Mijn 2e bevallings verhaal, midden in de Corona tijd..

Een thuisbevalling. Dat was mijn wens deze keer. Mijn 1e bevalling van ons zoontje was in het ziekenhuis en is allemaal voorspoedig en vlot gegaan, ik wilde dan ook deze keer thuis bevallen. De verloskundige durfde het ook aan, dus dat gaf me een goed gevoel! Ik ben bevallen midden in de  corona tijd in juni, dat was ook wel een rede om deze keer voor een thuisbevalling te gaan. 

Het was snikheet die dag, 15 juni 2020.. we hadden besloten om ons zoontje dat weekend voor 15 juni naar opa en oma te laten gaan. Elk laatste weekend van de maand gaat hij daar naartoe, en zijn tante en oom die nog thuis wonen met alle aanhang zijn er dan ook. Je snapt dus wel dat dit altijd een groot feestje is voor hem! Alle aandacht gaat naar hem, en ze doen allemaal leuke dingen samen. Het leek ons erg fijn dat hij dan nog even alleen zou zijn daar.. want de volgende keer zou die samen met zijn zusje zijn en moet de aandacht verdeeld worden. 

Afijn.. die 15 juni dus.. ik was 12 juni voor de eerste keer gestript. Toen 40.3 dagen zwanger. Helaas zonder resultaat. Ik voelde letterlijk gewoon helemaal niks daarna.. op maandag de 15e dus een 2e poging. Toen 40.6 dagen zwanger. Ik had om 15 uur een afspraak met de verloskundige. Omdat het Corona tijd was, moest ik alleen naar de afspraak. Inmiddels wel gewend daar aan want dat moest ik alle voorgaande controles ook.. bij mijn 1e zwangerschap was mijn vriend bij letterlijk elke afspraak en controle aanwezig, jammer dus dat dat deze keer niet mocht.. 

deze keer werd ik gestript door de verloskundige zelf. De 1e keer deed een verloskundige in opleiding de strip poging, niks daar tegen maar ik denk dat ze toch te voorzichtig is geweest. Ik voelde namelijk direct verschil. Ik lag nog op de bank bij de verloskundige en ik voelde al wat krampjes. Een soort ongesteldheids gevoel.. ik zei nog tegen haar ik denk dat het vandaag gaat gebeuren! En daar was zij ook van overtuigd. Ik had al 2 centimeter ontsluiting op dat moment, je moet minstens 1 cm ontsluiting hebben voor een strip poging, anders kunnen ze niet bij het hoofdje van de baby. Een korte vertaling van strippen; de verloskundige gaat met 2 vingers bij je naar binnen en maakt een cirkeltje om het hoofdje van de baby. Zo probeert ze de vliezen wat op te rekken. Ze breekt ze niet! Maar hoopt zo om alles in gang te krijgen.. nou dat was dus gelukt! 

Eenmaal thuis, voelde ik nog steeds wat lichte krampjes en hoopte ik stiekem dat het door zou zetten.. ons zoontje zou die middag ook weer thuis komen van opa en oma, hij was al een paar dagen wezen logeren dus ik had wel zin om hem weer te zien! Manlief was nog even aan het werk, en er was nog geen reden om hem naar huis te bellen.. ook moest er gekookt worden dus dat deed ik.. af en toe even een kleine pauze tussendoor want dan kwam er een lichte wee.. Op de een of andere manier dacht ik toen nog; dalijk trekt het weg.. zul je zien.. met zijn 3tjes nog gezellig gegeten en de kleine man in bad gedaan en daarna lekker in zijn bedje. We hadden besloten hem thuis te laten als de bevalling zou beginnen. We hoopte dat hij door zou slapen, en anders zou mijn man even naar hem toe gaan of anders hadden we familie waar we op terug konden vallen. 

