De bevalling stagneerde...

De bevalling stagneerde, mijn ontsluiting was terug gegaan van 7 naar 6 cm en het was inmiddels alweer 21:30 maar ik was ontzettend uitgeput en had veel pijn. Ook lag de baby nog te hoog in mijn buik en moest ik een lange tijd rechtop zitten om met de zwaartekracht de baby wat meer te laten indalen. 

Er moest een nieuw plan komen. In overleg met een verloskundige van het ziekenhuis heb ik gekozen voor een Remifentanil pompje als pijnstilling, waarnaast ik ook weeënopwekkers zou krijgen om de bevalling te bespoedigen. 

Tijdens het aansluiten moest er 3 keer een nieuwe pomp worden gehaald omdat de anderen het niet deden. Helaas moest ik afscheid nemen van mijn eigen verloskundige omdat het medisch werd. Toen begon alle ellende.. De verpleegkundige van het ziekenhuis communiceerde totaal niet met mij tijdens haar dienst, ze heeft me niet ondersteund of me aangemoedigd en ze ramde voor mij gevoel de infusen in mijn armen tijdens mijn weeën zonder dit aan te geven.

Uiteindelijk waren het pompje en de weeënopwekkers aangesloten. Ook werden de CTG banden aangesloten op mijn buik, om de baby, mijzelf en mijn weeënactiviteit in de gaten te houden.

Ik had ontzettend veel pijn en had al constant enorme persdrang. Dezelfde verpleegkundige bleef bij ons in de kamer. Ze bleef maar achter de computer zitten en ze zat constant een beetje te turen naar het schermpje. Waarna mijn vriend op een gegeven moment erachter is gaan staan en ging vragen wat alles een beetje inhield. Hij zag dat de weeënactiviteit steeds rond de 40 bleef hangen, maar daarnaast zag hij ook dat ik intense pijn had, hij wist ook dat als je persweeën hebt je naar de 100 moet gaan. Hier had hij dus al zo zijn bedenkingen bij ‘als ze nu al zoveel pijn heeft hoe moet dan dan straks als het echt op het hoogtepunt zit?’. 

De verpleegkundige gaf aan dat ze wegging om de overdracht te doen omdat de nachtdienst het zou overnemen. Ze is weggegaan, ze heeft niks meer gezegd, geen succes o.i.d. en we hebben haar niet meer terug gezien. 

Half uur/3 kwartier later(!) kwam de nieuwe dienst verpleegkundige en iets later ook de verloskundige, dit waren super fijne vrouwen. Ik was heel erg blij dat zij er waren en dit gaf me gelijk al een beter gevoel. Ze gaven direct aan de dat CTG banden even opnieuw aangesloten moesten worden, want in de overdracht stond dat deze niet goed zaten. Na het opnieuw aansluiten zag je al heel gauw zag dat de weeënactiviteit ineens richting de 100 gingen in plaats van de 40. Wat bleek, ik zat al in de persweeën...