Keizersnede zonder verdoving.

Birth trauma happens - one day you will tell your story of how you overcame what you went through and it will be someone else's survival guide.

Deze tekst las ik een paar maand geleden. Toen dacht ik, als ik zover ben dan ga ik vertellen in een blog wat er met mij gebeurd is. Maar kan ik dat wel? Kan ik feiten, falen van zorgprofessionals en mijn gevoelens op papier zetten, en dan ook nog daadwerkelijk online gooien? 

Daar twijfel ik over. Maar er is ook een punt van herkenning die ik zoek die ik nog niet ben tegengekomen. Na de geboorte van mijn zoon zocht ik op google: "Keizersnede zonder verdoving."
Ik vond niets. Niemand op het internet heeft een gelijksoortige verhaal gedeeld. En dat haalt mijn twijfel een beetje weg. Mijn verhaal mag verteld worden. Ook voor de mama's die net als ik herkenning zoeken.
Bevallingtrauma's zijn echt een feit, waarbij net als iedere bevalling anders is, het trauma ook anders is. En er vooral geen wedstrijdje is wie het meest getraumatiseerd is. Iedere vrouw die een beval trauma heeft moet serieus genomen worden. Want met de woorden " Je kindje is toch gezond, dat is het belangrijkste. " betekent niet dat het daarmee klaar is, het welzijn van de net geworden mama is net zo belangrijk!
Mijn verhaal is te lang om in één keer te typen. En ik verwacht voor mezelf ook de nodige moeilijke momenten tijdens het schrijven van mijn verhaal.

Mijn trauma is complex en door de vele complicaties en de hoeveelheid pijn die ik heb gehad allemaal met elkaar verweven. Ik kom van ver, ik begreep niets meer van mezelf. Maanden heb ik in een overlevingsstand gestaan. Voelde behalve pijn, falen en schuldgevoel, niets. Geen mama gevoel en geen binding met mijn baby. 
Dankzij een gespecialiseerd psycholoog op dit gebied met enorm veel emdr sessies ben ik weer een beetje mijn eigen zelf. Al draag ik mijn trauma elke dag met me mee. Dit zal ook voor altijd zo blijven. Dit hoort bij mij en zal in de toekomst steeds wat minder lading gaan hebben en steeds wat minder pijn en verdriet doen. 

Wat mijn fysieke trauma, mijn keizersnede zonder verdoving, met mij mentaal heeft gedaan ga ik proberen uit te leggen in de toekomstige blogs.

Liefs,
Mama van een bevallingstrauma