De geboorte van Niyen

Het is woensdag nacht 2 juni, ik ben 40.6 weken zwanger en ik word wakker van krampjes, ik ga ze timen maar er zit zeker 10 min tussen elke kramp en ik vind ze niet zo krachtig. Ik besluit het nog even te laten  gebeuren en probeer toch door te slapen. Ik had die avond al wat bloedverlies dus ik dacht eigenlijk dit gaat wel doorzetten. Maar wat ik ook weet van mezelf is dat de eerste 5-6cm ontsluiten heel lang duurt, dus ik slaap soort van verder maar word wel elke wee wakker en kijk dan op mn klok. Om een uur of 4 vind ik ze wat sterker worden maar wel enorm onregelmatig, toch maak ik mn man wakker om alvast beneden alles klaar te zetten aangezien ik heel graag thuis wil bevallen. Zo heb ik kerstlampjes door de woonkamer gehangen de salontafel opzij, en een matras op de bank. We besluiten het bad nog niet op te pompen.

Na een kopje vrouwenmantel thee voel ik dat de weeën wel weer wat afzwakken en besluit ik toch nog weer mn bed in te gaan. Daar sudderen ze wat verder maar nog niet veel heftiger. Smorgens als de wekker gaat( en ik me onwijs moe voel van het halve slapen) zijn de weeën naar de achtergrond, ik help met de kindjes aankleden en mn man brengt mn dochter naar school, en mn zoon gaat later bij mn zusje spelen, mn dochter gaat na school ook naar mn zusje, zodat ik kan rusten en voorbereiden. Mn man werkt thuis. De weeën zijn nu 2/3x per uur soms vaker maar ik kan nog gewoon mn gang gaan. Om 14.30 ben ik naar de vk gegaan voor een echo, het vruchtwater was nog genoeg en ze heeft geprobeerd mn ontsluiting te voelen, maar helaas mijn baarmoedermond staat ver naar achter dus ze kon er niet bij. Maar hij was wel zacht dus zij had wel vertrouwen dat ik zeer binnekort zou gaan bevallen.

Savonds heb ik nog even voetbal mee gekeken en ben ik op mn bal gaan zitten en hupsen, mn weeën kwamen wat vaker maar alsnog niet zo mega frequent, soms weer 15 min ertussen soms 3 min.

