Deel 2! Van mijn zwangerschaps verhaal

Eindelijk leek het weer wat rustiger te worden en heb ik zo'n 2 weken geen bloedingen meer gehad. Maar met 22 weken zwangerschap was het weer RAAK, alweer een grote bloeding en weer naar het ziekenhuis voor de standaard onderzoeken en weer naar huis gestuurd. Met 23 weken zwangerschap zijn wij met de ouders van mijn partner een midweekje naar CenterParcs gegaan, lekker rustig aan gedaan, uurtje gezwommen en de stad van Emmen verkent, niet echt intensief bezig geweest zou je denken. ‘s middags na het zwemmen kwamen mijn partner en ik terug in het huisje om even te gaan liggen, want ik was erg moe. Voordat ik wilde gaan slapen had ik op de wc weer een bloeding. Omdat wij in Emmen zaten wist ik niet zo goed wat te doen dus heb ik mijn eigen verloskundige gebeld. Ze adviseerde mij om het goed in de gaten te houden en op controle te gaan in het dichtsbijzijnde ziekenhuis.

Dat voelde voor mij niet goed en we zijn uiteindelijk diezelfde avond om 22:00uur terug naar Tilburg gereden om vervolgens even op controle te gaan. Omdat het al laat was, moest ik de volgende ochtend terug komen in het ziekenhuis voor verdere onderzoeken. Na een lang gesprek heeft de gyneacoloog besloten mij over te nemen van de verloskundige omdat ik al zoveel bloedingen had gehad in een korte periode. Ook kreeg ik verplichte bedrust. Ik mocht niks meer in het huishouden doen, geen lange afstanden meer lopen en geen zware boodschappen meer tillen. Dit waren hele zware weken voor mij en dan was het buiten ook nog eens zo'n 35 graden. Met de baby ging nog steeds alles goed bij mij in de buik. De dagen gingen voorbij en ik vond het elke dag zwaarder worden en vond alles onzeker voelen.

Toch wilde ik nog graag zwangerschapsfoto’s laten maken en de baby shower die mijn stiefzusje aan het organiseren was in augustus. Ik was 27+6 weken zwanger toen wij besloten om in Heusden mooie foto's te laten maken, wij hebben echt een top dag gehad. En dat ene uurtje dat wij de deur zijn uitgegaan heeft mij heel goed gedaan.

Ik ging dezelfde avond vroeg naar bed maar kreeg ineens enorme steken in mijn onderbuik, niks ernstigs dacht ik toen, ik zal wel een verkeerde beweging hebben gemaakt en ben toen gaan slapen. De volgende ochtend om 05:30 uur schrik ik wakker van de enorme buikpijn, ben direct naar de wc gegaan en schrok mij kapot, zo'n grote bloeding heb ik in al die weken nog nooit gehad. Ik heb mijn partner wakker geroepen en direct de gyneacoloog gebeld. We moesten met spoed komen, eenmaal aangekomen verloor ik nog steeds bloed.

Na bijna een uur op een kamertje te hebben moeten wachten kreeg ik de mededeling dat ik ter observatie opgenomen werd omdat ze nu geen risico's meer mochten lopen, ik was op dit moment 28 weken zwanger. De uren gingen zo langzaam voorbij en het enige wat ik mocht doen was in bed liggen. Bij iedere nieuwe bloeding moest ik de verpleging roepen dus dat ging wel een aantal keer zo door tijdens de avond. De buikkrampen werden steeds erger en ik moest ze steeds meer, om de 5 minuten, weg puffen.