De mooiste blind date die er bestaat

4 januari 2018 het kijkt al een tijdje geleden maar ik weet nog goed hoe het was. Jij hebt mij voor het eerst mama gemaakt. Wat een gevoel en zeker het mooiste dat er is.

De laatste weken van de zwangerschap zat ik geregeld midden in de nacht op de bank. Geen houding lag nog goed. Tintelingen in mijn handen van het vocht. Het laatste hield me steeds vaker en meer wakker. Eerst een aantal minuten schudden met mijn handen om vervolgens onder de warme kraan weer gevoel in mijn handen krijgen. Vervolgens altijd die honger (hihi). Stiekem toch wel een voordeel aan zwanger zijn. Hier heb ik zeker van genoten aangezien ik de eerste maanden niks binnen hield. Zo zat ik die nacht weer eens voor de televisie mijn muesli heerlijk op te peuzelen. Van deze keuze krijg ik nog heel veel spijt! Als ik plots een natte plek voel opzetten. Op het toilet blijk ik de slijmprop te hebben verloren. Wat was ik enthousiast en blij, eindelijk zou ik mijn meisje gaan ontmoeten. Dit was rond 3 uur in de ochtend. Gelukkig had ik vrijwel meteen regelmatige weeën. Deze heb ik een tijdje alleen in de douche opgevangen.  Tegen 5 uur heb ik toch maar langzaam mijn partner wakker gemaakt. Van te voren hebben wij de keuze gemaakt (eigenlijk ik) dat mijn moeder erbij zou zijn. Haar hebben we eerst gebeld en vervolgens de verloskundige aangezien ik iedere 4/5 min weeën had. Met 3 cm ontsluiting was ik natuurlijk nog niet heel ver. 

De meeste tijd heb ik de weeën in de douche opgevangen. Helemaal in mijn eigen roes. Tegen 10 wilde de verloskundige mijn ontsluiting checken en desnoods mijn vliezen breken in de hoop zo alles te versnellen. Ik had 5 cm ontsluiting dus het was tijd om mijn vliezen te breken. Hierna ging alles heel snel. Er kwam niet alleen vruchtwater maar ook heel veel helder rood bloed. Er was niet veel tijd we zouden direct naar het ziekenhuis gaan. Dit stuk is zeker aan me voorbij gegaan. Stap maar eens met flinke weeën Helemaal van boven naar onder een auto in. Het is me gelukt maar dat autoritje was geen pretje. Elk bobbeltje en hobbeltje voel je en toch moet je erdoorheen. 

In het ziekenhuis ging alles snel. Nog voordat ze alles hadden geïnstalleerd zag ik mijn buik een hele rare vorm aannemen waarbij mijn moeder eens even onze verloskundige erbij haalde. Die vond het toch wel tijd om de ontsluiting te controleren. En ja hoor 10 cm. Wat een verademing die persweeën. Binnen 20 minuten persen was daar dan eindelijk onze mooie prachtige meisje, Ella! Tien teentjes, tien vingertjes en alles erop en eraan. De mooiste blind date die ik ooit heb gehad.