Een hele fijne zwangerschap en een geweldige bevalling!

Onze zwangerschap van de 2e is er weer eentje zonder kwaaltjes. Ik loop nu bij de verloskundige, en dat is zò fijn. 

Voor de 20 weken echo moeten we naar een Echo centrum. Alles is goed met de baby, en we horen dat we weer een jongen krijgen. Hier zijn we helemaal happy mee.

Deze zwangerschap lijkt veel sneller te gaan. We hebben natuurlijk ook Syd en die zorgt er wel voor dat wij bezig blijven. Syd is heel makkelijk in de omgang en is een vrolijk mannetje. Alleen het gaan lopen, daar trekt hij niet zo hard aan.

Als ik begin October met verlof ga, loopt Syd nog steeds niet. Hij is nu bijna 1,5 jaar.

In mijn verlof gaat Syd wel gewoon naar de opvang, en dit geeft mij wat meer tijd om te rusten. Ook nu heb ik (net als bij Syd) een bescheiden buikje. Als je achter me loopt zie je niet dat ik zwanger ben. Ben dan ook maar 8 kilo aangekomen in deze zwangerschap.

Maar owee als hij zich beweegt... pfff dat doet de laatste weken echt zeer. Ik heb het erover met de verloskundige en ze hoopt voor mij dst hij niet te lang op zich laat wachten. Vlgs haar schatting zal hij ongeveer 3400 gram wegen. N aardige baby dus voor zo'n bescheiden buikje.

Dit was mijn buik met bijna 37 weken.

Ik ben eigenlijk op 14 November 2011 uitgerekend, maar heb hier zelf 11 November van gemaakt.. dat zou toch geweldig zijn... geboren op 11-11-11.

Op 7 November gast Syd n dagje naar mn moeder, zodat ik alle laatste dingetjes kan regelen. Om 16.00 uur smiddags komt ze Syd terug brengen en drinken we samen nog een kop koffie.

Om 16.30 uur wil mijn moeder net weggaan als ik iets voel ploppen. Ik weet meteen wat het is, en vraag heel rustig aan mijn man of hij ff een handdoek wil pakken. Als hij me vragend aankijkt zeg ik dat mijn water is gebroken. Bij hem gaan meteen alle bellen rinkelen.. Mn moeder zegt meteen; zal ik Syd dan meenemen, leg ik hem bij ons lekker in bed. 

Ik ga me even omkleden en maak meteen de tas voor Syd klaar. Om 5 uur neem ik afscheid van Syd en mijn moeder zegt dat ik altijd kan bellen, ook als het nacht is.

Nadat Syd weg is, ga ik me eerst een kop thee maken, en Roy blijft maar zeggen dat ik de verloskundige moet bellen. Als ik met mn kopje thee op de bank ga zitten, bel ik de verloskundige. Ze zegt dat ze over 15 min. even komt kijken, maar zegt ook dat ze tussendoor (om 19.00 uur) even naar de ouderavond op school moet. als ik mn thee op heb moet ik nodig naar de wc.

Terwijl ik op de wc zit komt net de verloskundige en ze komt op de wc kijken hoe het gaat (niet dat ik al persweeen heb). Als ik van de wc kom komt de eerste wee. Het is dan net over 17.30 uur. Ze zijn meteen heel heftig en regelmatig.

De verloskundige vraagt of ik het erg vind als er een verloskundige in opleiding komt helpen. Nee hoor dat vind ik niet erg. deze is er binnen 10 minuten. Ondertussen zijn wij al naar boven gegaan. Vanaf dat moment krijgt Roy het druk. De verloskundige heeft allerlei taakjes voor hem. en ik..... ik heb een reuze weeenstorm. Om 18.15 uur komt de vervangende verloskundige en niet veel later arriveert de kraammhulp. 

En dan gaat het hard, en mijn ontsluiting gaat supersnel om 18.20 uur heb ik al 8 cm. Om 18.33 voel ik enorme persweeen, en ik kan het niet meer tegenhouden. De verloskundige voelt en jaaa ik heb 10 cm. Na 3 persweeen is om 18.40 uur onze zoon Liam geboren. Gelukkig heeft Roy het nog net meegemaakt, want hij was zo druk met kruiken en handdoeken. en wat een drukte bij ons op de slaapkamer. 2 verloskundige, 1 verloskundige in opleiding en de kraamhulp.

Liam weegt 3660 gram en is kerngezond. Om half 8 bel ik mijn moeder en zij is helemaal verrast.. Zo snel al zegt ze, ik had pas vannacht een telefoontje verwacht...

Wat een verschil toch? 

Hoe zal het ons vergaan met 2 kindjes, en wat zal Syd van zn nieuwe broertje vinden lezen jullie in mijn volgende blog!