Hij is er!

Meer dan een jaar geleden is het alweer. Het moment dat mijn kleine, 2e kindje geboren werd. Wat een bizarre dag was dat en wat een mooie beleving is het sindsdien geweest! 

De dag van de geboorte van J. werd ik zoals altijd wakker. Rustig, want T. lag nog te slapen. Hij had vrij van school want het was vakantie, dus we hoefden helemaal niks. We hadden met mijn vader afgesproken dat we nog even lekker naar de speeltuin zouden gaan waar ook leuke kinderactiviteiten te doen waren. T. was net een paar weken daarvoor voor het eerst naar school gegaan en we kwamen daar best veel klasgenootjes tegen, wat hij natuurlijk geweldig vond. Ik had al de hele tijd last van krampen in mijn buik, maar die deed ik af als oefen-weeën. Ze waren niet heel erg en waren vrij onregelmatig aanwezig. 

Aan het eind van de ochtend hebben we nog wat gegeten en zijn we weer richting huis gegaan. Mijn vader is nog even tot na de koffie blijven plakken en is toen richting mijn zusje gerdgen. Wel na de mededeling: "niet in het komende uur bevallen want dan ben ik niet op tijd terug met je moeder". Ik zwaaide hem lachend uit en riep nog dat het vandaag niet zou gebeuren. Man, had ik het even fout!

Nog geen half uur (rond 16.30 uur) nadat hij weg was braken mijn vliezen en begonnen de weeën ook gelijk goed op gang te komen! Dus ik belde hem op met dit nieuws en hij ging direct mijn moeder halen die nog een half uur verderop zat. Haar had ik daarna natuurlijk ook gebeld dat ze klaar moest staan en die begon meteen te huilen. 

Natuurlijk had ik ook de verloskundige gebeld en die zou zo snel mogelijk komen, maar was nu nog met een andere bevalling bezig. 

Ondertussen heb ik natuurlijk nog wat andere mensen gebeld zoals mijn zusje, maar ook de donor en zijn vriendin. We zijn in het afgelopen jaar namelijk behoorlijk goed bevriend geraakt en hebben heel veel gepraat. Dusdanig dat we het op net een andere manier gaan doen dan alleen donor waarbij het kind weet wie de vader is en daar contact mee kan opnemen. Maar daar later meer over. 

Rond 17.15 uur belde de verloskundige nog even hoe het ging en zij vertelde me dat ze toch even iets anders ging regelen. De bevalling waar ze nu was liep niet vlot en bij mij ging het de vorige keer ook behoorlijk snel. Rond 18 uur kwam ze binnen. Mijn ouders waren er ook al en hebben sinds ze er waren op T. gelet zodat hij zich niet zou vervelen. Rond kwart over 6 ben ik getoucheerd en zat ik op 6cm ontsluiting. 

Ik ben onder de douche gaan zitten en heb daar de weeën opgevangen die ondertussen toch wel erger werden, maar onder de douche waren ze goed te doen. Ik wilde graag op de baarkruk bevallen, liggend beviel me niet bij T, en die was de verloskundige net even gaan halen toen ik persdrang kreeg. Ik riep haar terug en toen ze de deur van de badkamer open deed ging het brandalarm af!! Want ja, kleine gang met een brandalarm vlak bij de badkamer. 

De verloskundige heeft de baarkruk net onder mijn billen kunnen schuiven toen ik mee kon persen en met 1x meepersen was meneer daar! Later bleek dus dat ik in ongeveer een kwartiertje tijd van 6 naar 10cm was gegaan 😅

En toen kon de roze wolk beginnen.