Lang over nagedacht of ik dit zou doen... maar toch gedaan.

Tja waar moet ik beginnen en waar begin ik aan?? Geen idee maar doe het toch.

Iedereen vraagt toch altijd,  en hoe was jou bevalling ? Nouja KUT laat ik het zo maar zeggen... want mooier kan ik het niet maken haha.

2 jaar geleden ben ik moeder  geworden van een prachtig jongen genaamd Jay.

Toen ik 39 weken zwanger was,liep ik al aantal dagen met "buikpijn" rond ,  ik ben toen naar de verloskundige gegaan, ze zou gaan kijken maar ze kon me niks beloven,ze keek me aan en zei waarom heb jij nog geen weeen bleek ik dus al 3cm ontsluiting te hebben, nou oké! Dan maar terug naar huis en afwachten en dat duurde en dat duurde tot de dag vrijdag 25 jan 2018 .

ik stond op en had de was aangezet, njaa je weet het wel.. zat lekker  boterham te eten voor de tv en kreeg beetje last van "menstruatiepijn " zo omschrijf ik dat. Maar dat kwam en het ging maar niet weg, de hele dag, ik heb toen maar mijn man gebeld om te zeggen dat ik denk dat het begonnen was, Hij kwam er natuurlijk meteen aan, ondertussen had ik verloskundige opgebeld om te komen, en wat BLEEK!! ik had nog steeds MAAR 3cm ontsluiting...OKEEEE,,en WAT NU dacht ik ?? Toen zei me verloskundige dat het maar tijd werd om naar ziekenhuis te gaan ,nouja oké dan gaan we maar. Onderweg naar ziekenhuis....wat een rit.....ik ben best wel rustig gebleven naar mijn mening maar .....of mijn man zo denkt💁🏼‍♀️.

Aangekomen bij het ziekenhuis. kom je in je kamer. omdat er in de tussentijd van week niks heeft opgeleverd kwa cm, was me baarmoeder moe zeiden ze waardoor de weeën niet door willen zetten, ik nam de ruggenprik,wat ik dood eng vond,  maar uiteindelijk viel het allemaal wel mee.

Toen de ruggenprik erin zat ,hebben ze mijn vliezen gebroken. alles ging heel vlot ineens was het rond half 6 in ziekenhuis en om  23:45 had ik al 10 cm.

 maar geen gevoel van weeen helaas, en die kwamen  ook maar niet ondanks de weeen opwekkers die op maximaal stonden en ondertussen was me ruggenprik omlaaggezet maar zonder resultaat..WAAAAR bleven die persweeën dan?? Geen idee hoe het voelt en wat ik moet voelen,.. ik voelde me zo kut ( ik moet persdrang voelen maar ik voel het niet) z'n gevoel en dan staat er ook nog eens een heel publiek mee te kijken aangezien het allemaal wel heel stroef ging,  denk maar ( 1 stap vooruit en 2 achteruit)... toen kwamen ze met de vacuümpomp aan want ja jay moest er toch uit,  want hij zat  vast in de geboortenkanaal !

 Nou dan lig je daar ontzettend hard je best te doen, ZET er ineens een voet vrouw zich zelf af op de muur en geeft een zet ( voor mijn idee een klap) in me buik zodat jay z'n draai kan maken en eruit kan komen en dat lukte 

thank god!! 

Maar!!

 WTF is eigenlijk alleen maar wat ik toen dacht!!

En ja eindelijk na weet ik veel hoeveel  uur mocht ik hem in me armen ontvangen!! 

En hoe  persweeën voelen ??? 

geen idee, die drang wat ik van vele heb gehoord onderandere van me kleine zusje , heb ik nooit echt gevoeld, en dat is raar... 

maar ondanks alles..... en ja dames het is echt waar!!  En heeel cliché maar zodra JOU wondertje bij JOU ligt ben je echt alles vergeten 

<iframe frameBorder="0" src="https://www.mamaplaats.nl/iframe/badge.html?u_id=218239&b=small" style="width: 207px; height: 90px;"></iframe>