Helemaal onverwachts!

26 december 2013:

Het is tweede kerstdag. Ik sta op met wat kramp en dunne ontlasting. Ik denk dat het eten van de vorige kerstdag verkeerd is gevallen. Even later gaat het wel weer.

Na het kerstontbijt met mijn man, heb ik eerst onze hond Izzy geknipt. Daarna heb ik nog wat cadeautjes ingepakt voor de kerstlootjes bij mijn ouders thuis. Het jaarlijks terugkomend evenement ;)

Vervolgens zijn we naar mijn ouders gefietst.

Daar kreeg ik last van krampjes. Wel verdacht was dat deze “krampjes” precies om de vijf minuten kwamen. Ook voelde ik de baby de afgelopen twee dagen al wat minder. Niemand, zelfs mijn man had niet in de gaten dat ik pijn had. We hebben de lunch verder op gegeten zonder te zeggen dat ik kramp had om de kerstlunch niet te "verpesten".

Ik heb rond 15.15 uur toch het ziekenhuis maar gebeld. Mijn man en ik kunnen meteen terecht in het ziekenhuis voor een CTG en echo. Met de auto van mijn moeder zijn we naar het ziekenhuis gereden. De krampen werden heviger en kwamen vaker.

Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis dacht de verpleging dat ik een blaasontsteking of griep had opgelopen. Ze hadden geen idee dat de bevalling eigenlijk al begonnen was. De krampen werden erger en ik kreeg ook persdrang. Dit gaf ik door maar er werd nog niet echt actie ondernomen.

Na een half uur kwam de gynaecoloog om een echo te maken. Ze zag niets meer en er moest getoucheerd worden. Ze vertelde dat ik al 10 cm had! Waarop ik vroeg wat ze daarmee bedoelde. De gynaecoloog vertelde dat ik direct ging bevallen. Ik was nog maar 31 weken zwanger. Er was geen tijd meer om naar Zwolle te gaan om te bevallen en ook geen tijd meer voor een prikje voor longrijping. De baby moest het echt zonder doen. Wat spannend!!!

Ik werd meteen door gereden naar de bevallingskamer. De beensteunen werden gemonteerd en ik mocht meteen beginnen met persen. 

Na ongeveer 17 minuten persen kwam je ter wereld om 17.50 uur. Veelte klein maar zo mooi. Je had een supergoede start. Je kreeg zelfs een 10 van de dokter. Maar omdat je nog geen 32 weken was moest je toch naar Zwolle. Je kreeg van allerlei slangetjes en plakkertjes. Je ging meteen in de couveuse. De ambulance uit Zwolle was al onderweg met je eigen dokter.

Mama mocht niet met je mee in de ambulance omdat de ambulance vol was. Daarom moeten papa en mama met eigen auto naar Zwolle rijden.Papa en mama kwamen daar rond 00.00 uur aan. Daar lag je al op de afdeling neonatologie. Je was zo klein, maar deed het zo goed!

Papa en mama kunnen het allemaal nog niet bevatten maar zijn echt heel erg blij met jouw!