De geboorte van James.

Hieronder vertel ik mijn bevallingsverhaal. Onze zoon lag in stuitligging en wilde heel graag een natuurlijke stuitbevalling proberen. Hieronder lees je of dit ook is gelukt..

Dinsdag 9 juli 2019 38+2

5:00 - De wekker gaat. Manlief moet werken. Ik werd ook wakker en natuurlijk moest ik weer plassen (oh, wat irritant was dat). Hup eruit en weer naar de wc. Na het plassen stond ik op en voelde ineens een plasje water in mijn onderbroek lopen. Ik zeg dit tegen mijn man, waarop hij zegt; ja, dit heb je wel vaker toch?! Toch voelde het niet goed en heb ik het ziekenhuis gebeld. Van het ziekenhuis mocht ik gelijk komen. Mijn man is naar zijn werk gegaan en ik in de auto gestapt richting het ziekenhuis. 

Eenmaal in het ziekenhuis, een halfuur aan het ctg apparaat gelegen. Baby doet het super, geen gekke dingen. Aansluitend voor een echo. Gynaecoloog zegt, heeft u buikpijn mevrouw? Nee hoor? Waarom? zeg ik nog. Gynaecoloog; uw vliezen zijn gebroken. U mag uw man bellen, want u gaat niet meer naar huis. Wat?! dacht ik. Het huis is nog niet schoon en baby-klaar. Haha, zo gek dat ik dit als eerste dacht. Hebben meer vrouwen dit gehad? Ik man bellen, die er echt binnen een kwartier was. Gelukkig lag mijn vluchtkoffer al in de auto en hoefde mijn man deze niet nog eens te halen. We kregen een eigen kamer, inclusief een slaapbank voor mijn man. Heel fijn allemaal.

Gynaecoloog kwam langs en die stelde wat vragen en om het geboorteplan te bespreken. Vanwege een stuitbevalling, kwamen meerdere artsen. Ik had nog geen pijnlijke weeën en voelde mij kiplekker. We willen de natuur zijn gang laten gaan. We gaan kijken wat de dag en eventueel de nacht gaat doen. Ontsluiting was nog niet gecheckt. 

24 uur later...

Woensdag 10 juli 2019 38+3

8:00 - Gynaecoloog komt langs. Ik was behoorlijk chagrijnig door de zenuwen en weinig slaap. Ik maakte mij die nacht helemaal gek. Waarom is er nog niks gaande? Waarom heb ik geen pijn? Dit loopt niet zoals ik het had gehoopt. Gyn checkt alles en ook of ik al ontsluiting heb. Fuck, 1 cm. Shit shit shit & nog eens shit. Ze zat wat te wroeten. Dat deed zeer zeg! Verloor gelijk bloed en kreeg wat krampen. Gynaecoloog begon gelijk over een keizersnede. Ze wilde het risico niet nemen om langer te wachten en inleiden zag zij zelf niet zitten. Wel gaf ze aan om een ballon te plaatsen, maar aangezien mijn baarmoedermond, bijna tot niet verweekt was, gaf ze een kleine kans dat er wat zou gebeuren. Ze liet ons even met rust om de opties te bespreken. Zelf was ik best overstuur omdat ik echt geen keizersnede wilde en ik een hele andere planning in mijn hoofd had. Na een goed gesprek met mijn man, heb ik toch “moeten” toegeven. Mijn kindje moest gehaald worden. Het gaat goed met hem en dat is het allerbelangrijkste natuurlijk! Nou hup, weer gesprekken met allerlei verschillende artsen. Wat heb ik weinig naar die mensen geluisterd. Het enige wat door mijn hoofd ging is , oh jee.... vandaag word ik echt mama! Oh jee, oh jee...

16:00 - Wat moesten wij lang wachten. Om 10:00 uur zeiden ze dat wij “zo” werden gehaald. Nou, dit werd 16:00 uur. Eindelijk! Het is tijd, onze tijd is aangebroken! Wat eng!

16:15 - Manlief moest op de gang wachten ivm het zetten van de ruggenprik. De eerste prik ging mis. Oh, ik was al zo nerveus en dan prikt ze nog mis ook! Ik voelde mezelf wegzakken. Gelukkig waren ze heel alert en werd er gelijk een kap op mijn mond gedaan, waardoor ik snel bijkwam. Voor ik het wist, zat de 2e prik in mijn rug. Voelde zo het gevoel wegvallen in mijn benen. Wat een heel gek gevoel. Nog een paar checks of alles goed werkte en het feest kon beginnen. Mijn man werd gehaald en kwam naast mij zitten. Daar zaten (nou ja, ik lag) we dan. Nog heel even met z’n 2tjes, niet wetende wat er voor wonder uit mij werd gehaald. Ik kreeg een live verslag van mijn man en verpleegsters. Wat een gek gevoel was het. Ja, je voelt alles maar zonder pijn. Wist precies waar de gynaecoloog zat.

16.26 - Daar ben je dan! Onze zoon James Milan! Wat ben je prachtig. 3012 gr & 51 cm! Wow, ik ben echt mama! Alles is goed en snel gegaan. Voor ik het wist, lag je op mijn borst.