De hel die pmdd heet. Ik ontdekte na mijn postpartum depressie, dat ik pmdd heb

Soms komt dat duiveltje in mij weer naar boven.

Totaal onverwachts en ook weer niet

Dan weet ik precies hoe laat het is..

Berg je dan maar, of je moet eraan geloven.

Een grote afkeer, van alles en iedereen

Hallo Pmdd, daar ben je weer, en elke maand begint het ‘feest’ weer van voor af aan

Ik weet het Mental health Awareness maand is alweer voorbij, maar dat wil niet zeggen dat er in juni geen aandacht meer aan besteed kan worden😉. Zo vind ik het belangrijk om PMDD in deze post meer op de kaart te zetten.

Bijna elke vrouw kent het begrip PMS wel. (Pre-menstrueel syndroom), wat zicht uit in een reeks van lichamelijk en psychische klachten nèt voor de menstruatie, zoals depressiviteit en een extreem opgeblazen buik.

De grote zus PMDD (Dysforic disorder) is echter de meest heftige vorm van Pms, waar één op de twintig vrouwen ermee te maken krijgt, vaak zonder dat ze het zelf weet. Je hebt niet een paar dagen, maar een paar weken last van een hopeloos, depressief, prikkelbaar, woedend, angstig gevoel, en deze emotionele veranderingen bewegen mee met je cyclus. Het komt erop neer dat je minimaal één week helemaal nergens last van hebt (je bent jezelf), en halverwege de cyclus (vanaf de eisprong) begint de maandelijkse ‘ellende weer, en dit duurt tot de eerste dagen van de menstruatie. Met andere woorden; de helft van de maand beïnvloedt het je leven! Veel vrouwen weten dat er iets niet klopt, maar vaak wordt er geen link gelegd tussen de terugkerende woede, depressie of angstgevoelens en de fase van de cyclus.

PMDD wordt inmiddels erkend is, maar er is nog zo weinig over bekend bij de meesten van ons. Veel vrouwen krijgen nog vaak een verkeerde diagnose of worden als aanstellers gezien.

Een aantal oorzaken voor het ontwikkelen zijn de mate van (oxidatieve) stress, leeftijd, een lekkende darm, schildklierproblemen, en gevoelig voor histamine. Ook hormoonverstorende stoffen spelen een steeds grotere rol bij de aandoening. (deze stoffen zitten in plastic, cosmetica, drinkwater, pesticiden etc.)

De weken voor m'n menstruatie voel ik t al, er hangt wat in de lucht. Ik heb n aversie tegen bijna alles en iedereen maar vooral iedereen die bij me in de buurt komt.. tja dat zijn in dit geval mn partner en zoontje.. niet zo handig..

Ze interesseren me niet, ik zou heel graag ver weg van ze verwijderd zijn, alleen in n klooster. Ik ben al hsp maar in deze periode wordt t gevoel vertienvoudigd..

Razernij vanbinnen en waarom, geen idee?? Ik word om de kleinste dingen boos, geduld is er niet, en ik schreeuw of huil om vanalles. Mijn zoontje van 2 eet nog steeds ontzettend slecht met het avondeten mee. Ik ben boos op hem, nee uiteindelijk ben ik boos op mezelf. Ik voel me schuldig naar hem, naar mezelf. Daarnaast ben ik extreem opgeblazen, ik heb bijna 2 maten kleding groter in deze periode.

De klachten begonnen ná mijn bevalling. Ik belandde in een postpartum depressie én burnout. Gaandeweg ging het met de nodige therapieën en vooral aanvullen van vitaminetekorten, steeds stapjes vooruit. Ik kan wel zeggen dat ik na 1 tot 1.5 jaar van de depressie af was, maar…. Elke maand bleven vage en hardnekkige klachten terugkomen (in combinatie met burnoutrestverschijnselen). Ik kon er niet de vinger opleggen tot ik erachter kwam, dat het alles met mijn cyclus te maken had! Met Pms was ik al lang en breed bekend, maar van Pmdd had ik nog nooit gehoord. Ik ben me er meer in gaan verdiepen en kwam erachter dat ik inderdaad een vorm van Pmdd heb.

Hoewel er velen zijn die zich laten behandelen met hormoontherapieën vanuit het ziekenhuis, heb ik er voor gekozen er anders mee om te gaan (voor zo lang als mij dat lukt). Het druist zo tegen mijn gevoel in, om met medicatie aan de slag te gaan.

Het verschil tussen PMS en PMDD (zie foto), is dat Pms enkele dagen voor je menstruatie optreedt, en pmdd 1 tot 2 weken, waarbij je ineens overvallen wordt door o.a. zware depressieve gevoelens, maar bijvoorbeeld ook niet meer in je kleding past. Hierdoor is de invloed op je leven ook zoveel groter. Het grootste probleem is dat er te weinig progesteron (vrouwelijk hormoon) wordt aangemaakt, en dat heeft direct invloed op je mentale toestand.

Het blijkt vaker voor te komen als iemand een PPD (postpartum depressie) heeft gehad, deze bijna geruisloos overgaat in PMDD, waardoor je als vrouw denkt dat je nog steeds in de depressie zit omdat je klachten zo erg toenemen. Onderzoek toont ook aan dat vrouwen die een ppd hadden overgevoelig zijn voor hormoonveranderingen. Daarnaast kunnen roken, trauma en stress ook van invloed zijn op je gevoeligheid. Daarom is het zo belangrijk dat er meer bekendheid en aandacht voor deze aandoening komt.

Hou je een jaar na de geboorte nog steeds last van intense moodswings, dan kan het dus geen kwaad om een dagboekje bij te houden over je cyclus en hiermee naar een dokter te gaan. Wil je meer over deze aandoening weten? neem dan een kijkje op iapmdd en pmddnederland.

Ik deel mijn persoonlijke tips op ig voor degenen die er ook mee dealen. I feel you!

#mentalhealth #pmdd #mama #eerlijkewolk #postpartumdepressie