Snap
  • Bevallingsverhalen
  • weeen
  • ziekenhuis
  • ontsluiting
  • Inleiden
  • covid

Inleiden als covid verdachte

De baby moet gehaald worden 38+3

Alles is in zijn werk gezet, iedereen is gebeld met de mededeling dat mijn man positief getest is. Geen klachten dus daarom ook zo onwerkelijk. 

Van het ziekenhuis moet ik wel gewoon komen en me melden voor de inleiding, ze beschouwen me alleen als covid patiënt. Ik kan wel janken. En de baby wordt nog eerder gehaald dan gepland en onze woning is nog niet af! Mijn bloeddruk schiet omhoog ondanks de medicatie,  en heb ook nog eens zwangerschapsdiabetes. 

EIn de garage hebben we inmiddels geen vaatwasser meer. Hoe maak je dit leefbaar voor een baby?!

Eerst de baby maar, zien we dan verder..

Eenmaal aangekomen op de verloskamers, is het een piepkleine ruimte met een sluis. Geen raam, maar gelukkig wel een douche. Ik heb moeite met ruimtes zonder raam. 

Aan het begin van deze zwangerschap had ik de nachtmerrie, wat als ik ingeleid moet worden en het duurt al met al weer 4 dagen? Met een ballon mag je niet naar huis en met covid mag je ook geen visite of van de kamer af. Hoe trek ik dat mentaal?!

Helaas werd díe nachtmerrie werkelijkheid. En kwam ik op diezelfde 'kamer' terrecht.

Nou die bedden liggen echt voor geen meter als je er een nacht op door moet brengen zal ik je vertellen! Communicatie gaat in deze kamer dmv telefoon. Heb niet veel geslapen, die bekken op het harde bed...

Eenmaal in de ochtend,  ontbijt,  infuus werd klaar gelegd en ze zouden beginner.. beginnen?? Mijn ballon is er nog niet uit dacht ik bij mijzelf! Hoe wil je dan beginnen!

De dienstdoende verpleegkundige kwam binnen.. ik schrok! Deze hebben we al 2x gehad en elke keer zeiden we oh ooh.. die? Nee toch?! Hardhandig,  maar o zo kundig dat wel. Het had zo moeten wezen zei oma altijd. 

Het was pijnlijk,  de baarmoeder is gevoelig. Ik bleek al 4cm ontsluiting te hebben! De kleine is flink aan het rommelen geweest vannacht door de ballon. Ze is het er vast niet mee eens om nu het warme bad al te moeten verlaten. 

Het infuus zit niet lekker,  maar het moet helaas. 

Benieuwd hoe het verder loopt,  maar 1 ding is zeker, de baby is onderweg!