7 jaar geleden
Kraam"zorg", letterlijk
Kraam"zorg", kraam"hulp", voor sommigen misschien fijn, ik vond het een verschrikking. Wisten jullie dat er wijkhulp bestaat?
Van te voren dacht ik al dat een kraamhulp niets voor mij zou zijn; de hele tijd iemand in huis, kreeg er bij voorbaat al de zenuwen van. Maar van meerdere mensen gehoord dat het super fijn zou zijn, iedere dag een schoon bed, en toilet. Nou vooruit dan maar, ik geef me eraan over.
Dat eraan overgeven ging denk ik 5 minuutjes goed. De dame in kwestie begon te vragen of wij een matje hadden. Een matje? Waarvoor dan? Om mij te temperaturen? Hoe dan? Waarom moet ik op een matje liggen? Ooohhhhhhh, hell no. Ik ben net bevallen, weliswaar van een keizersnede, maar toch. We gaan geen thermometer in m'n hol stoppen, het is 2017, meet het naar lekker in m'n oor, deden ze in het ziekenhuis ook. De toon was dus gezet... Met tegenzin heeft ze m'n temperatuur via m'n oor gemeten.
Vervolgens moesten we een ellenlange vragenlijst beantwoorden en dat terwijl we net met z'n 3en thuis waren gekomen uit het ziekenhuis. We wilden even alleen zijn, en genieten, thuiskomen!
Dag 2 ging verdorie al om 8.30 de deurbel, wel verdraaid, we lagen nog te slapen! Dat was maar raar, dus zijn we maar opgestaan en werden we meegesleurd in het ritme van de kraamhulp. Om 12 uur waren we het zat en wilden we wel een keer ontbijten!
Ook de kleine meid wilde wel wat eten en hapte uit haar gulzigheid niet in 1 keer goed aan waardoor de kraamhulp binnen 2 seconden bij me in m'n tiet stond te knijpen. Het zal vast goed bedoeld zijn, maar ik kreeg er de zenuwen van.
Daarnaast leken we een soort entertainmentbureau om haar uren vol te maken. Minuten lang zat ze te kletsen, over haar eigen kinderen, haar eigen keizersnede, haar man, etc, om gek van te worden. Een kraamvrouw hoort toch rust te hebben?
Over rust gesproken... Ik had met de kleine meid mijn eigen ritme. Om 6.30/7.30 werd ze wakker voor een voeding en daarna bleven we lekker tot half 11 slapen. Ja slapen, allebei. Heerlijk! Ik wilde geen middagdutje doen, ik wilde bijslapen. En dat was maar vreemd, want ja, alle controles moesten voor 11 uur 's ochtends gedaan zijn, wat dus betekende dat wij een wekker moesten gaan zetten, kan dat de bedoeling zijn?
Meerdere malen hebben wij onze verwachtingen uitgesproken en aangegeven dat we het teveel uren vonden. Dit werd afgedaan met een verhaal dat ze niet minder uren kon komen vanwege een landelijk gemiddelde en dat ze haar uren moest maken (grote onzin volgens de verloskundige, maar wisten wij veel?).
Op dag 5 kwam de verloskundige langs en werd mijn bloeddruk gemeten; te hoog! Hoe dat kon? Dat waren ze niet van me gewend... Ik heb meteen een boekje opengedaan over de kraamhulp. Dag 6 en 7 zou ze nog maar 3 uurtjes komen, alleen voor de controle van mij en de baby én om 13 uur 's middags. Heerlijk! M'n bloeddruk was gelijk weer normaal. Dit hadden we véél eerder moeten doen! Sterker nog, we hadden er nooit aan moeten beginnen; er blijkt ook wijkhulp te bestaan. Die komt minder uur per dag op een zelfgekozen tijdstip voor de controles van moeder en kind én licht huishoudelijke taken, nooit geweten!
Het scheelde misschien dat mijn partner alle dagen gewoon thuis en dat het huis helemaal op orde was; wij hadden een geplande keizersnede dus vooraf tijd genoeg voor een schoon huis en een lieve moeder die tijdens ons ziekenhuisverblijf nog eens door het huis is gegaan. Voor de kraamzorg was er dus weinig te doen behalve mij en ons dochtertje controleren.
Pepthi
Haha, tsja... Je moet geluk hebben dat het klikt denk ik ;-). Het bureau waarvan wij de kraamzorg hadden, vond het sowieso maar vreemd dat wij op zolder slapen ;-) en nog veel meer van dat soort dingen... En idd, het is een website om ervaringen te delen :-) en die van ons was nou eenmaal niet zo best, shit happens.
