Snap
  • Bevallingsverhalen
  • dochters
  • #tweedekindje
  • #bevallingsverhaal
  • #liefde
  • #snel

Eindelijk konden we jou ontmoeten

Janne Fimke 14-01-2021

Pffff wat was dat lange wachten vreselijk.. van mijn eerste dochter ben ik met 38 weken en 5 dagen bevallen en nu telde ik de 40 weken al aan! Precies met 40 weken ging ik naar de verloskundige. Ik hoopte dat ze even wouden kijken als er als iets gaande was daar beneden en ja hoor dit wou ze wel even. 2cm ontsluiting, wauw dit had ik niet verwacht. De verloskundige vroeg of ik ook gestript wou worden, dat hoefde ze mij geen 2 keer te vragen, ik was helemaal klaar met het zwanger zijn en had zin om ons baby te ontmoeten. Ik had zelfs zin om te gaan bevallen! Dit kun je je misschien niet voorstellen, maar vanaf 30 weken lag ons meisje in een stuit. Daar ging mijn thuisbevalling dacht ik.. dit wou ik namelijk heel erg graag. Gelukkig hebben ze de baby in het ziekenhuis uitwenig gedraaid. Hier schrijf ik later nog een blog over. Maar eenmaal gestript ging ik vol adrenaline naar huis, ook al wist ik dat strippen niet altijd helpt, ik had zo’n voorgevoel dat we ons kleine baby vandaag zouden gaan ontmoeten! 

Mijn man was die dag vrij, we zouden wat leuks doen met ons dochter, maar in de middag voelde het toch dat de bevalling misschien wel kon beginnen. We besloten om onze dochter weg te brengen naar mijn schoonouders, ook al had ik geen duidelijke weeën. Dit omdat mijn eerste bevalling super snel is gegaan en ik niet wou dat mijn man midden in een weeënstorm mijn dochter nog weg moest brengen. Toen mijn man haar wegbracht heb ik wel even een traantje gelaten, die lieve kleine meid kwam waarschijnlijk terug als grote zus, hoe bijzonder! 

Nadat mijn man ons dochter weggebracht had, hebben we nog even wat gedaan in huis. De buikkrampen kwamen helemaal niet regelmatig en ze deden ook geen pijn. Om 5 uur begon ik opeens regelmatige weeën te krijgen maar echt pijn deden ze nog niet. Wat doen we? Veroskundige bellen? Of zou het loos alarm zijn. Om 6 uur hebben we toch maar de verloskundige gebeld, ze zou wel even komen kijken. Om half 7 was ze er en heeft ze direct even mijn ontsluiting gecontroleerd, 4 cm yes!! Dit gaat makkelijk dacht ik nog. Ik heb totaal geen last van de weeën, als dit zo de hele avond is kan ik het wel aan! Mijn kraamhulp werdt gebeld en toen die aangekomen was hebben ze mijn vliezen gebroken. Apart gevoel zo’n plons water in 1 keer verliezen! Met mijn dochter gebeurde dit in delen omdat ik een klein scheurtje in de vliezen had. Dus dit was wel even wat anders! 

Ongeveer om kwart over 9 had ik het gevoel dat de baby misschien wel kon komen, hiervoor waren de weeën nog steeds niet heftig en kon ik in de tussentijd nog gezellig kletsen met iedereen. De verloskundige kwam kijken hoever ik was. Helaas nog maar 5 cm! 5cm?!!!! Hoe dan! Ik kon me er niet bij en bedacht me dat het nog wel eens een lange rit zou kunnen worden. De verloskundige zei dat ik wel even kon gaan douchen, want ik had alleen nog maar op het bed in onze woonkamer gelegen. Zo gezegd zo gedaan, om half 10 ging mijn man met mij naar boven om even te douchen. Maar eenmaal in de douche werd ik helemaal misselijk en had ik het gevoel of ging ik flauw vallen. Snel naar beneden, daar keken ze me gek aan, wat is er met jou? Ik schreeuwde dat ik nu moest persen! Snel op bed gekropen en jahoor, 9 cm. In 5 minuten van 5 naar 9 cm, wat was dat heftig. Nog 1 wee en ik mocht meepersen. Helaas ging de hartslag van onze kleine omlaag dus moest ik goed de eerste wee meepersen zodat ze omlaag kwam. Helaas ging ze niet naar beneden maar ging haar hartslag nog meer omlaag! De verloskundige belde de ambulance en ik moest mijn weeën op mijn zij wegpuffen. Wat is dat moeilijk.. ik kan me niet voorstellen als je dit een paar uur moet doen. toen de verloskundige de telefoon ophong schreeuwde ik dat mijn baby nu toch echt ging komen. Ik mocht op mijn rug gaan liggen en ik lig nog maar net en zo kwam onze mooie dochter al ter wereld! Ze huilde direct wat een geluk! Ik heb wel 100 keer gevraagd of het wel echt goed ging... na ongeveer 5 minuten bedachten mijn man en ik dat we nog niet eens hadden gekeken of we een jongen of een meisje hadden gekregen door alle hectiek! Wauw een meisje, een zusje voor ons dochter. Wat een geluk! Ons mooie meisje was om 22:09 geboren en was helemaal gezond! Wat ben ik blij dat alles goed is gegaan en dat ze het nu nog steeds super doet! 💕  

Al met al, heb ik dus een droombevalling gehad, de laatste minuten waren wat spannend maar gelukkig is alles goed gekomen! 

Snap
3 jaar geleden

Dankjewel 🥰

3 jaar geleden

Gefeliciteerd! geniet van elkaar!