Een alles behalve vlekkeloze bevalling deel 3
Verdenking foetale nood, baby gehaald met spoedkeizersnede
De spoed keizersnede
En zo ging het niet langer. De CTG was niet goed, de baby zijn hartslag was ook veel te laag. Al maakte zij dat niet kenbaar bij mij en mijn man. Iedereen bleef ondanks een toch behoorlijk stressvolle situatie erg kalm en rustig, en zette alles op alles om de baby in goede gezondheid eruit te krijgen.
Maar na dat 3x de vaccuum pomp mislukt was greep de gynaecoloog in.
Mevrouw het wordt een spoed keizersnede, je baby heeft het niet fijn daar binnen!
Op dit moment gaat er eigenlijk vrij weinig door mij heen, ik leg letterlijk mijzelf in handen van de dokters en specialisten en vertrouw er 100% op dat zij de keuze kunnen maken wat op dat moment goed is. De keuze werd al snel een spoed keizer snede.
Ik kreeg weeën remmers toegediend, en een post operatief drankje wat tegen de misselijkheid van de ruggenprik moest helpen.. Nou dit drankje werkte bij mij totaal niet.
De bebloedde lakens werden nog even snel van mij afgehaald en een schoonlakentje werd over mijn naakte lichaam heen gelegd. En de kinderarts werd opgeroepen voor verdenking van foetale nood.
Met een bloedgang werd ik naar de OK gereden om de baby te halen
Bij binnenkomst ging alles in een ontzettende sneltrein vaart. Er was geen tijd om ook maar iets uit te leggen wat ze gingen doen, de baby moest eruit..
Ik werd op de brancard gelegd, en er werd gevraagd of ik even naar voren kon bukken want ik moest vlug een ruggenprik krijgen. Nou ik kan je zeggen als je net een wee gehad hebt, en de weeën remmers nog niet helemaal volledig werken en er weer een wee dreigt aan te komen dat het onmogelijk is om te bukken. Dus met 2 man werd ik naar voren geduwd om de ruggenprik erin te zetten, gelukkig zat deze gelijk in 1x goed en werkte de verdoving al snel.
Voor mijn gevoel duurde het proces van verdoven, opensnijden en Luca die geboren werd maar 5 minuten, in werkelijk zal het wel langer geeweest zijn maar ze gingen vlot te werk om hem zo snel mogelijk eruit te halen.
Ondertussen werd ik vol gestopt met verschillende medicatie, om de bloedingen te stelpen, medicatie tegen de misselijkheid want ik bleef maar braken.
Vervolgens werd ik ook ingepakt met een warmte systeem, ik bleef maar rillen en trillen en bibberen van de kou. Eerder werd gezegt dat het trillen bij de operatie hoorde, en het bibberen hoorde bij bijwerkingen van medicatie, alleen het stopte bij mij niet. Lucky me..
Ondertussen werd Luca om 9.01 geboren..
To be continued