De datum waarop ik echt niet wilde bevallen

Het is 30 november 2023, precies 1 jaar na de curretage. Een datum waar ik enorm tegenop zag: de enige datum tussen 37 en 42 weken waarop ik echt niet wil bevallen. De avond ervoor nog even een flink potje gehuild omdat ik zo op zag tegen deze dag. Mijn man moet gewoon werken, als hij eerder had geweten hoe erg ik er tegenop zag had hij vrij genomen maar dat ging nu natuurlijk niet meer. 

Om samen in de ochtend nog wat tijd door te brengen, breng ik hem naar zijn werk. Hij probeert mij een beetje op te beuren en in de auto grapt hij nog dat ik anders maar rond 11 uur moet bellen dat de bevalling begonnen is, dan kan hij wel naar huis komen.

Thuis ben ik nog maar terug naar bed gegaan, de nachten zijn deze laatste weken van de zwangerschap niet zo fantastisch en zo gaat de tijd misschien wat sneller voorbij.
Om 10.45 uur wordt ik wakker, terwijl ik beetjes vocht verlies. Direct naar de wc en ik weet vrijwel zeker dat het vruchtwater is, niet veel maar vruchtwater. De verloskundige gebeld en die zou voor controle komen.
Dan toch ook maar mijn man inlichten, ik bel hem om 10.57 uur op. Precies rond 11 uur dus, het moment waar hij een grapje over maakte. Hij moest ook even schakelen en vroeg nog een keer extra of het echt was. Omdat ik nog geen weeën heb spreken we af dat hij nog even op zijn werk blijft en we afwachten wat de verloskundige zegt.

Bij de controle verlies ik geen vruchtwater tijdens de provocatie test (druk zetten om het te laten stromen), maar zodra ik opsta komen er weer 3 kleine stroompjes. De verloskundige kijkt dit na en concludeert dat het wel vruchtwater is, maar door een hoge vliesscheur. Dat icm het termijn (38+4) maakt dat de verwachting is dat de bevalling niet vanzelf verder op gang zal komen. We spreken af dat zij vanavond aan het einde van haar dienst nog een keer langskomt voor controle. Maar ze geeft ook aan dat ik er rekening mee moet houden dat de kans groot is dat ik morgen doorgestuurd wordt naar het ziekenhuis met langdurig gebroken vliezen zonder dat de bevalling op gang komt.
Ik kan in ieder geval mijn man gaan bellen dat hij niet direct naar huis moet komen, wanneer eventuele weeën beginnen zou vroeg genoeg zijn. Wel moet hij vast regelen dat hij de volgende dag niet naar werk gaat, want dan moeten we sowieso naar het ziekenhuis ookal is de bevalling verder niet begonnen.

Aan de ene kant ben ik opgelucht, waarschijnlijk ga ik vandaag niet bevallen en komt het kindje niet op dezelfde datum als de curettage.
Aan de andere kant, ik wordt dan wel medisch morgenochtend en moet worden ingeleid. Dat is ook niet hoe ik mijn bevalling voor me zag..