Snap
  • Bevallingsverhalen
  • bevallen
  • Bevalling
  • Bevallingsverhaal
  • Ziekenhuisbevalling
  • Meconium

Eerste keer bevallen deel 1

Start bevalling en meconium houdend vruchtwater

Ver over de uitgerekende datum had ik de hoop op een natuurlijke start van de bevalling al opgegeven. (Lees die blog hier: https://www.mamaplaats.nl/profiel/mijn-posts/blog/278528) maar baby bleek dat toch het juiste moment te vinden. En zo werd ik om 2 uur snachts wakker van weeën.

Timen

Na een uurtje wordt mijn vriend wakker van mijn gerommel in huis en vraagt zich af wat ik aan het doen ben. Nou, ik denk dat we een baby gaan krijgen. Die was vooral erg enthousiast en ging gelijk aan de koffie. We downloadde een weeen app en zochten nog even op wanneer je nou weet wanneer het echt zo ver is en wanneer je precies moest gaan bellen.

Als tip stond erbij dat je in dit stadium beter even afleiding kunt zoeken aangezien dit stadium lang kan duren. Ik ging even in bad maar kon daar mijn draai niet vinden. Hops er weer uit en rondjes lopen. Langzaam aan werden de weeën heftiger, langer en de tijd tussen weeën korten.

Om 5 uur belden we de verloskundige welke niet veel later op de stoep stond. Ja hoor, het was echt zo ver. En terwijl mijn vriend en verloskundige gezellig stonden de kletsen vroeg ik me hardop af waarom mensen dit zichzelf toch in vredesnaam aan doen. Er kwamen ook wat woorden aan te pas die ik hier niet zal herhalen. hihi.

Naar het ziekenhuis

Toen ik me tussen de weeën door prima voelden gingen we om 7 uur ochtends met 4 cm ontsluiting naar het ziekenhuis. 

We kozen van te voren voor een ziekenhuisbevalling. 

1 omdat we het een fijn idee vonden dat alles er in de buurt was. 

2 omdat ik het een heel onprettige gedachte vond om met een hoofd halverwege de uitgang alsnog naar ziekenhuis zou moeten, mocht er iets gebeuren. 

3 omdat we ons bed en vloer best leuk vonden en die dus graag schoon wilde houden =D (dat laatste blijkt met kinderen sowieso een onmogelijkheid maargoed, dat wisten we toen nog niet)

Nu het zo ver was, was dit volgende de verloskundige het juiste moment omdat ik nu nog gewoon kon lopen en zelf de trap af kon.

Het ritje naar het ziekenhuis was wegens het festival in de stad iets langer. Aangezien je geen kant op kunt zijn weeën in een auto echt niet grappig en drempels zijn de hel. Gelukkig waren we er twee weeën/ 7 minuten later.

Het parkeer terrein was praktisch leeg dus konden we dicht bij de ingang parkeren. Weeën kun je niet tegenhouden of uitstellen dus halverwege de auto en het ziekenhuis nog maar even eentje opvangen. Er liep 1 mevrouw met een hond, die had in ieder geval wat te vertellen die ochtend.

Mee gaan met je lichaam

Aangekomen in het ziekenhuis ben ik lekker onder de warme douche gaan staan en heb daar twee uur doorgebracht. Intussen kwam de kraamzorg binnen en wisselde de verloskundige van dienst. 

Omdat mijn weeën zich langzaam opbouwden kon ik gaandeweg leren hoe ik ermee om moest gaan. Steeds verder raakte ik in mijn eigen wereld en wat er verder gebeurde ging langs mij heen. Oftewel, ik kwam op dat punt dat het je niet meer uit maakt dat je in je naakte donder loopt en welke geluiden je maakt bij een wee ;-)

Meconium

Tegen 10 uur toen mijn ontsluiting op 8 cm zat was het tijd om mijn vliezen te breken voor dat extra zetje. Hierdoor konden de weeën wel wat heftiger worden waarschuwde de verloskundige. Nou, daar had ze geen ongelijk in, gosh. Wel bleek dat de baby in het vruchtwater gepoept had en dus werden we overgedragen aan het ziekenhuis.

De kraamzorg ging dus naar huis maar mijn verloskundige bleef omdat ze dacht dat de baby er voor 12 uur zou zijn en ze haar nu ook wel wilde zien.

Binnenkort deel 2 van de bevalling waarin de echte active begint en die fijne vacuümpomp aan te pas komt.

Ben jij thuis of in het ziekenhuis bevallen? En zou je de volgende keer een andere keus maken? (als je die keus hebt uiteraard)?

Snap