In de ambulance naar Amsterdam

Daar zitten we dan, infuus in me hand (weeënremmers), erg pijnlijke prik gehad in mijn been (longrijping) op een bevalbed (alvast) in een van de verloskamers. Gelukkig was ik zo slim geweest om mijn ipad in m'n tas te stoppen toen ik 's nachts naar het ziekenhuis ging zodat ik nu een beetje tijd kan doden door lekker een serie te kijken. Mijn buik is weer lekker rustig en de pijn in m'n onderrug is ook helemaal weg. De zuster komt binnen om m'n bloeddruk te meten en vindt mij momenteel wel heel relaxed, ik geef aan dat ik me goed voel en geen activiteit meer voel. De CTG is ook rustig en de hartslag van de kleine is goed. Ze vertelt me dat er straks ook een verloskundige bij mij langskomt.

Mijn man belt om te vragen hoe het gaat en ik vertel eigenlijk best vrolijk dat ik me goed voel, beetje moe alleen aangezien ik die nacht maar 2 uur heb geslapen. Op dat moment komt ook de verloskundige binnen dus vertel hem dat ik hem straks terug bel. De verloskundige is blij dat ik momenteel zo stabiel ben en hoop dat dit blijft aangezien 29+5 toch nog wel echt aan de vroege kant is, maar mocht de bevalling doorzetten is er al een plekje gereserveerd op de NICU voor ons. Ze legt me een klein beetje uit wat dat dan inhoudt als ik ga bevallen en checkt even hoeveel ontsluiting ik nu heb. Gelukkig is de ontsluiting nog niet verder gegaan en zit ik nog steeds op 3 bijna 4 cm.

Na anderhalf uur komt de verloskundige weer binnen om te vragen hoe het gaat. Ik vertel haar dat ik me nog steeds goed voel en alles nog rustig is met mijn buik. Ze is blij om te horen dat ik me zo goed voel maar heeft tegelijkertijd wel slecht nieuws voor mij. Er zijn op dat moment 4 ambulances onderweg naar het ziekenhuis met vrouwen die minder ver zijn in hun zwangerschap en op het punt staan om echt te bevallen. Omdat ik nu dus zodanig stabiel ben moet ik plaats maken voor hen en zal ik worden overgeplaatst naar een ander ziekenhuis. Dit valt even rauw op mijn dak maar ben dankbaar dat ik nog niet degene ben die aan het bevallen is, dus laat het maar allemaal over me heen komen. Ik krijg te horen dat ik zal worden overgeplaatst naar Amsterdam, dit valt nog mee gelukkig met hoe ver want Veldhoven kwam ook ter sprake en dat is toch wel echt ver van huis.

Daar gaan we dan, in de ambulance naar Amsterdam! Ook leuk om toch eens in een ambulance te zitten met niet al te ernstige klachten. Ritje naar Amsterdam duurt ongeveer 3 kwartier maar had gelukkig een gezellige ambulance verpleegkundige waar ik de hele weg mee heb zitten kletsen. In Amsterdam aangekomen is mijn man daar ook, eindelijk. Even wat traantjes van spanning en ontlading en dan wordt ik gelijk naar de verloskamers gebracht. Hier installeer ik mezelf weer en wordt weer aan de CTG geplaatst. Alle zusters, verloskundige en gynaecoloog stellen zich even voor en wordt gelijk mijn casus besproken en hoe nu verder. Medicatie wordt doorgezet en het is afwachten nu wat het lichaam gaat doen. In de loop van de middag komt de kinderarts ook langs om te vertellen wat er allemaal gaat en kan gebeuren als de kleine straks toch wordt geboren. Chapeau trouwens hiervoor want echt alles is besproken over wat er kan gebeuren, goede en slechte scenarios, zodat wij straks niet schrikken. Het is uiteraard niet leuk om te horen wat er met je kindje kan gebeuren in slechte scenarios maar ja wij zaten nou eenmaal in die situatie dat ze niet konden voorzien wat er ging gebeuren.

Alles blijft gelukkig nog heel rustig! Mijn man mag hier op de kamer blijven slapen en we gaan dan ook maar proberen wat te slapen want we weten niet wat de volgende dag ons eventueel te wachten staat.

De volgende ochtend is alles nog steeds rustig en de arts komt langs om te kijken hoe het gaat en vervolg te bespreken. De weeënremmers worden nu ruim 24 uur gegeven en ze willen dit niet te lang geven dus we gaan dit rustig afbouwen omdat alles momenteel heel stabiel is. We bespreken zelfs dat als het stabiel blijft ik eventueel ook gewoon weer naar huis kan. Hier schrik ik wel een beetje van want vindt het toch allemaal best spannend wat er nu gaande is en dacht straks ben ik thuis en zet de bevalling toch ineens heel snel door. Maar dat is voor nu nog niet aan de orde wel zal ik die middag overgeplaatst worden naar een andere afdeling.