Ik word wakker, maar er ligt geen baby bij mij

We mogen eindelijk naar de operatiekamers, snel wordt ik er heen gereden en klaar gemaakt voor de operatie. Mijn partner krijgt ook een pakje aan en mag bij mij blijven. Ze dienen via de ruggenprik nog wat pijnmedicatie toe, maar nadat ze begonnen waren bleek dit nog niet voldoende te zijn. Meer pijnmedicatie.

Ook ben ik tijdens de operatie nog steeds aan het spugen en ze dienen een middel toe waardoor ik minder zou spugen, ze gaven aan dat ik dan wel wat suffig zou worden..  Op dat moment gaat het snel, de baby wordt uit mijn buik gehaald en op de foto's zie ik dat mijn ogen geopend waren, maar echt bewust kan ik me dit niet herinneren. Het is 23:25. Wel kan ik me herinneren dat het heel stil was, geen baby gehuil. Het is een jongetje, alleen het jongetje wil niet opstarten en moet beademd worden. Het duurt enkele minuten, voor ons gevoel uren, terwijl ze mij nog aan het verzorgen zijn wordt onze baby beademd. Maar dan opent onze kleine man zijn ogen, ze laten hem even aan mijn zien en we mogen hem even kort vast houden. Vanaf dat moment, hoef ik ook niet meer te spugen. 

De kleine man gaat in de couveuse direct door naar boven en papa gaat mee. Mijn ouders zitten boven te wachten, die zien mijn partner aankomen met een couveuse en zien dus hun kleinzoon voorbij komen, mogen even kijken maar de baby moet snel door naar de afdeling neonatologie

Ik ben nog beneden op de operatiekamer, de kleine man krijgt boven een infuus en wordt aan de hartbewaking gelegd. Na enige tijd mag ik terug naar de afdeling, maar tijdens de laatste controle blijkt dat ik toch nog enorm veel bloed verlies en komt de gynaecoloog terug. Na wat flink gepor op mijn buik lijkt het onder controle te zijn en mag ik toch echt terug naar de afdeling. Mijn ouders zien me terug komen, geven me een knuffel en gaan dan maar naar huis, ze hebben hun kleinzoon gezien en kunnen nu toch niet meer doen.

Op de afdeling wordt ik nog verder aangesloten aan allerlei pompjes en dergelijke. Uiteindelijk is het rond 2:00 s'nachts als ik weer naar mijn kleine man gebracht wordt die op neonatologie ligt, de kleine man wordt op mijn borst gelegd en we mogen even knuffelen. 

Dan wordt ik terug gebracht naar de afdeling en val ik in slaap.. Na een paar uur  wordt ik wakker, mijn buik is leeg, maar er ligt geen baby bij me en ik lig aan allerlei slangetjes. Maar het belangrijkste, ik ben een mama. De baby is geboren.