Help! Ik ga bevallen!

Voor wie mijn vorige blog niet heeft gelezen in het kort. 32 weken lang is mij verteld dat mijn kind zou overlijden wanneer mijn vliezen zouden breken, omdat hier een ader voor zou lopen. Een geplande keizersnee was het verstandigst. De datum was gepland (met 34 weken) maar na een second opinion, bleek er geen ader meer voor te lopen! Ze konden het begin nog vinden, maar de ader niet volgen. Het advies was een natuurlijke bevalling.

Omdat ik mij totaal niet meer kon vinden in dit advies, niemand kon mij met zekerheid vertellen waar de ader eindigde en hoe deze liep, heb ik in overleg met de gynaecoloog toch gekozen voor een keizersnee. De 'wat als' vraag, kreeg ik niet uit mijn hoofd en ik was mentaal op. De nieuwe datum werd in week 38 gepland, maar onze kleine muiter had andere plannen.

Om 3.45 's nachts word ik wakker, omdat ik naar de wc moet. Ik ben 37 weken en 3 dagen zwanger en we hadden net afgelopen avond de klossen onder het bed gezet en de laatste dingetjes klaar gemaakt. Nadat ik naar de wc was geweest en een slok water had gehad, moest ik alweer plassen. Tijdens de barre tocht van anderhalve meter, van wasbak naar toilet, braken mijn vliezen. In eerste instantie had ik niet in de gaten wat er gebeurde. Plaste ik nou in mijn broek? Ik was toch net geweest? Dat kan toch helemaal niet? 

Tot ik doorhad dat het vruchtwater was. Op de automatische piloot pakte ik een witte handdoek. Met mijn hart in de keel maakte ik de vloer schoon en keek ik of er geen bloed bij zou zitten. Als dat wel het geval was, dan zou de kleine het niet overleven. Gelukkig zat er niks! Godzijdank hadden de gynaecologen zich niet vergist. 

Ik maakte mijn man wakker. Normaal is hij met geen mogelijkheid wakker te krijgen, maar na hem 1x te roepen, was hij gelijk bij. 'Mijn vliezen zijn gebroken, ik ga nu het ziekenhuis bellen, kom je uit bed?'. Ik loop weer naar de badkamer waar ik het belletje ga plegen. Ondertussen hoor ik mijn man in de slaapkamer rommelen. Vanwege de unieke situatie mochten we direct komen. In de auto begonnen de weeën ook. Deze volgenden elkaar al vrij snel op en werden ook snel heftiger.

In het ziekenhuis werd ik dat ook direct aan de ctg gelegd. 'We proberen te wachten op het dagteam, omdat we dan met meer man in de OK staan, maar als dat niet lukt, krijg je vannacht nog de keizersnee' werd mij verteld. Deze uitspraak kwam dubbel binnen, het stelde mij gerust dat ze me zo goed mogelijk wilde helpen en het zekere voor het onzekere wilde nemen, maar wat als de kleine besloot eerder te komen? Konden ze het dan aan?

Gelukkig hebben we het kunnen rekken tot het dagteam kwam. Er waren al 2 infusen geprikt i.v.m. de mogelijkheid dat er extra bloed gegeven moest worden, en om half 8 werd ik naar de voorbereidingskamer gereden. Hier heb ik nog geen 5 minuten gelegen, toen ik werd opgehaald voor de OK. De ruggenprik werd gezet en mijn man werd in de OK geroepen. Het ging nu echt gebeuren!

Om 8.20 kwam onze zoon ter wereld. Een gezonde jongen die het super deed voor zijn termijn! De keizersnee was erg goed gegaan en er was maar weinig bloedverlies. 

Al met al een hoop angst, uiteindelijk voor niets. Maar onze gezonde zoon, maakte alles weer goed ❤

Is er bij jou sprake van vasa previa? Sluit je dan aan bij de Facebook groep vasa previa Nederland! Je kunt hier deskundig advies krijgen, wetenschappelijke artikelen lezen en je verhaal kwijt. Zij hebben mij geholpen tijdens deze verschrikkelijke zwangerschap en mij een hart onder de riem gestoken.