Een bevalling met een gebroken enkel.

Tijdens onze zwangerschap ben ik vanalles beginnen opzoeken over thuis bevallen. Mijn man zag dit niet zo zitten, omdat er toch wat risico's bestaan tijdens een bevalling. Uiteindelijk heeft hij met wat kennisen gesproken over thuis bevallen en vond hij het oké. Ik wilde dit dan ook heel echt graag. Ik heb dan meteen Levenslicht gecontacteerd om te vragen of ze nog plaats hadden voor ons. We konden gelukkig nog terecht bij hen. Ik was namelijk al voorbij de 20 weken. Tijdens de zwangerschap hebben de dames van Levenslicht ons heel goed begeleid. Mijn droom was om onder water te bevallen, maar die viel in duigen omdat ik exact één week voor de bevalling mijn enkel brak. Dus even mijn verhaal over mijn gebroken enkel verteld. Natuurlijk ook om te vragen of mijn thuisbevalling nog kon doorgaan. Dit was gelukkig geen probleem, maar een onderwaterbevalling zat er niet meer in.

Op 28 oktober 2016 waren ze bij ons de badkamer nog aan het tegelen, toen ik 's avonds rond 20 uur wat harde steken in mijn buik voelde, maar ik dacht nog niet dat ik vandaag ging bevallen. Al was ik wel uitgeteld voor 25 oktober... ons manneke zat nog heerlijk bij mama, zei de gynaecoloog. Ik had op voorhand een app geïnstalleerd om mijn weeën te timen, want nu dacht ik dat het stilletjes aan toch begonnen was. Al snel was dit om de 3-5 minuten. We hebben dan de tegelaar naar buiten gejaagd en Levenslicht gebeld. Tegen 22u30 was de vroedvrouw bij ons thuis. Ze belde haar collega vroedvrouw dat ze mocht komen, want het was toch al goed opgang. Ik had nog een gips om mijn been dus het was even zoeken naar een fijne houding om mijn weeën op te vangen. Ik kon niet rondwandelen of ergens gaan staan of hangen om ze wat te verzachten. We hebben wat houdingen uitgeprobeerd, maar met mijn gips vond ik de baarkruk de fijnste houding, terwijl mijn man achter mij zat om mij te ondersteunen.

Na een paar keer persen was ons manneke al daar. Om 00u33 is Cis geboren. De 2de vroedvrouw was net te laat voor de bevalling. Achteraf hebben de twee dames ons goed op weg geholpen met ons klein ventje, want op dat moment vergeet je gewoon alles. Je kunt alleen maar genieten van het intens moment!

Ik moet toegeven, ik heb echt een droomzwangerschap en - bevalling gehad. Buiten mijn gebroken enkel, natuurlijk.