Rond een uurtje of 20 zat ik met een kopje thee en een kruikje op de bank. De eerste keer dat ik dacht ja nu gaat het écht beginnen! We hadden voor de zekerheid de verloskundige al gebeld en ingelicht. De vorige bevalling ging snel dus moesten we nu ook meteen bellen als ik dacht dat het was begonnen. Manlief deed nog een spelletje op de PlayStation en ik was in alle rust en in mijn eigen bubbeltje ondertussen mijn weeën aan het opvangen. Ik vond het juist fijn alleen even te zijn.. en we hadden afgesproken dat ik zou roepen als het niet meer ging.. hij zat immers om de hoek aan de keuken tafel. Ik ben vanaf half 9 gaan timen met de weeën timer. Dit een uurtje gedaan te hebben en af en toe een roep vanuit de keuken van mijn man of alles nog goed ging hebben we om half tien de verloskundige gebeld. Ze kwam eraan zei ze. Ik had dat uur elke 5 minuten een wee gehad die ongeveer 1 a 2 minuten aanhielden. Het ging super goed, en er zat een goede regelmaat in. Er was een fijn sfeertje in huis. Ik voelde me op mijn gemak en het voelde vertrouwd. Het was een warme zomeravond, en het idee dat ons kindje deze avond/nacht geboren zou gaan worden gaf me een bijzonder gevoel.

 

Om iets voor 22 uur stond de verloskundige op de stoep, Ze kwam samen met een stagiaire. Van te voren hadden ze gevraagd of ik daar problemen mee had, maar zij heeft ook bijna al mijn controles gedaan dus inmiddels een vertrouwd en bekend gezicht voor mij. Ik vond het dan ook fijn dat zij mijn bevalling zou doen onder begeleiding van de verloskundige zelf. Afijn.. Ik zat toen nog met mijn kruikje op de bank en de weeën werden heviger en kwamen ook sneller. Ik had steeds minder pauzes ertussen om bij te komen. De verloskundige stelde voor om naar boven te gaan en te bekijken hoeveel centimeter ontsluiting ik had. 4 cm! Ze stelde voor dat ik even een warme douche zou nemen, het leek me fijn om lekker fris te zijn als de baby geboren zou worden dus dat deed ik.. het was ook ontspannend en ik kon de weeën onder de douche iets beter opvangen. Na 5 minuutjes onder de douche had ik opeens enorme drang om weer te gaan liggen. Ik had het gevoel alsof er nog meer druk van onder op kwam te staan.. ik vond de zwaartekracht op dat moment dan ook even niet aardig.. eenmaal op bed ‘want dat vond ik op dat moment echt het aller prettigst’ kreeg ik al vrij snel flinke persdrang. Het gevoel alsof de baby eruit moest! Sorry voor al mijn details maar this is what it is en daarom lees je nu ook verder😆. De verloskundige en de stagiaire hadden zich inmiddels op een krukje langs mijn bed geïnstalleerd en zaten beide aan een kopje net ingeschonken hete thee. Ook werd de kraamverzorgster gebeld want die is meestal bij het laatste gedeelte van de bevalling om te assisteren. Nu waren ze al met zijn tweeën dus het had niet perse haast..  Op bed lag ik vooral met mijn ogen gesloten en was lekker in mijn eigen bubbeltje, ik weet nog dat ze op dat moment van mijn hoe zal ik het benoemen ‘oerkreet’ van hun kruk af vlogen en keken naar de vordering van de ontsluiting. Dat ‘oerkreet’ verhaal is trouwens vaak een teken van volledige ontsluiting. En voila; volledige ontsluiting!! Maar er zat nog een klein randje.. mijn vliezen waren op dat moment nog niet gebroken dus dat moest nog gebeuren. De stagiair verloskundige (ze was op een week na nog net niet afgestudeerd) ging dit doen. Het ging allemaal heel vlotjes, ik weet nog dat ze kort uitleg gaf wat ze ging doen, ik dacht alleen maar; meid doe je werk ik wil die baby eruit persen😂 op dat moment zei ze; je moet nu niet schrikken wat ik ga zeggen maar ik denk dat de baby in het vruchtwater gepoept heeft.. We blijven gewoon hier en de baby word hier geboren. Ik raakte door al de adrenaline in mijn lijf even lichtelijk in paniek omdat in de meeste gevallen je dan naar het ziekenhuis moet. Ik dacht toen dus alleen maar oké HOE kom ik uberhoubt uit dit bed, en HOE kom ik de trap af.. echt hoe dan? Dat was even lichtelijke kortsluiting in mijn hoofd. Ik kon mezelf gelukkig snel herpakken en focuste me op het persen. De pers weeën waren inmiddels flink aanwezig en het was niet meer te stoppen.. mijn man zat ook deze keer links van mijn hoofd, maar dan naast mij op bed. In ons eigen bed. Als ik er aan terug denk vind ik het elke keer nog zo bijzonder en mooi.. 

