1 jaar geleden
Deel 2: mijn trauma bevalling
Zeg je nee? Oke, we doen het toch…
20 minuten lang heb ik gedacht dat er geen hartslag was. Het “plakkertje” bleek kapot te zijn, er werd een nieuwe “opgeplakt” en haar hartslag kwam tevoorschijn. Deze 20 minuten waren een hel, mijn weeën bleven maar gaan zonder pauze en mijn hartslag schoot alle kanten op.
Ik riep voor de 100ste keer (oprecht) dat ik haar er echt niet uit ging krijgen en dat er iets niet goed was. Ze zei dat ze moest voelen van binnen, ik gaf daar geen consent voor maar voor ik het wist zat haar hele hand erin. Ik schreeuwe het uit van de pijn en riep dat ze moest stoppen. Ze stopte niet.
Ik bleef roepen dat ze moest stoppen en ik duwde haar hand uit mij. Geirriteerd zei ze “Wel voorzichtig he”. Er werd een echo gemaakt en opnieuw gevoeld. Wat bleek? Ze lag schuin met haar hoofd, met haar kin omhoog en 1 hand langs haar hoofd. Niet zo gek dus dat ik inmiddels al 15 uur persdrang had.
Ik mocht gaan persen, hoewel ik al ontelbaar keer had gezegd dat het me niet ging lukken moest ik toch gaan persen. Omdat ze niet goed lag deed het ongelofelijk veel pijn. Na een uur en een kwartier geperst te hebben zei ze dat ze de vacuuumpomp moest gebruiken.
Ik moest een lege blaas hebben zei ze, dus ik wou op gaan staan om naar de toilet te gaan. Maar nee, de katheter zat er al in voordat ik iets kon zeggen. Waarom? Geen idee, ik denk dat ze geen zin had om te wachten.
Met een vacuumpomp heb je 3 pogingen, daarna wordt het een spoedkeizersnede. Bij de eerste poging moest ze haar hoofd draaien, bij de tweede poging moest ze haar kin naar beneden duwen en bij de 3e poging moest ze haar eruit halen.
Ik moest alles geven en ik deed mijn ogen dicht. Hier wordt het wat vager maar ik weet nog dat mijn benen werden gestrekt en daarna hard naar mij toe werden geduwd en dat er inmens hard op mijn schaambot werd geduwd. Haar schouder zat vast en na een paar seconden van paniek kwam ze eruit en werd ze ,na meer dan 20 bevallen, op mij gelegd. Ik opende me ogen en ze zei “We gaan afnavelen” en weg was ze, ze werd op de tafel gelegd. Ze moest even opgang komen, maar het ging goed met haar.
Wel had ze een hersenschudding en was ze 4 kilo! In de tussentijd ben ik meer dan een uur zonder verdoving gehecht, ja echt waar, zonder verdoving.
Er is zoveel gebeurd zonder mijn toestemming, ze hebben mij, maar ook haar, zoveel pijn gedaan en sommige dingen zijn gewoon niet te verklaren. En natuurlijk ben ik blij dat we allebei leven en in goede gezondheid zijn, maar dat betekent niet dat je niet mag rouwen om wat er is gebeurd…..
Anoniem
Hier een totalruptuur zonder verdoving gehecht. Je zit nog zo vol natuurlijke pijnstilling en adrenaline dat je dat hechten amper voelt...
Olijf
Dat is helaas niet mijn ervaring. Ik had totaal geen adrenaline en ik heb niks gemerkt van een natuurlijke pijnstilling. Voor iedereen is het anders, het is geen wedstrijd.
Anoniem
Heel herkenbaar, mijn eerste bevalling was echt horror, ik had enorme schrik voor 2de keer te bevallen dus gesprek met de gynaecoloog antwoord: mevrouw dat is helemaal niet gebeurd, het staat niet in het dossier. Voor mijn 2de gekozen voor een ander ziekenhuis.
Anoniem
Niets aantrekken van de opmerking, anoniem durven ze dat te plaatsen.. je bent een top mama en wat heb je een fantastische prestatie geleverd. Dat iets (helaas) vaak voornomt, wil niet zeggen dat het normaal is. Hopelijk heb je een stuk rouwverwerking kunnen hebben, kun je genieten van de tijd nu en heb je hopelijk als je er de behoefte voor had ook 'feedback' gegeven aan het ziekenhuis. Go supermama!
Olijf
🤍🤍
Anoniem
Klinkt als een normale bevalling. Heb soort gelijke situatie meegemaakt. Je hebt niet altijd voor het kiezen hoe je het wilt en wat ze wel en niet mogen doen vooral als het gaat om een kind. Wees blij dat ze gezond is! En zet je overheen. Als je heel erg blijft hangen erin creeer je zelf een trauma! Geniet van je tijd met je kleine!
Olijf
Een normale bevalling? Ik had het bijna niet gered, er zijn talloze fouten gemaakt door de artsen en mijn kind was er bijna niet geweest. Fijn dat je dit als een normale bevalling ziet!
Anoniem
Ben jij niet goed ofzo?! Dat dit vaker gebeurd maakt dit GEENZINS normaal! Ik had een zware klacht ingediend. Juist door mensen die zeggen dat dit normaal is blijft dit maar gebeuren! Dit is NIET NORMAAL!
Anoniem
Bij een normatieve
Anoniem
Dit is niet normaal. Bij mij is er rekening gehouden met mijn grenzen (los van medisch noodzakelijke dingen) deed men alles wat ik vroeg, ook als het ze meer tijd of moeite koste. Dat is normaal.