Een wolk van een baby

Het is 06-10-2012 08.15 in de morgen. Pff weer wakker, plassen. Op dit moment ben ik 38.4 weken zwanger. Ik klim uit bed en ga naar het toilet. Nog even een beker melk tegen de maagzuur en nog even liggen. Ik lig nog geen 2 minuten of ik voel iets knappen in mijn buik, de vliezen. Ik spring van bed (ik ben werkelijk in tijden niet zo snel uit mn bed gekomen) en waggel met telefoon in mn hand een een spoor van vruchtwater terug naar het toilet. Al zittend op het toilet bel ik de vk. vruchtwater helder; check. Niet meer in bad word mij verteld, douchen mag wel. Na een 15 minuten op de wc te hebben gezeten is de grootste plas vruchtwater er uit, ik bel mijn ouders (we hadden besloten dat ik de bevalling en kraamtijd bij hen zou doen) mijn vader pakt de telefoon op. We zijn in een uurtje bij je. Nog even douchen en de laatste spullen pakken en daar zijn ze al. Mijn vader dweilt nog even al het vruchtwater weg en daar gaan we. 

Uiteindelijk begonnen de echte weeen pas om 17.00 uur. (details zal ik jullie besparen)
Om 22.30 richting ziekenhuis mijn moeder zusje en natuurlijk vk gaan mee.
00.45 10 cm ontsluiting.
01.56 mijn dochter Fenna Elin roepnaam Fenna is geboren.

Wat voel ik mezelf trots, na een moeilijke zwangerschap met in mijn achterhoofd dat ik het alleen zou moeten gaan doen ben ik eindelijk moeder van een prachtige dochter. Maar wat nu? 

Thuis aangekomen zeg ik tegen mijn moeder, bel haar vader maar dat ze er is. Dan kan hij in ieder geval nooit zeggen dat hij niet wist dat zij geboren was. Mijn moeder heeft hem gebeld, hij heeft haar bedankt en gevraagd om een foto.
Natuurlijk heeft mijn moeder dit door gestuurd. Zou hij dan toch van gedachten zijn veranderd en er toch voor zijn kind willen zijn? Hij wil een afspraak maken, mijn moeder zegt die even met mij te willen bespreken wanneer ik dit zie zitten. 
Na dat ik zijn reactie hoorde was ik deels opgelucht, natuurlijk is het het beste dat Fenna weet wie haar vader is, dus zal ik hem accepteren in mijn huis en uiteindelijk een omgangsregeling met hem treffen. Ik zeg mijn moeder een afspraak met hem te maken voor donderdag (4 dagen na de bevalling) 
Mijn moeder stuurt hem een whatsapp (eventueel bewijsmateriaal) met het voorstel om donderdag langs te komen. 24 uur laat hij niks van zich horen, vreemd hij wilde toch zo graag komen? Uiteindelijk gaat dinsdag de telefoon, Fenna's vader, mijn moeder neemt op. Hij komt met de mededeling dat hij de afspraak moet verzetten (hoe graag wil je je kind dan zien) en dat hij zijn moeder mee wil nemen want het zou allemaal veel te emotioneel voor hem zijn. In zijn familie had ik al helemaal geen zin na alles wat ze mij tijdens de zwangerschap naar mijn hoofd hadden geslingerd dus mijn moeder heeft hem verteld dat hij alleen kon komen of helemaal niet. (de details van het gesprek weet ik ook niet precies) Uiteindelijk heeft mijn moeder hem ook nog even gevraagd om tegen al zijn college te vertellen dat ik helemaal niet ben vreemd gegaan, aangezien hij nu zo graag wil komen moest hij er toch wel zeker van zijn dat het zijn dochter was. 
Tot onze grote verbazing vertelde hij dat hij er nogsteeds van overtuigt was dat ik was vreemd gegaan en het dus niet zijn dochter was. Hierop heeft mijn moeder gezegd dat zij dan ook geen enkele reden zag dat hij langs zou komen als hij er zeker van was dat het zijn dochter niet zou zijn. Hier heeft hij verder niks op gezegd en zo is er opgehangen.

Ergens heb ik nog een tijd gehoopt toch nog iets van hem te horen, al was het maar een sms met hoe het met Fenna ging. Maar er kwam niks. 
We zijn nog naar een advocaat geweest om te bekijken wat de procedures waren om een dna test af te dwingen bij hem. Uiteindelijk zijn we tot de conclusie gekomen dat dit geen zin zou hebben. De kosten zouden op hem terecht komen en er was ons al verteld (door zijn stiefvader) dat ze absoluut niet van plan waren te gaan betalen voor Fenna. 

Nu 10 maanden later heb ik nogsteeds niks van hem gehoord en ik denk dat ik het hier ook maar bij ga laten. Ik heb zijn bsn nummer tussen de administratie liggen. Mocht Fenna ooit willen weten wie haar biologische vader is zal ik haar helpen hem op te zoeken, ik ga haar zeker niet tegenhouden.

Voor nu zijn wij met zijn 2en heel gelukkig en als ik de tijd terug zou kunnen draaien zou ik het ook zeker niet anders doen.