onze dochter Noé meijer is om 12 minuten over 11 in de avond geboren na 3 keer persen. Wat een prachtig moment! Ze werd op mijn borst gelegd en alle emoties kwamen eruit. Een klein mooi mini meisje was geboren, onze dochter en zusje van Riff. Een vlotte thuisbevalling zonder al te veel complicaties precies zoals ik gehoopt en gewenst had. Dat Noé in het vruchtwater gepoept had wisten ze waarschijnlijk al halverwege de bevalling maar door hen goede inschatting van de snelheid van de bevalling besloten ze om thuis te blijven. We zouden de trap ook niet eens gehaald hebben😅 

Ik wens iedereen die thuis wil bevallen een fijne thuisbevalling toe, en raad iedereen die nog twijfelt om thuis te bevallen een thuisbevalling aan. Voel jezelf er goed bij.. dat is natuurlijk het aller belangrijkste! 

De kraamzorg was inmiddels net gearriveerd en had de bevalling zelf gemist door de enorme snelheid op het laatste moment. Maar douchen in je eigen vertrouwde omgeving en daarna een schoon opgemaakt bedje in was toen wel het aller fijnste. Een hele bijzondere en andere ervaring. Dat wel.. Noé werd nagekeken, aangekleed, er werden warme kruikjes gemaakt en papa gaf het eerste flesje. Dit alles naast mij op ons bed. Het meest bizarre wel vind ik dat ons zoontje Riff door dit alles heen heeft geslapen. één muurtje naast ons lag onze zoon en die zou wakker worden met een kers vers nieuw zusje! Ik werd in die tussen tijd door de verloskundige nagekeken, de placenta moest nog geboren worden.. ook dit is wel een dingetje vind ik trouwens.. waar je van te voren wellicht niet over na denkt. Ik niet althans.. op dat moment.. maar je hebt net een baby eruit geduwd dus dit is dan appeltje eitje😅 geheel pijnloos gelukkig! Dat wel. Er waren her en der wat kleine hechtinkjes nodig maar ook dit kan allemaal thuis gebeuren. De verloskundige verdoofd je wat en doet dit zelf. 

Die nacht hebben we van 03 tot 07 uur geslapen en toen werd ons zoontje wakker. 4 uur slaap! Ik weet nog dat mijn man en ik elkaar aankeken die ochtend en beide in de lach schoten door de 4 uur fijne slaap.. daar zou binnenkort wellicht wel verandering in kunnen komen.. Noé was nog wat suf van de snelle bevalling en die had heerlijk in haar Mozes mandje naast mij gelegen. Tuurlijk slaap je anders, maar ik was ka-pot! Het moment dat mijn man Riff op ons bed zette en zijn zusje voor het eerst zag vergeet ik nooit meer. 1,5 jaar was hij maar wat een trotse grote broer! 

Dolgelukkig met ons viertjes hebben we zo even gezeten en genoten van deze rijkdom. Beide kindjes een flesje, het kon niet meer stuk.. heel bijzonder. 

over mijn kraamweek, de periode ná de kraamweek, hoe gaat het nu met Riff en Noé, en het leven met 2 kids in de Corona tijd later meer.. 

liefs van mij.