9 maanden geleden
De bevalling (deel 2)
Ineens kreeg het een andere wending....
Ik zei tegen de verloskundige dat als dit de weeën waren die ik nog uren lang vol moest houden dat ik dan graag een ruggenprik wilde (ik wilde het liefst eigenlijk helemaal geen pijnstilling). Hierop heeft de verloskundige het ziekenhuis gebeld. Het ziekenhuis van onze eerst keuze zat helaas vol…. Hierop werd een ander ziekenhuis gebeld wat eigenlijk even ver weg was als onze eerste keus. Hier hadden zij wel genoeg plek. Wij waren hier alleen niet bekend…. We hebben snel al onze spullen bij elkaar gepakt. Gelukkig hadden we de meeste spullen al klaar liggen en konden we zo gaan. Ik ben in mijn joggingbroek, badjas en slippers bij mijn vriend in de auto gestapt (achteraf heel gevaarlijk). De verloskundige vroeg of ze mee moest rijden of dat we het wel alleen konden vinden (?!?). We zijn dus uiteindelijk alleen naar het ziekenhuis gereden. Wat was het een helse rit. Mijn vriend reed prima hoor, maar persweeën opvangen in de auto is niet te doen…. Helaas waren we door de verloskundige ook nog naar de verkeerde verdieping gestuurd waardoor we op de hartbewaking uit kwamen… na navraag bleek dat we een verdieping hoger moesten zijn. Eenmaal daar aangekomen werden we vriendelijk ontvangen. Eerst al onze spullen op de kamer kunnen leggen en daarna nog even naar de WC (En ik maar denken dat ik moest poepen, TERWIJL IK PERSWEEËN HAD!!). Vervolgens moest ik een half uur aan de CTG voordat ik een ruggenprik kon krijgen. Het was vre-se-lijk. Ik wilde niet liggen maar gelukkig kon het staand. Ik was niet bekend in het ziekenhuis dus eerst moesten al mijn gegevens worden genoteerd voordat de CTG aangesloten kon worden… gelukkig regelde mijn vriend dat allemaal…. MANMANMAN wat een toestand en ik die persweeën maar wegpuffen… de verloskundige kwam na een half uur binnen om te zien hoe de CTG eruit zag en wilde voor de zekerheid toch even mijn ontsluiting checken omdat ze aan mijn doen en laten al vermoeden dat ik 10 cm ontsluiting had. En ja hoor, volledige ontsluiting en gebroken vliezen (gelukkig helder vruchtwater). HOE DAN? In een half uur van 3 cm naar 10 cm ?!?!?..... niemand snapte er wat van. Waarschijnlijk had ik om 3 uur al gebroken vliezen. Maar waar die snelle ontsluiting vandaan komt blijft wel een raadsel voor iedereen…
En dan moet je ineens omschakelen van weeën opvangen naar rustig mee persen. Helaas was het hoofdje van ons meisje nog niet mooi mee naar beneden gezakt (waarschijnlijk omdat ik de persweeën al een langere tijd aan het opvangen was). Ik moest op mijn zij gaan liggen en mocht rustig gaan mee persen. Nog nooit gedaan dus geen flauw idee wat ik aan het doen was… Ook de verloskundige en verpleegkundige moesten mega snel omschakelen. Helaas raakte ze de hartslag van ons kleine meisje meerdere malen kwijt. Ik heb hier gelukkig vrij weinig van meegekregen. Ze besloten een elektrode in haar hoofd aan te sluiten om te zien of ze haar hartslag dan wel konden vinden. De eerste keer lukte het niet en konden ze haar hartslag nog steeds niet vinden. Alle apparatuur werd vervangen om te zien of het misschien hieraan lag. Helaas konden ze haar hartslag nog steeds niet vinden. Ondertussen begon iedereen hem wel een beetje te zweten. De verloskundige besloot dat er ingegrepen moest worden omdat ze niet wisten wat de conditie van onze kleine meid was. Ze ging de gynaecoloog erbij halen om de vacuümpomp te kunnen gaan gebruiken. Ook werd er een extra verpleegkundige gehaald. Ondertussen werd ook het bedje en dergelijke klaar gemaakt. En mijn persweeën waren helaas al een beetje aan het afzakken….
