Deel 3 wat als je slecht nieuws krijgt bij een twintigwekenecho. DE BEVALLING, UROLOOG, AFD NEONATOLOGIE.

Gelukkig was de suikertest negatief en was het waarschijnlijk gewoon een groot kindje.

En met dat in ons achterhoofd en zijn afwijking hebben we besloten dat ik zeker in het Academisch ziekenhuis in Nijmegen moest bevallen onder begeleiding van een klinische verloskundige/gynaecoloog. Ook was het fijn om een Uroloog dichtbij te hebben voor het geval dat.

Ik vond het heel erg jammer dat ik niet met mijn eigen verloskundige de bevalling kon doen maar het was even niet anders.

TOEN WERD IK INGELEID

Met 38 weken werd ik ingeleid we moesten ons om 7u melden in het ziekenhuis op de verloskamers. Eenmaal daar aan gekomen stonden we niet op de lijst (foutje van het ziekenhuis) neemt u maar even plaats in de wachtkamer we gaan dit voor u regelen.

Nou daar zaten we dan in de wachtkamer, ik denk dat we daar dik een uur moesten wachten en toen mochten we naar de kraamafdeling. De verloskamers zaten allemaal vol en ik werd dus eerst op een kraamsuite gelegd. Die dag werd ik ingeleid doormiddel van een pilletje Cytotec dat is een capsule gevuld met een hormoon: prostaglandine. Wij maken dit ook zelf aan tijdens de bevalling maar het kan dus ook een bevalling ingang zetten. Dit maakt de baarmoedermond weker (zachter) en kan weeën activiteit geven.

Nou kom maar op dacht ik!

WAT DUURDE DAT LANG

Het duurde en het duurde en het leek eigenlijk helemaal niets te doen.

Een aantal keer die dag heb ik de tabletjes ingenomen. Ben een aantal keer gaan lopen maar niets leek te helpen. Ja ik had de hele dag wel een soort menstruatie krampen maar niet dat het echt al weeën waren.

Mijn zusje was die dag meegegaan samen met mijn man want ik wilde haar er heel graag ook bij mijn derde kindje erbij hebben.

Dat de bevalling dus nog niet op gang leek te komen was echt heel erg balen. Aangezien we niet om de hoek van Nijmegen wonen zat de kans erin dat ze weer naar huis moesten.

GELUKKIG HADDEN ZE EEN KAMER VRIJ KUNNEN MAKEN

Gelukkig hadden ze een kamer vrij kunnen maken en mochten mijn man en mijn zusje op de logeerkamer in het ziekenhuis blijven slapen. Ze lagen goed en wel een uur te slapen en toen had ik ineens flinke weeën. Ze kwamen echt al heel snel en mijn bevalling was begonnen. De verloskundige kwam mij halen en bracht me met bed en al naar de verloskamers die gelukkig inmiddels wel vrij waren. Ze vroegen of ze mijn man en mijn zusje wakker moesten maken en ik gaf aan dat ik dat wel fijn vond. Het ging nu ineens ook zo snel!

Dit was mijn derde bevalling en mijn fijnste bevalling. Ik keerde in mijn eigen wereld en heb de weeën heel goed weg kunnen puffen.

De verloskundige heeft bij 7 a 8 centimeter mijn vliezen doorgebroken en toen ging het ineens nog sneller.

IK KAN NIET MEER!!

Je kent dat wel het moment dat je gaat roepen IK KAN NIET MEEER! IK GA DOOD! IK MOET POEPEN!! Ja dat moment volgde toen heel snel.

ofja snel inmiddels waren we natuurlijk wel een paar uur verder. En daar was hij dan om 5.30 werd Sef geboren onze derde jongen!

Ik mocht hem zelf aanpakken en dat was zo bijzonder, en ik dacht meteen wat is hij klein zeg. Mijn andere twee waren veel groter dat voelde ik meteen. Grappig want ze hadden deze knul dus ook echt groot geschat.

Ik vond het wel heerlijk een kleine baby (in mijn ogen dan) hij woog nog 3480 dus dat is natuurlijk gewoon dikke prima!

HET GOUDEN UUR

En dit gouden uur heb ik dus flink benut hij lag lekker bij mij en we hebben met ze allen echt flink van hem kunnen genieten. Dat was zo fijn, want ik dacht hij wordt meteen weggehaald en naar de uroloog gebracht.

Maar dat was dus niet het geval. Na ik denk 1,5 uur op mijn borst te hebben gelegen was het moment daar.

UROLOOG

Sef moest naar de Uroloog om na gekeken te worden. Het enige wat ik toen riep was KOEN jij GAAT MEE! Je laat hem niet alleen!!

Ondertussen werd ik gehecht en mocht ik douchen. En wat voel je je erna meteen lekker opgefrist heeeerlijk.

Al gauw ging ik weer in bed liggen want ik was nog flink duizelig van de flinke inspanning. En toen kwamen Sef en papa weer terug de kamer op.

Sef had een blaas katheter gekregen, dit is een slangetje waarmee urine vanuit de blaas wordt afgevoerd. Zo konden ze zijn urine goed in de gaten houden. En wisten we zeker dat zijn blaas goed geleegd zou worden.

NEONATOLOGIE AFDELING

Na het wegen en aankleden van Sef werden we naar de afdeling Neonatologie gebracht. Dit is een afdeling voor te vroeg geboren kindjes en kindjes met een afwijking.

Hier werd hij goed in de gaten gehouden.

Zelf kwam ik terecht op de kraamafdeling, zonder baby. Maar hier hielden ze mij goed in de gaten. Natuurlijk zat ik wel meer op de stoel naast Sef op de neonatologie dan dat ik in bed lag.

RONALDMACDONALDHUIS

Helaas moest ik na een of twee dagen zelf het ziekenhuis verlaten omdat ik een gezonde kraamvrouw was. Maar mijn kind lag nog steeds op de Neonatologie afdeling. En aangezien we niet om de hoek wonen bij Nijmegen, mocht ik blijven slapen in het Ronald Macdonaldhuis daar om de hoek.

Koen bleef vooral bij de andere twee kinderen en kwam dan overdag op en neer gereden naar Nijmegen.

Ik was continu bij Sef en sliep dan in de avond in het Ronald Macdonaldhuis. Daar kon ik hem via een cameratje bekijken. 

HIJ WERD GEOPEREERD

Toen Sef een week oud was en liet zien dat zijn temperatuur stabiel bleef en hij goed aan het groeien was werd hij geopereerd.

Ben jij benieuwd hoe dit verder gaat? Dat lees je in mijn volgende blog.

Deze zal er sneller opstaan als deze blog, maar ik ben zoals jullie weten zelf met een studie bezig en dat had/heeft even de voorkeur.

Liefs Melanie. 

Vinden jullie het leuk om mij te volgen op instagram?

@melanievanstiphoutt is mijn account.