2 jaar geleden
De laatste controle MMC
Hoe de tijd vliegt
Wie mij langer volgt, of eerdere blogs heeft gelezen weet dat we in 2021 een heftige tijd hadden. Onze jongste zoon werd geboren en dat koste bijna van ons beiden het leven…
Dat het bijna mijn leven koste had niemand in de gaten, de artsen niet en ikzelf ook niet. Pas 5 dagen na de geboorte ontdekten artsen hoe ziek ik echt was. Ik werd met spoed geopereerd en revalidatie volgde. Ik begon in september pas weer met twee halve dagen werken en intussen werk ik weer 32 uur per week. 12/1/2022 kwam de laatste controle. Wonderbaarlijk genoeg is er helemaal niets (via echo) te zien aan mijn baarmoeder-een niche van de eerdere spoedkeizersnede wèl maar 0 litteken weefsel op de plek van de ruptuur.. alsof het nooit is gebeurd. De arts die mijn operatie uitvoerde 15 mei 2021, vertelde tijdens de controle dat als ze twee dagen later hadden geopereerd ze achter de feiten hadden aangelopen. Ik slik… ik slik de brok in m’n keel weg…
5/2/2022, ik vier mijn 36ste verjaardag met mijn gezin, dankzij het handelen van deze arts - Dr. Coppus, Sjors, of zoals ik hem noem ‘Dokter’. Hij moest eens weten hoe dankbaar ik hem ben!
4/3/2022, vandaag maak ik deze blog af die ik een aantal maanden terug begon te schrijven… we waren vandaag op de uitvaart van de moeder van een vriend. 63 werd ze, te jong… ik bedacht me vandaag dat de mensen die naast me zaten te huilen, een 10-tal maanden terug op mijn uitvaart hadden kunnen zitten. Tranen rollen… wat ben ik toch dankbaar 🙏🏼
Pluk de dag 🌺