Snap
  • Bevallingsverhalen

Kritiek op de keizersnede

Ons meisjes is geboren, via een keizersnede. Ik vond dat zelf best heftig, maar kreeg ook flink wat commentaar van mijn schoonmoeder

Ze is er! Ons meisje is geboren. Een aantal weken geleden vroeg ik om nameninspiratie. Ik heb zoveel tips gehad, super gewoon! Uiteindelijk hebben we ons meisje Lena Miki Saar genoemd.

De bevalling van Lena ging niet over rozen. Na dagen weeën ben ik uiteindelijk bevallen via een keizersnede. Dat vond ik best heftig moet ik zeggen. Ik had nooit gedacht dat ik na de ingreep zo aan bed gekluisterd zou zijn. Bij de boys was ik na de bevalling zo weer up and running. Nu moet ik dus echt rust nemen. Best lastig voor zo'n truus de mier die ik ben. Maar er moet me nog iets anders van het hart. Namelijk, de kritiek van mijn schoonmoeder op mijn keizersnede.

Mijn schoonmoeder is echt een lieverd. Ze komt vaak genoeg even aanwaaien met wat lekkers, is altijd beschikbaar als oppas en gewoon een super gezellig vrouw. Met onze band zit het dus wel goed. Toch kreeg ik na mijn bevalling best wat commentaar. Toen ik een paar dagen na de keizersnede weer thuis was begon het. Ze vroeg of de keizersnede nou echt wel nodig was geweest en of ik toch niet op de 'normale' manier had kunnen bevallen.

Ook vond ze de voorgeschreven bedrust van 6 weken lichtelijk overdreven. Misschien is dat ook wel zo, maar dat zal de tijd leren toch. Het is in ieder geval de periode die ik voorgeschreven heb gekregen. En ook had ze best wat kritiek op mijn partner, haar zoon dus. Ze vindt dat hij nu wel heel veel in huis moet helpen. Hallo, we hebben nu 3! kinderen en ik ben aan het herstellen van mijn keizersnede.

Moet ik haar hier op aanspraken of niet? Ik hou echt van haar en wil niet de vervelende schoondochter zijn, maar het zit me toch wel dwars....

6 jaar geleden

Zelf ook 2 keizersnedes gehad, eerste spoed en tweede gepland. En niet omdat ik niet natuurlijk wilde bevallen. Na de eerste keizersnede veel te snel weer aan de gang gegaan. Ze hadden gezegd 6 weken rustig aan en niet tillen. Maar ik was veel te snel weer op de been en deed te veel. Daar heb ik maanden last van gehad. Bij de tweede het een stuk rustiger aan gedaan en ook sneller hersteld. 6 weken bedrust lijkt me wat overdreven maar zeker je rust pakken! Wat je schoonmoeder betreft, uit ervaring: laat je man met haar praten zodat bij jou de emoties niet te hoog oplopen... met al die hormonen gebeurd dat na eenmaal wat sneller ????.

6 jaar geleden

Ik zou dit zeker bespreken. Ik ben zelf bevallen via keizersnede omdat mijn zoontjes hart en zuurstof niet goed waren, na ruim een dag hele zware weeën, en vond het de hel. Heb heel lang nodig gehad om te herstellen (zelfs nu na anderhalf jaar nog last). Ik heb te snel na operatie te veel gedaan, en dat heeft het herstel flink bemoeilijkt. Als je te snel begint, kun je daarnaast ook onherstelbare schade toebrengen, dus nee, die 6 weken zijn niet overdreven. Ze hebben alles doorgesneden, spieren en al, en dat heeft tijd en rust nodig om te herstellen. Mensen denken altijd dat het 'de makkelijke weg' is, maar echt, ze hebben geen idee. Laat je vooral niet opjagen door anderen, neem de tijd die je nodig hebt, en ik zou zeker bij je schoonmoeder aangeven dat je de kritiek niet fijn vindt.

6 jaar geleden

Vervelende schoondochter? Vind haar eerder een vervelende schoonmoeder de manier waarop ze je aanspreekt.. dat is niet fin en kan me goed voorstellen dat je dat niet lekker zit.. Ik zou het zeker een keer aankaarten dat ze je daarmee gekwetst heeft, succes!

6 jaar geleden

Het is goed hoe jij en je man het doen! Samen op weg naar jou herstel en daar zijn jullie op de langere termijn veel meer meegeholpen. Je schoonmoeder zou ook iets van haar zoon uit handen kunnen nemen als ze vind dat hij zoveel moet doen. Daar zijn jullie meer meegeholpen dan aan de gemaakte opmerking. Neem de 6 weken van herstel, doe je het niet kom je jezelf wel tegen..