De eerste bevalling voor mij.

Even een blik in het verleden, naar de eerste zwangerschap. 

We hadden het er al een tijdje over. Zullen we het gaan proberen of nog even wachten?
Het besluit was genomen, we gaan het proberen. Wonder boven wonder 4 weken na de laatste pil had ik al een positieve test in mijn handen. Ik was stom verbaasd en wist me geen houding te geven. We moesten die zelfde middag nog op visite bij mijn vader, die was jarig. Ik had het gevoel dat iedereen het al kon zien ( wat natuurlijk niet kon!!). We hebben het toch geprobeerd om het even voor ons zelf te houden, dat lukte alleen niet zo goed. We hebben het aan naaste familie toch al na 3 weken verteld dat ik 7 weken zwanger was. Eerst was ik wel wat onzeker. ik had  wat bloedverlies en  daardoor al snel veel echo's, het bleek uiteindelijk bloedverlies door innesteling te zijn.
 De rest van de zwangerschap liep redelijk goed. Had wel erg veel harde buiken waardoor ik vanaf 24 weken halve dagen moest gaan werken, maar mij hoorde je niet klagen. Met 36.3 weken toch wel een te hoge bloeddruk en werd ik overgedragen aan het ziekenhuis. Eerst waren alle bloedonderzoeken  enzo nog prima en mocht ik het nog even aanzien, ook omdat ik nergens last van had. Bij 37.2 weken to besloten omdat het bloedonderzoek toch ging afwijken en mijn bloeddruk bleef stijgen dat het tijd werd om de baby te gaan halen. Zonder dat iemand het verwacht had bleek ik toch al 2cm ontsluiting te hebben en werden direct de vliezen gebroken en de weeën opgewekt.  De bevalling zelf ging prima. Niet veel pijn, alleen tegen de 7 cm had ik echte weeenstormen. Toch maar wel gekozen voor morfine. Dit hielp  super! Ik voelde me zelfs zo goed dat ik iedereen maar even ging bellen. Hahahahha wat voelde ik me goed zeg!!! Maarja toen nog gaan persen. Hier was de kleine het niet mee eens en ging het toch wel mis. Met spoed werd er na 1 perswee al een vacuümpomp gehaald want de hartslag van de baby ging omlaag en kwam niet meer omhoog,  ik zelf kreeg ook een zuurstof gebrek waardoor ik masker kreeg. Na 4 keer persen en de pomp en alle toeters en bellen in kamer aanwezig was dan toch na een bevalling van maar 10 uurtjes onze lieve mooie Sanne geboren. Super sterk en geen problemen.
Na 3 dagen observatie mochten we dan gelukkig zonder problemen naar huis en gaan genieten van ons mooie gezin.
Ow en de papa die heeft mij van het begin tot het zo geholpen. Zonder hem was het toch niet zo goed gegaan.