Hij is er!

Na een nacht voorweeën te hebben gehad, werd ik dinsdag met 39+6 gestript door de gynaecoloog.

Baarmoedermond was volledig verstreken en had al wat ontsluiting.

Had die vrouwenmantelthee dan toch wat in gang gezet?

De hele dag hielden de voorweeën wat aan. Maar kon nog wat boodschappen doen, koken ed

Samen met de zusjes besloot ik vroeg op bed te gaan. Filmpje kijken.

Maar eerst even douchen. Wie weet zakken de krampen wat af, en kon ik even bijtanken.

Nog wat vermoeid na die nacht voorweeën.

Ze werden er niet minder op. Ik begon te timen. 7-8 minuten. Oké. Goed, dat was de avond ervoor ook. Zelfs 5-6 minuten en daarna zwakte het weer af naar 10 minuten.

Verheug mij er niet op. Zal toch niet. Voor de zekerheid de meisjes een tas laten klaarzetten voor als het toch doorzet. Dan gaan ze naar opa.

Rond 23:00 belde ik mijn vriend op. Hij zou beter nú komen. De weeën komen om de 5-6 minuten, en zijn lastiger weg te ademen.

Volgens mij is dit het begin!

Ik bel het geboortecentrum op en wij mogen direct langskomen voor een ctg en onderzoek. Kijken hoever we nu zitten, en of het gaat doorzetten.

Wachten op mijn vader. Ons vervoer. En off we go. Met spullen en tassen naar het ziekenhuis!

Ik krijg een kamer toegewezen. Verloskamer 9, en wordt aangesloten aan de ctg.

Rond 00:45 krijg ik een inwendig onderzoek van de arts.

4 cm ontsluiting! Die weeën (goed waarneembaar op de ctg ook) doen we degelijk zijn werk!

De weeën worden heftiger en pijnlijker. Rug en buik vooral. Ondanks dat ik maánden al schreeuw zónder pijnbestrijding te willen bevallen..

Laat ik mijn vriend weten dat ik tóch iets tegen de pijn wil. De verpleegkundige wilt het overleggen met de arts. Zij is momenteel niet per direct beschikbaar.

Wij besluiten eerst de weeën op te vangen in de douche, en daarna kijkt de arts mee wat de mogelijkheden zijn.

Dat halfuurtje in de douche heeft meer in werking gezet dan gedacht.

Ik kreeg persdrang. Ik dacht nog ‘huh. Net 4 cm en nu? Persdrang. Nee dat kan niet’.

De weeën werden zó heftig ineens. De verpleegkundige laat de arts komen. Ze laat weten dat ik iets tegen de pijn wil hebben en besluit even te kijken hoever we nu zitten. Daarna bespreken wij de mogelijkheden.

Althans. Dat was de bedoeling. Ik blijk volledige ontsluiting te hebben.

Ik mag nog niet toegeven. Er zit nog een klein randje? En mijn vliezen zijn nog intact. Niet voor lang, want ineens breken mijn vliezen.

De baby heeft in het vruchtwater gepoept.

Na een bevalling van 2,5 uur. Een uitdrijvingsfase van 12 minuten, werd onze zoon geboren en op mijn borst gelegd. Tranen stromen over mijn wangen. Dat huiltje waar ik al zolang naar verlang! 

3420 gram. Geschat 50 cm. 

Doordat hij in het vruchtwater heeft gepoept, moeten wij 6 uur blijven ter observatie. Na de controle van de kinderarts mogen wij naar huis.

Helaas bleek zijn temp daarna te laag. 36.1 en moesten wij nog een uurtje extra blijven.

Daarna naar huis! Doordat het niet mijn eerste kindje is, en de bevalling zo snel is gegaan. Heb ik wel last van naweeën.

Verder gaat het lichamelijk met mij erg goed!

Borstvoeding komt helaas niet goed op gang. Weinig productie. En vandaag is het tongriempje van Wolf gekliefd. Na 2 dagen bleek hij 7,8% te zijn afgevallen. 3150.

Vandaag weegt hij 3190. Krijgt om de 3 uur de borst, en bijvoeding. Efficiënt kolven. Erg intensief.

Hopelijk gaat het gauw beter! Zou zonde zijn, als ik zou moeten stoppen met borstvoeding.

Wordt vervolgd, www.Rainbowafterstorm.nl