Anoniem
Pardon, een aantal tikfoutjes. Reactief= reacties. Autocorrect
Anoniem
Wow, wat kunnen de kraamverzorgenden 'assertief' zijn, zeg! Dit is een website om ervaringen uit te delen. In plaats van feedback positief te ontvangen, wordt deze moeder nog net niet de mond gesnoerd. Zegt wat mij betreft meer over jullie dan over deze blogster. Jullie zijn met jullie reactief de hele brache pas onnodig in het kwade daglicht aan het stellen, dames. Anyway. Hier heel gemengde ervaringen. Eerste kraamverzorgende (en even serieus, hoezo is kraamhulp niet ok? Volgens mij geeft het precies weer wat jullie functie is, namelijk helpen van een kraamvrouw tijdens haar kraamtijd. Je hoort eerste hulp - medewerkers ook niet roepen dat ze beledigd zijn door het woordje hulp, dus waarom jullie wel?)... Anyway, eerste keer had ik een top vrouw. Nancy vergeet ik nooit meer. Ze was er als ze nodig was en verdween naar de achtergrond wanneer dat beter was. Super veel geleerd van haar en zou haar heel graag terug willen hebben. Helaas is het bureau waar zij voor werkte failliet gegaan, net een paar maanden voor mijn 2de zwangerschap. Dus toen kreeg ik een tweede verzorgende in huis. Nou, mijn bed is door haar niet 1 keer verschoond. Schoonmaken deed ze niet. Ze vertelde mij dat zij inderdaad niet als kraamhulp gezien wenste te worden. Want huishouden, dat moest de kraamvrouw zo snel mogelijk zelf oppakken. Nee, ze was er ter controle en om de boel gezellig te maken voor de kersverse mama. Positief: fruitsalade, negatief: continue gelul. Heb haar gevraagd om een wasje te draaien, gooit ze gekeurd en wit bij elkaar op 90 graden en dan nog een rondje vlies en wol door de droger. De helft van die was heb ik weg moeten gooien. Heb nog van tevoren gezegd dat de meeste kleding niet warmer dan 40 mag, maar mevrouw wist het beter, want nu zijn ten minste alle 'beestjes' gedood. Ja, mijn garderobe en die van de baby ook, ja... Verder zijn er 3 kopjes gesneuveld (heb ze nadat ze weg was aangetroffen achter een varen in de tuin. Juist ja, verstopt! Oh en om het portret af te maken, was mevrouw briezend dat een andere kraamvrouw haar had weggestuurd, vertelde over hoe zij bij het laatste gezin waar zij was gevraagd werd om de badkamer en de wc schoon te maken 'nou, ik ben geen alfahulp, hoor. Dus ik ging een tijdje met mijn telefoon in de badkamer zitten, heb daarna bleekmiddel rondgespoten voor de geur en dan wat met de douche omgespoeld. Mensen tegenwoordig zijn verwend hoor, al die eisen' en kon zichzelf niet vinden in mijn kritiek, toen ik haar op dag 2 vriendelijk aangaf dat wij een aantal dingen znders wilden zien, zoals van tevoren besproken tijdens intake bijvoorbeeld. Lang verhaal kort heb ik haar lekker weggestuurd en genoot ik de rest van mijn kraamtijd enorm van de rust en de ruimte die na haar vertrek zijn overgebleven. Wel heb ik het wettelijk minimaal aantal uren aan kraamzorg moeten betalen (eigen bijdrage dan), waar een paar fruitsalades en de controles volgens mij niet tegenop wegen. Maar goed, wellicht dat ik het de derdekeer wel tref. Hopelijk krijg ik niet een van de reageerders op deze blog, want daar heb ik zeker weten bij voorbaat geen klik mee. Komen veel te agressief, arrogant, eigenwijs en blind voor feedback over. Maar dat is mijn mening. Zat vrouwen die er wel blij mee zijn, denk ik dan maar ;)
Anoniem
Heb je wel overleg gehad met de kraamverzorgster?. Die vragen stelling ze ook niet voor niets. Zo kunnen ze jou en decrest van het gezin leren kennen. En hoe de situatie op dat moment is. En waar ze kunnen helpen en op moeten letten. Verder had je ook je kraambureau kunnen bellen. Zijn ze,langs geweest voor een intakegesprek? Heb je toen je wensen laten blijken? Vragen gesteld? Of stond je er toen al.negatief tegenover? Als je er negatief instaat, dan word vaak ook negatief. En.voor een eventuele volgend kindje, je kan ook.alleen moeder en kind zorg afnemen. Dus alleen de controles etc.