtends om half 7 gewekt zou worden. Ondertussen was het 9 uur ochtends en was er nog niks gebeurd dus begon ik toch een beetje gefrustreerd te worden. Ik zei tegen Merijn dat ik niet perse vandaag ingeleid hoefde te worden maar wel graag zou weten waar ik aan toe was. Niet veel later kwamen de verpleegkundigen en een verloskundige binnen. Er was geen plek op de verloskamer dus kwam de verloskundige hier naar mijn ballon kijken. Jaaa.. 4 cm ontsluiting dus ik was klaar om ingeleid te worden. Wel was mijn bekken nog niet gekanteld en hierdoor was dus ook mijn ballonnetje niet uitgevallen. Maar mijn bekken konden ook nog later gaan kantelen dus dit was geen probleem. Omdat het vol lag deze dag en ik anders pas heel laat geholpen zou kunnen worden en ook nog eens kapot was van het weinig slapen door de ballon hebben we besloten te wachten tot morgen met inleiden. Maar hoe dan ook morgen ging ik bevallen en zou ik als eerste aan de beurt zijn.