De geplande geboortedag.

Na een gesprek met de gynaecoloog besloten wij dat wij persoonlijk de voorkeur gaven aan een keizersnede boven een stuitbevalling. Bizar hoe de rest van je zwangerschap dan ineens verloopt. Wij werden gebeld door het ziekenhuis om een datum in te plannen. Dit voelde net alsof we een soort track en trace code kregen om ons PostNL pakketje op te komen halen. Ineens weet je de geboortedatum en hoe lang je dan nog zwanger bent (mits de baby zich niet eerder wil laten zien uiteraard).

De dag voor de keizersnede voelde echt als een soort wacht dag voor mij. Alsof je op vakantie bent, je hotelkamer al uit moet, maar nog de hele dag moet wachten tot het vliegtuig vertrekt. ‘S avonds op ons gemak alle laatste spulletjes ingepakt en toen naar bed voor een goede laatste nachtrust. Ja ja… om 3 uur lagen we allebei klaarwakker in bed, laat de dag maar beginnen!

Gelukkig stonden wij als eerste ingepland en moesten we ons dus al om half 7 melden in het ziekenhuis. Zelfs daar kregen we de opmerking dat we er, met onze rugzakken, uitzagen alsof we op vakantie gingen. Gevolgd door een ‘al ben je al zo bruin dat het lijkt alsof je al 3 weken op vakantie bent geweest’. Eerst aan de ctg, maar ineens was zijn hartslag op een andere plek te horen dan normaal. Dit zou toch niet he.. dat hij op de allerlaatste dag toch ineens gedraaid is. Begrijp me niet verkeerd, dit was iets wat ik natuurlijk heel lang graag gewild had! Maar op dat moment was ik al volledig ingesteld op een keizersnede en op de wetenschap dat ik over 2 uur mijn kind in mijn handen zou hebben. Dus snel de echo er achteraan maar toen bleek hij toch nog in zijn oude vertrouwde houding in mijn buik te zitten, dus de geplande keizersnede zou doorgaan. Stiekem toch best een opluchting op dat moment.

Om kwart over 8 zou de operatie gaan beginnen, maar doordat er wat dingen rondom een eventuele bloedtransfusie nog niet in orde waren, werd de operatie wat uitgesteld en konden we rond half 10 gaan starten. Iets wat bij onze familie voor veel stress zorgde, want wat duurde het toch lang voor ze eindelijk een telefoontje kregen met goed nieuws. Maar in het ziekenhuis zelf hebben wij dit gelukkig helemaal niet ervaren. Alle artsen en verpleegkundigen om ons heen bleven ons heel rustig en met veel geduld helpen. Geen enkele seconde hebben wij het gevoel gehad dat ze ergens probeerden om tijd in te halen, echt een hele prettige ervaring. En wat gaat een keizersnede bizar snel. Tussen de start van de operatie en de geboorte van onze zoon zat welgeteld 6 minuten. Het hechten daarna duurde een stuk langer (zo’n 40 minuten), maar daar kreeg ik niet eens zo veel meer van mee, aangezien je dan in zo’n roes leeft en totaal bevangen bent door je kindje. Dit hele gedeelte kan ik amper bewust terug halen, terwijl ik die eerste paar minuten heel bewust heb mee gekregen.

Ook de uren daarna leken echt voorbij te vliegen. Eerst hebben we nog even op de uitslaapkamer moeten doorbrengen, waar we ondanks alle lichamelijke controles vooral alleen oog hadden voor elkaar. Een fijn moment, waar je ook van de pijn nog niets mee krijgt, aangezien de ruggenprik nog werkt. Dit werd toch een wat ander verhaal toen deze uitgewerkt raakte en de na weeen en pijn begonnen te komen. Inmiddels zag ik er meer uit alsof ik die drie weken op vakantie alleen maar feestend door had gebracht. Vanwege de Corona maatregelen mochten we geen visite ontvangen in het ziekenhuis, dus werd de familie op de hoogte gebracht van de geboorte van onze zoon met videobellen. Iets waar ik van te voren heel hard van baalde, maar op dat moment, met de pijn en vermoeidheid van de operatie, wel vrede mee had. Op deze manier konden we ook echt even met zijn drietjes aan elkaar wennen.

Al met al kijk ik dus positief terug op de keizersnede. Iets wat ik graag met jullie wilde delen. Want op het moment dat ik de keuze moest maken, ging ik natuurlijk zoeken op Google naar ervaringsverhalen. Verhalen die helaas vaak niet positief waren. Iets wat ik natuurlijk super vervelend vind voor de betreffende personen, maar ik wil ook graag kenbaar maken dat een keizersnede ook zeker een positieve ervaring kan zijn. Sta jij nu ook voor de keuze om wellicht voor een keizersnede te gaan? Dan hoop ik dat je iets aan mijn verhaal hebt. Later zal ik je nog meer vertellen over mijn herstel, iets waar ik van te voren ook veel vragen over had. Of heb jij al een eerdere ervaring met een keizersnede? Ik ben benieuwd naar jouw verhaal!