Ik ben weer naar bed gegaan met mn hypnobirthing arfirmaties en ik probeerde toch nog te rusten. Om een uur of 1 kon ik niet meer slapen en ben ik gaan douchen en lopen, weer een kopje framboosblad thee en ben regelmatig op mn bal gaan zitten.  Om 2 uur heb ik mn man wakker gemaakt die heeft mn weeën getimed en toen ze regelmatig werden( ok soms zat er weer een kwartier tussen) is hij het bad gaan op pompen, gelukkig sliepen de kindjes gewoon door die herrie heen. We belde de verloskundige en ik was heel blij dat precies zij dienst had! Een van mn favo vk’s! Zij kwam hier en ging mn ontsluiting meten, dit was op mijn verzoek overgens aangezien ik het zo min mogelijk wilde. Tot mijn verbazing zat ik op 3/4cm dus ik was opgelucht, fijn dan doen de weeën hun werk,mn moeder kwam ook, die heeft de kindjes opgevangen en naar school gebracht. Het was wel enorm lief hoe de kids deden, ik heb nog even met ze geknuffeld, en Yulan ging op mn man ze rug duwen als hij dat bij mij deed haha. Toen de kids weg waren hebben we het bad gevuld( deze was overgens lek omdat mn kat er op was gesprongen) dus we moesten ook steeds bij pompen. In bad was heerlijk, te heerlijk eigenlijk want mn weeën gingen weg, shit dat is niet de bedoeling. Dus ik weer uit bad en jahwel zodra ik ging staan mega weeën, ik kon deze overgens alleen opvangen als ik rechtop zat of stond. Dus ik weer op mn bal en hield me vast aan de box. Mn man was overgens echt zo lief en heeft mij zo goed gesteunt met op mn rug drukken en zn warmte tegen me aan. Anyway, de tijd tikte door en mn weeën waren intens maar wel soms weer minder frequent het bleef wisselen. De verloskundige werd afgewisseld door een andere verloskundige en jahwel, mn andere favo! Ik was enorm blij. De kraamzorg kwam ook en we besloten om mn ontsluiting weer te meten, ik ging eigenlijk uit van 4 aangezien dit bij mij altijd zo lang duurt en ik gewoon er van uit ging dat mijn lichaam die tijd nodig heeft. Maar deze verloskundige kon niet bij mn bm mond, dit vond ze wel wat vreemd maar ze voelde wel dat het enorm zacht was, dus we lieten het maar, de baby deed het prima en dat was het belangrijkst voor mij. De tijd ging door en mn weeën bleven zo frappant soms ging het heel goed soms werden ze weer zwak. Dit kende ik niet van mijn eerdere bevallingen, maar toch vertrouwde ik nogsteeds op mijn lichaam en de baby. Het was ondertussen 14u en de vk wilde toch graag mijn vordering weten omdat het eigenlijk best lang duurde volgens haar. Ik dacht prima we kijken wel, dus ik weer liggen( hell met de weeën) en weer kon ze er niet bij. Ze besloot een andere vk te laten meekijken die langere vingers heeft, en zij kon het wel voelen, 5 cm! Ok ok het is meer dan het was maar ze vonden het niet genoeg. Ze bood aan mn vliezen te breken, maar iets in mij zei nee, ik wil dat ze zelf breken ik wil mijn lichaam en baby gewoon de tijd geven zonder interventies, de baby deed het nog super en ik, tja ik was moe en had pijn maar dat is tijdelijk, het komt goed dit is hoe ik beval. Dus we spraken af over 2 uur weer kijken en dan weer overwegen. Ik voelde op dat moment wel enige druk en een soort van opschieten gevoel, tijdens het toucheren moest ik enorm huilen van de pijn trouwens, ik was opeens heel verdrietig. De verloskundige besloot mij even ruimte te geven en ik ging douchen met mn man die de weeën in mn rug aanduwde, ik heb keihard gehuild en geschreeuwd onder de douche ik was dr klaar mee en ik was boos dat ik het gevoel had op te moeten schieten terwijl het gewoon goed ging, langzaam maar goed. Ik merkte door mn boosheid en huilen dat mn weeën sterker werden en gemener, ik wilde weer naar beneden op mn bal en trekken aan de box, ik kon mn weeën niet meer normaal wegzuchten en voelde de druk ook toenemen. Er kwam een hele gemene lange wee en ik schreeuwde en opeens voelde ik mn vliezen breken, een golf vruchtwater liep langs mn benen en de vk en kraamzorg kwamen gelijk kijken of het helder was, en jahwel prachtig mooi helder vruchtwater. Ik bleef in mn oerschreeuwkracht hangen op mn bal en wist nu duurt het echt niet lang meer. Ze hebben het bad nog opgepompt en warm gemaakt, en ik ben dr in gaan zitten, ik had nog 2 gewone weeën die ik op mn knieën opving en daarna kreeg ik persdrang, ik voelde de baby door mn bekken zakken en zn hoofdje stond al, de verloskundige zei pak hem maar, maar ik wist niet hoe, ze hielp me een handje( zn navelstreng zat om hem heen) en toen kon ik hem wel aanpakken zo mooi hij deed ze ogen open onder water en ik tilde hem er rustig uit, eindelijk kon ik hem knuffelen. Hij huilde een beetje, niet genoeg en hij bleef ook paars, de verloskundige ging hem prikkelen maar alsnog geen goede huil, ik zei zal ik uit bad stappen? En ja dat was beter, dus zo snel ik kon het bad uit en op de bank. Ze wilde hem graag afnavelen maar ik wilde graag dat hij naast me behandeld werd terwijl hij nog vast zat, dit was goed en hij heeft nog 30 sec zuurstof gehad, op dat moment ademde hij goed en huilde hij al maar ze wilde hem nog even extra ondersteunen. Hij werd mooi roze en kon weer op mij liggen. Hij hapte aan mn borst maar dronk nog niets, hij was nog misselijk aangezien hij zo snel eruit is geperst. 

Mn placenta werd ongeveer 40 min daarna geboren en bij het chekken van de placenta en de vliezen bleek er een ader door mn vliezen te groeien, gelukkig is mn vlies daar niet gescheurd, anders was het heel anders afgelopen. Daarna heeft mn man in alle rust zn navelstreng doorgeknipt.

Mn zoontje heet Niyen, hij is 17.03 geboren op 3 juni met een gewicht van 3700 gram en een zwangerschaps duur van 41 weken. Thuis in bad, geheel volgens mijn wensen en mijn vertrouwen in mijn lichaam en baby.

Ik vond het een intense ervaring, maar ook een hele mooie, ik ben heel blij dat ik ten alle tijden mijn eigen gevoel heb gevolgd, al twijfel ik absoluut niet aan de kundigheid van mijn verloskundige, ieder lichaam is anders, mijn lichaam ontsluit in het begin langzaam, bij alle 3 maar uit eindelijk gaat het super snel en persen helemaal, ook fijn dat ik zonder scheuren of iets er doorheen ben gekomen. 

Xxx