De verloskundige was niet bereikbaar.

Hoogzwanger en een hittegolf, de mama’s die dat meegemaakt hebben begrijpen mijn struggles. Ook deze dag, 11 september 2019, was het bloedje heet en mijn buik voelde al de hele dag anders dan anders. Gewoon een onprettig gevoel en gespannen. Beter kan ik het niet omschrijven. Ik was 38+2 weken zwanger van mijn zoontje.

Die avond had ik om 20:00 nog een controle afspraak staan bij de verloskundige. Ik gaf aan dat mijn buik wat raar voelde maar dat het ook kon komen door het slechte (lees gewoon helemaal niet) slapen. Ik voelde mij echt een karakter uit the walking dead. Schijnbaar zag ik er ook zo uit want de verloskundige raadde mij aan om langs de apotheek te gaan voor slaappillen omdat ik natuurlijk wel uitgerust moest zijn voor de bevalling. Controles werden uitgevoerd en ze gaf aan lekker naar huis te gaan en proberen te ontspannen in de hoop dat het onprettige gevoel aan de buik zou wegtrekken.

Niets dat er op leek dat dit voortekenen waren voor de bevalling.

Midden in de nacht rond 02:30 werd ik wakker (whuuut, ik sliep? Halleluja!🙏) van krampen in mijn buik. Ik herkende deze krampjes gelijk van de bevalling van mijn oudste. HERE WE GOOOO dacht ik, we zijn van start! Toevallig precies om 03:00 belde we de verloskundige omdat ze nu al vlot en regelmatig achter elkaar aan kwamen en ik ook al moeite kreeg om de weeën weg te puffen. Tijd voor actie dus! Telefoon gepakt en: “Tududuu…” Hé, geen gehoor? Ik bel toch al de hele zwangerschap dit nummer? Hoe kan dit nou! Even opnieuw proberen. “Tududuu…” Wederom geen gehoor toon. Het ging nog niet eens over, niks! Nog eens proberen dan! Want ik heb die verloskundige toch echt nodig! Gewoon niks noppes nada. Ik begon het ondertussen wel een beetje te knijpen want het zal mij toch niet overkomen dat ik hier volop in de weeën zit en dat de verloskundige gewoon niet bereikbaar is?!

Uiteindelijk de verlos afdeling van het ziekenhuis maar gebeld want ja, deze baby moest er hoe dan ook uit! Wat een opluchting dat zij wel gewoon de telefoon opnamen en na uitleg van de situatie mocht ik meteen naar het ziekenhuis komen. Daar aangekomen bleek ik al 6 cm ontsluiting te hebben en lukte het mij daar om, ondanks de situatie omtrent de onbereikbare verloskundige, lekker in mijn eigen bevalbubbel te gaan zitten. Een van de verpleegsters probeerden ondertussen ook steeds mijn eigen verloskundige te bereiken maar ook zij kregen hun niet te pakken. Al gauw daarna braken mijn vliezen. Een vloedgolf aan vruchtwater gevolgd met de woorden; ‘Ok Anja, vanaf nu ben je medisch want je baby heeft in het vruchtwater gepoept’.

De laatste cm volgden vlot daarna en ik had inmiddels enorme persdrang. Na controle kreeg ik van de dienstdoende verloskundige een go om mee te persen en leek het erop dat ik al snel weer thuis zou zijn. Ik kan mij zelfs nog herinneren dat ik zei iets in de trant van ‘oh mooi, dan ben ik voor de koffie nog weer thuis, perfect!’ Maar helaas, niets was minder dan waar. Mijn zoontje lag scheef voor de uitgang en als ik nu door zou persen zou ik mijn hele baarmoedermond kapot persen. Conclusie: ik kreeg een morfine pomp en ik moest urenlang(!!!) mijn persweeën inhouden in de hoop dat hij zich nog zou corrigeren. Ik zal hierover verder niet in details treden maar ik kan je vertellen, ik gun het geen één vrouw om urenlang persweeën in te moeten houden! Wat een HELL, en thank God voor het morfine pompje!! En terwijl ik daar die persweeën uit alle macht in zat te houden kwam mijn eigen verloskundige zich helemaal verontschuldigend binnen wandelen.. En je bedenkt het je noooooooit, want wat bleek? DE TELEFOON HAD EEN UPDATE!! (iPhone) Ja wie bedenkt ook zo iets?! Doe eeeeeeven normaal…

Gelukkig kwam mijn zoontje kort daarna na 20 minuten persen helemaal gezond ter wereld en kon het mij niks meer schelen dat ik mijzelf al alleen thuis zag bevallen zonder verloskundige haha… Of ik was misschien nog high van de morfine pomp en kon het mij geen bal schelen. Anyway, wat het ook was, ik had de mooiste en liefste baby in mijn armen en kon alleen nog maar naar hem kijken. 

Nu ben ik wel benieuwd, hebben jullie verloskundige blunders meegemaakt tijdens de zwangerschap of bevalling?🫣