Het liep mis.. aan de andere kant van de wereld

Mijn man en ik hadden al een tijdje een kinderwens. Na onze verhuizing naar Thailand was het zover: ik had een positieve test in handen! (Hoe we in Thailand terecht zijn gekomen, lees je in mijn intro-post :)) Spannend, een zwangerschap en bevalling in een vreemd land…

Hoe een zwangerschap verloopt in Thailand

Je zou het misschien niet verwachten, maar de gezondheidszorg in Thailand is van hoge kwaliteit. Je hebt er publieke en private ziekenhuizen en beide staan hoog aangeschreven. Als buitenlander zal je eerder een privaat hospitaal opzoeken, omdat daar beter Engels wordt gesproken.

Beeld je een privaat ziekenhuis in Thailand in als een luxehotel: een pianist in de lobby, prachtige kamers en tal van personeel om je te bedienen. Er hangt wel een prijskaartje aan: als je geen verzekering hebt, zal het je een flinke duit kosten.

Verder zijn Thais heel voorzichtig van aard: vaker dan bij ons willen ze echo’s en allerhande tests uitvoeren (al mag je die natuurlijk afslaan). Dat kan best overweldigend overkomen bij je eerste zwangerschap!

Een ander cultureel verschil is dat Thailand een hoog percentage aan keizersnedes telt. Dat is te verklaren door 2 zaken: ten eerste houden Thais doorgaans niet van pijn en ongemak. Dat een Westerse moeder soms zelfs een epidurale afslaat, kunnen ze niet begrijpen. Ten tweede zijn vele Thais bijgelovig. Advies vragen aan een waarzegger is er heel normaal. Vele vrouwen laten zich een ‘voorspoedige’ geboortedatum voorspellen, en die dag vindt dan de keizersnede plaats. Waar dus bij ons een keizersnede enkel om medische redenen wordt uitgevoerd, is dat in Thailand heel anders. Als Westerse vrouw moet je je goed informeren zodat je een ziekenhuis én dokter kiest die pro-vaginale bevallingen is (en daar ervaring mee heeft).

Het verloop van mijn zwangerschap

Zwanger zijn in Thailand had zijn fijne en minder fijne kanten.

Wat ik geweldig vond aan Bangkok, is dat je er elk soort van eten en drinken op een oogwenk kan bestellen. In een wip staat er iemand op een brommertje voor je deur. Wat een geluk voor een zwangere vrouw met cravings!

Moeilijker vond ik de constante hitte en de mix van streetfood-geuren, vooral in mijn eerste trimester. Veel gekoelde drankjes en geregeld het zwembad/airco opzoeken hielpen gelukkig wel.

Voor de rest verliep mijn eerste zwangerschap vlot - tot de dag dat ik exact 37 weken uitgerekend was. Bij het slapengaan voelde ik enkele druppeltjes lekken, en dat bleef heel de nacht aanhouden.

Ik dacht dat het mijn blaas was, en besloot het te vragen op de dokterscontrole die de ochtend daarop gepland was. Mijn dokter wierp een blik en keek mij onmiddellijk nerveus aan: “jouw water is gisteren gebroken!” Ze bleef niet bepaald kalm, wat mij heel wat schrik aanjoeg. “Ik zou je aanraden om met spoed een keizersnede te laten uitvoeren”, zei de dokter vervolgens. Ik keek mijn man aan: hier hadden we ons helemaal niet op voorbereid! Hoe zou dit verlopen, in het verre Thailand?

Deel 2 deel ik met je in mijn volgende post!

Volg je graag mijn buitenlandse avontuur mee, kan je me vinden op Instagram @wandermama.diaries.