De nasleep van mijn bevalling in Zweden

Op deze foto is het 11 dagen na mijn bevalling en multitask ik tussen het zelf eten, mijn dochter voeden en mij goed waardeloos voelen met 41 graden koorts. 

Mijn bevalling was lang en ik was niet ongehavend uit de strijd gekomen, maar ik had goede moed dat ik goed zou herstellen. Dag 6 na de bevalling brak aan en ik voelde mij niet goed. Echt niet goed. En een paar uur later kreeg ik flinke koorts dus na een telefoontje werden we verzocht naar het ziekenhuis te gaan voor controle. Hop 1,5 uur in de auto en daar zaten we weer. Er volgde een bloedonderzoek & inwendig onderzoek & echo en de conclusie was dat er nog placenta weefsel zat dat mogelijk aan het onsteken was of een hechting die ontstoken was. Hoe dan ook werd het antibiotica en pillen om voor de zekerheid dat weefsel eruit te krijgen. Die laatste pillen hadden wel een vervelende bijwerking namelijk hele hoge koorts. Dus zo lag ik ineens bibberend onder ons dekbed met 41 graden koorts in de hoop dat het snel beter zou gaan.

Een paar dagen later een nieuwe controle, het zat er nog steeds, nog een setje pillen, wederom die hoge koorts en we hoopten maar dat het snel beter zou gaan...

Een week later weer een nieuwe controle en het zat er nog steeds en dus wilden ze nogmaals die pillen meegeven. Ik heb er voor bedankt en aangegeven dat ik mijn lichaam vier weken de tijd wil geven om het zelf op te lossen. En dat deed mijn lichaam want een week later was ik alles kwijt. En op de laatste nacontrole zag alles er helemaal goed uit.

Door de ruggenprik, weeënopwekkers, hormonen en alle andere zaken voor -en tijdens de bevalling is mijn lijf echt flink van slag geraakt en het duurde een goed jaar voor ik mijzelf weer een beetje de oude voelde. Hoe lang duurde jouw herstel?