Snap
  • Bevallingsverhalen
  • #prematuur
  • #geboorte

Geboorte van onze superheld

28/06/2019

Wanneer het binnendringt dat ik vandaag ga bevallen, slaat de paniek bij mij toe. Ik ben 32+6 weken zwanger, en het is dus nog veel te vroeg.

Met veel moeite stap ik mee naar de verloskamer, dit was de kamer naast de kamer waar ik lag. 

Omdat ik ondertussen echt extreem veel pijn heb en helemaal in paniek ben zeg ik ja wanneer er gevraagd wordt of ik een epidurale wil. Ik had vooraf beslist dat ik dit eigenlijk niet wou, maar de omstandigheden waren nu ook niet zoals ik gedacht had.

Eenmaal de epidurale begint te werken, kalmeer ik wat. Ondertussen wordt er via een infuus antibiotica gegeven. Dit is nodig omdat ik niet getest ben op streptokokken. Terwijl het infuus loopt (dit duurt minstens 1 uur) wordt er een heel team opgetrommeld. Naast de gynaecoloog is er een kinderarts, wat vroedvrouwen en een stagiaire aanwezig. 

Mijn man heeft ondertussen in allerijl mijn mama gebeld. Aangezien mijn zus dus nog in haar eentje in centerparcs zit, en om 11u uit het huisje moet. 

Eenmaal het infuus volledig ingelopen is en iedereen aanwezig is, is het zo ver. De gynaecoloog breekt mijn water en ik mag beginnen persen, dit loopt echter niet super goed aangezien de epidurale nog niet is uitgewerkt. Dus terug aan het infuus deze keer met weeënopwekkers.

Ook dit helpt amper. Dan maar op commando zonder gevoel persen. Omdat ons zoontje nog niet volledig ingedaald is en een sterrenkijker blijkt te zijn verloopt de bevalling trager dan wat de artsen willen.

Wanneer ons zoontje het dan ook nog eens moeilijk krijgt wordt mij heel erg duidelijk gemaakt dat hij er NU uit moet. Nog een laatste keer met alle kracht persen, iemand die mee op mijn buik duwt en een enorme knip verder, komt ons zoontje eindelijk ter wereld. Ik draai een paar seconden van mezelf, maar ben snel weer bij.

Ons zoontje wordt snel nagekeken, maar hij doet het wonderbaarlijk goed. Hij is geboren met een apgar score van 9 en na 1 minuut 10.

Ze leggen hem heel eventjes bij mij, waarna ze met hem naar de neonatologie brengen. Gelukkig doet hij het super goed, anders hadden ze hem nu meteen naar een ander ziekenhuis gebracht waar ze wel kindjes onder de 34 weken houden.

Collin is geboren om 7u59, woog 1kg985 en was 43 cm groot.

*later meer*