De dag van de draaipoging
Stuitligging
Met 35 weken werden wij doorgestuurd naar de gynaecoloog,
Ik was mega blij dat de lieve verloskundige,
Met wie ik al jaren samenwerk als kraamverzorgster,
Mij vroegtijdige heeft doorgestuurd naar het ziekenhuis!
Door mijn verleden als turnster, heb ik een fantastisch 6pack, waardoor er minder ruimte en beweging was in mijn lijf..
De gynaecoloog heeft Luca met een echo nagekeken, En voelde via mijn buik dat ze hem kon bewegen.
Ik had een tip gekregen om te vragen naar iemand die gespecialiseerd is in baby’s vanuit de stuit naar een hoofdligging te draaien,
Toevallig zou ze 1 uurtje later beginnen met haar avonddienst-> dus Marije zei: doe het gelijk straks maar!
We wonen dichtbij het ziekenhuis, maar ik had geen zin om op en neer naar huis te racen ,
Dus even lekker in de auto gezeten, wat boodschapjes gehaald ( had ik beter niet kunnen doen want:…)
1 uur later mochten wij ons melden bij de verloskamers,
Standaard wordt er eerst een hartfilmpje/ echo gemaakt om te kijken of je kindje het naar zn zin heeft, en ze daarna een draaipoging kunnen gaan doen!
Je raadt het al:
Luca was nadat ik 1 uurtje in de auto had gwacht, lekker met zn billen in mn bekken gaan zitten… grrrr
Geen beweging in te krijgen… shitttt
De draaipoging opzich vond ik niet vervelend, Het is wel even een gek drukkend gevoel, maar het deed niet veel pijn ofsoo!
Mijn grootste angst was een keizersnede…
Zou die er dan toch komen …. Wordt vervolgd