De geboorte van Noortje

Het was een ontzettend spannende zwangerschap, van een auto ongeluk, bloedingen, tot een maand voor de geboorte een kluswoning kopen, we hebben het allemaal gedaan! 

Ik had de twee weken voor de geboorte van Noortje al regelmatig voorweeën, niet heel gek, ik was druk aan het klussen en ik heb een dag voor de bevalling het trapgat nog behangen en geschilderd. De nacht van 7 op 8 September rommelde het ook weer wat, een lichte menstruatie pijn onder in mijn rug. Het kwam af en toe opzetten en zakte weer af. Je kan wel begrijpen dat ik er nog niet te veel van dacht aangezien ik druk aan het klussen was geweest de dag ervoor. In de ochtend van 8 September heeft mijn partner zijn dochter dan ook rustig naar de gastouder gebracht. Hij is erna wel weer naar huis gekomen om nog wat laatste dingetjes in huis te doen aangezien het gevoel bleef aanhouden en wij beide dachten "misschien start het over een dag wel echt". En zo zijn we eigenlijk een groot deel van de dag doorgekomen. Rond 12:00 in de middag ben ik even gaan douchen, na het douchen merkte ik dat de pijn regelmatiger werd. Om de drie a vier minuten hield het een minuut aan Het was niet on dragelijk, maar wel overduidelijk dat het nu toch echt begonnen was. Eindelijk dacht ik nog! We hebben de verloskundige gebeld en hadden afgesproken dat zij rond 15:00 die middag even zou bellen. Mijn man is om 14:30 zijn dochter gaan ophalen bij de gastouder, zij zou namelijk bij mijn tante gaan logeren met het idee dat Noortje misschien wel die nacht of de volgende morgen geboren zou worden. 

Hij stapte ook net bij mijn tante binnen toen ik hem opbelde. "Ik denk dat je nu naar huis moet komen, de weeën zijn om de twee minuten en beginnen mij nu echt zeer te doen". Hij was net thuis toen de verloskundige om 15:00 belde dat ze zo even kwamen kijken. Mijn man en ik zijn naar boven gegaan, waar ik nog even onder de douche heb gestaan en daarna vooral aan het ijsberen ben geweest om de weeën op te vangen, deze zaten nog steeds in mijn rug. 

Om 15:30 kwam de verloskundige samen met een verloskundige in opleiding binnen gelopen. Terwijl hun wat dingetjes aan het klaarleggen waren voor een controle, voelde ik ineens een heel ander gevoel. Mijn benen werden stijf en ik kon alleen nog op m'n tenen staan voorover hangend op het bed. De verloskundige lachte en zei "die controle is niet meer nodig hoor, het duurt nu niet lang meer", dat was rond 15:45. Ze zijn de spullen voor de bevalling snel klaar gaan zetten en bij de eerst volgende wee mocht ik dan ook flink mee persen, een enorme golf volgde en mijn vliezen waren eindelijk gebroken. Ik wist mij alleen geen houding te geven omdat de weeën nog altijd in m'n rug en benen zaten, hierdoor kon ik ook niet goed meepersen met de weeën. Na een paar weeën en naar mijn idee 1001 verschillende houdingen hebben we de baakruk erbij gepakt. Mijn man duwde in mijn rug en ik kon mijn tenen op de grond zetten. Dit voelde goed! Ik kon voelen dat mijn lichaam het weer rustig over begon te nemen en ik kon tussendoor weer een beetje op adem komen. Hierna ging het heel snel en was Noortje er rond 16:45!

Alle controles bij mij waren goed en ik had geen hechtingen nodig. Noortje had een te klein tongriepje, maar ook dat was zo verholpem waarna ze lekker bij mij kon drinken. Mijn man is rond 18:00 zijn dochter op gaan halen, hebben samen beneden even wat gegeten en toen kon ook zij, eindelijk haar zusje ontmoeten. Het genieten kon nu echt beginnen. 

Als ik terug kijk op mijn bevalling, zou ik niets anders doen. Echt helemaal niets. Het was rustig, in mijn eigen bubbel en geen poespas om mij heen. Ik kijk er dan ook op terug als een mooie ervaring, een goede afsluiting na een hectische zwangerschap en een mooi nieuw begin.