4 dagen geleden
Een alles behalve vlekkeloze bevalling deel 2
Twee keer bevallen vlak achter elkaar
Het vervolg..
Op dat moment was het rond 5.00 in de ochtend. Mijn ‘eigen’ verloskundige was mee (nouja eigen, het was een invaller dus ik kende haar nog niet), Maar wat een lieve, geduldige en begripvolle verloskundige. Zonder haar had ik het niet gekund.
Samen hebben we in 2.5 uur alles op alles gezet om maar de baby eruit te persen. Zonder succes, de uitdrijvingsfase ging niet goed.
Van 2x toe in bad liggen, tot op de baarkruk, of in bed. Alle mogelijke posities die er waren hebben we geprobeerd om maar de baby eruit te krijgen. Ik had genoeg krachtige weeën (te krachtig, en ze kwamen zo snel achter elkaar waardoor er geen tijd was om op adem te komen), maar toch ging het niet goed.
Mijn man en ik zagen op de dopler zelf dat de hartslag van de baby veel en veel te laag was, dit ging niet goed.
rond 7.30 was het tijd om in te grijpen. De verloskundige drukte de noodknop in van het ziekenhuis en binnen no time stond er een heel team aan artsen, gynaecologen en verpleegkundige in de kamer. De kamer stond ram vol, want het was toch wel een zorgelijke situatie. Al lieten ze dit niet aan ons merken.
Eerst moest ik van onder ingeknipt worden om meer ruimte te maken voor de vaccuum pomp. Alleen hier hadden ze een adertje geraakt waardoor ik 1.5 liter bloed verloor.. oeps..
Vervolgens werd er geadviseerd om de vaccuum pomp te gebruiken want ze konden het hoofdje al zien zitten. De gynaecoloog waarschuwde nog dat er 10% kans is dat het mis zou gaan en dat de pomp los schiet.
Welja, hoe groot is de kans dat het bij mij nou mis gaat? Dacht ik..
Je voelt het al aankomen.. Inderdaad bij mij ging het mis. De artsen, gynaecologen en ieder die er om heen stond spatte allemaal onder de klodders en spetters bloed, wat een ramp scenario was dat. Overal bloed..
Maar toen nog tot 2x toe ging het weer mis. De pomp schoot los en de baby zat muur en muur vast in mijn bekken.. Dus 3x dat de vaccuumpomp niet gelukt was..
Er was geen enkele beweging in mijn bekken te krijgen. Ondertussen werd ik aan alle kanten behandeld, meerdere infussen werden geplaatst, en ik zakte steeds verder weg. Ik begon meer in een waas te leven en kreeg alles minder bewust mee….. To be continued
